I. Stan faktyczny.

W piśmie skierowanym przez Waszą jednostkę do tut. Organu dnia 20.04.2006 roku (wpływ do tut. Organu 24.04.2006 roku) zwrócono się z zapytaniem czy kwoty umorzeń nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych, dokonywanych przez Waszą jednostkę na podstawie art. 76 ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. Nr 99, poz. 1001, ze zm.) stanowią przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu tym podatkiem i czy powstaje obowiązek sporządzenia Informacji PIT -8C przez Wasz Organ?

Zdaniem Waszej jednostki kwoty umorzeń nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych, dokonywanych przez Waszą jednostkę na podstawie art. 76 ust. 7 ustawy o promocji zatrudniania i instytucjach rynku pracy (Dz.U. Nr 99, poz. 1001, ze zm.) stanowią przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu tym podatkiem, w związku z czym powstaje obowiązek sporządzenia Informacji PIT -8C przez Waszą jednostkę, ponieważ zwolnienie to nie zostało enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień wymienionych w art. 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz.U. z 2000 roku, Nr 14, poz. 176, ze zm.) oraz nie zostało wydane rozporządzenie o zaniechaniu poboru tego podatku w odniesieniu do umorzonych świadczeń.

II. Ocena prawna stanu faktycznego .

Zgodnie z art. 76 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. Nr 99, poz. 1001, ze zm.) osoba, która pobrała nienależne świadczenie pieniężne, jest obowiązana do zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, kwoty otrzymanego świadczenia wraz z przekazaną od tego świadczenia zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składką na ubezpieczenie zdrowotne (ust.1).

Za nienależnie pobrane świadczenie pieniężne uważa się, zgodnie z ust.2 art. 76 tej ustawy:

1. świadczenie pieniężne wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do jego pobierania, jeżeli pobierający to świadczenie był pouczony o tych okolicznościach;
2. świadczenie pieniężne wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez osobę pobierającą to świadczenie;
3. zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium lub inne świadczenie pieniężne finansowane z Funduszu Pracy wypłacone osobie za okres, za który nabyła prawo do emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty rodzinnej, renty socjalnej, zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli organ rentowy, który przyznał świadczenie, nie dokonał jego pomniejszenia na zasadach określonych w art. 78;
4. koszty szkolenia, w przypadku określonym w art. 41 ust. 6;
5. zasiłek wypłacony za okres, za który, w związku z orzeczeniem sądu, wypłacono wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy lub odszkodowanie z tytułu wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę;
6. świadczenie pieniężne wypłacone z Funduszu Pracy za okres po śmierci uprawnionego;
7. świadczenie przedemerytalne wypłacone w kwocie zaliczkowej, jeżeli organ rentowy odmówił wydania decyzji ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego.

Roszczenia z tytułu zasiłków, dodatków szkoleniowych, stypendiów i innych świadczeń pieniężnych finansowanych z Funduszu Pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia spełnienia warunków do ich nabycia przez uprawnioną osobę, a roszczenia powiatowego urzędu pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia ich wypłaty (ust. 3).

Roszczenia pracodawców z tytułu refundacji z Funduszu Pracy należnych świadczeń ulegają przedawnieniu z upływem 12 miesięcy od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (ust. 4).

W zakresie nieuregulowanym w ust. 2-4 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny dotyczące przerwania biegu terminu przedawnienia (ust. 5).

Kwoty nienależnie pobranych świadczeń podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (ust. 6).

Starosta może odroczyć termin płatności lub rozłożyć na raty nienależnie pobrane świadczenie, zwrot refundacji oraz jednorazowo przyznanych środków w przypadkach, o których mowa w art. 46 ust. 2 i 3, albo po zasięgnięciu opinii powiatowej rady zatrudnienia umorzyć te należności w całości albo w części, jeżeli, zgodnie z ust. 7 art. 76 tej ustawy, wystąpiła jedna z przesłanek:

1. w postępowaniu egzekucyjnym lub na podstawie innych okoliczności lub dokumentów stwierdzono, że osoba lub inny podmiot, które pobrały nienależne świadczenie, refundację lub otrzymały jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1, nie posiadają majątku, z którego można dochodzić należności;
2. dochodzenie należności mogłoby pozbawić osobę, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, albo osobę pozostającą na jej utrzymaniu niezbędnych środków utrzymania;
3. osoba, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, zmarła, nie pozostawiając majątku, z którego można dochodzić należności;
4. zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty nienależnie pobranego świadczenia, refundacji lub jednorazowo przyznanych środków, o których mowa w art. 46 ust. 1, przewyższającej wydatki egzekucyjne.

Starosta lub wojewoda przekazuje kopię decyzji o umorzeniu nienależnie pobranego świadczenia lub decyzji o umorzeniu użytych niezgodnie z umową refundacji lub jednorazowo przyznanych środków, o których mowa w ust. 7, ministrowi właściwemu do spraw pracy (ust. 8).

Umorzone przez starostę kwoty podlegają zaliczeniu do kwot środków wydatkowanych w ramach limitu Funduszu Pracy ustalonego przez ministra właściwego do spraw pracy na realizację programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej, o którym mowa w art. 109 ust. 2 (ust. 10).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osob fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 roku, Nr 14, poz. 176, z późn zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 11. ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (ust. 1).

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (ust.2).

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się, stosownie do art. 11 ust. 1a ustawy o pod. dochodowym od osób fizycznych:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W opisanym stanie faktycznym umorzenie przez Wasz Urząd kwoty nienależnie pobranych świadczeń stanowi nieodpłatne świadczenie , które jest przychodem dla tych osób (świadczeniobiorców) na podstawie art. 11 tej ustawy.

Przychód uzyskiwany przez te osoby, z ww. tytułu, jest przychodem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie traktowany jako przychód z tzw. " innych źrodeł".

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zatem na podstawie przytoczonych wyżej przepisów organ podatkowy stwierdza, że przychody z tytułu umorzonych, nienależnie pobranych świadczeń podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca kwotę przychodów z tyt. nieodpłatnych świadczeń jest obowiazany wykazać w informacji PIT-8C i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu wg miejsca zamieszkania podatnika.

Niniejsza interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Waszej jednostki została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i jest aktualna według stanu prawnego obowiązującego na dzień jej wydania i obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez Waszą jednostkę w przedmiotowym wniosku.