INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Administracji Nieruchomości przedstawione we wniosku z dnia 04.12.2007 r. (data wpływu 06.12.2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikowania przychodów i kosztów związanych z gospodarką zasobami mieszkaniowymi i pozostałą działalnością - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.12.2007 r., został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikowania przychodów i kosztów związanych z gospodarką zasobami mieszkaniowymi i pozostałą działalnością.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Administracja Nieruchomościami jest zakładem budżetowym (jednostka organizacyjna gminy utworzonym z dniem 01.10.1998 r. zgodnie z Uchwałą Rady Miasta. Przedmiotem działalności zakładu są zadania związane z administrowaniem zasobem lokalowym Gminy i zasobem obcym, a w szczególności obsługą eksploatacyjno-techniczną i administracyjną oraz wykonywanie zadań zleconych przez Gminę.

Źródłami przychodów zakładu są:

1. czynsze z tytułu najmu lokali mieszkalnych i użytkowych wraz z opłatami za świadczenia z tytułu dostawy mediów do lokali,
2. opłaty za dzierżawę terenów, reklamy i inne opłaty związane z gospodarowaniem zasobem lokalowym,
3. odpłatnie świadczone usługi odpowiadające zakresowi działania zakładu,
4. przychody z operacji finansowych i operacyjne oraz dotacje budżetowe.
   
   

Rozchodami są wydatki na sfinansowanie zadań bieżących związanych z utrzymaniem i eksploatacją zasobu lokalowego oraz inne rozchody poniesione zgodnie z obowiązującymi przepisami. Obsługiwany zasób obejmuje budynki mieszkalne, użytkowe związane z działalnością gospodarczą, mieszkalno użytkowe, użytkowe związane z mieszkaniami (jak garaże, komórki, pralnie, WC) oraz części nieruchomości — lokale mieszkalne lub użytkowe, udział w części wspólnej (wspólnoty mieszkaniowe, współwłasności).

Naliczane opłaty związane z najmem lokali zgodnie z zawartymi w imieniu Miasta Q umowami, obejmują łączne opłaty z tytułu czynszu za najem oraz zaliczkowe opłaty na pokrycie kosztów dostawy mediów dla lokali (woda, odprowadzenie ścieków, ogrzewanie, podgrzanie wody oraz wywóz nieczystości), przy czym wnoszone zaliczkowe opłaty na pobycie kosztów dostawy mediów podlegają po zakończeniu okresu (półrocznego w przypadku wody i ścieków lub roku w pozostałych przypadkach) rozliczeniu z użytkownikami lokali od wysokości poniesionych kosztów (bez doliczania kosztów rozliczeń poniesionych przez zakład), różnica stanowi kwotę dopłaty przez najemcę lub w pozostaje do zwrotu dla najemcy. Najemca ma prawo do zwrotu w gotówce różnicy W przypadku stwierdzenie nadpłaty we wnoszonych opłatach.

W przypadku utraty prawa do wynajmu lokalu w miejsce opłat z tytułu czynszu naliczane jest „odszkodowanie” pokrywające brak wpływów z tytułu najmu służące pokryciu kosztów utrzymania nieruchomości.

Innym szczególnym rodzajem przychodów są odsetki od nieterminowych wpłat od najemców lokali mieszkalnych i użytkowych.

Na koszty utrzymania nieruchomości składają się w szczególności:

1. koszty eksploatacji obejmujące koszt utrzymania czystości i oświetlenia na terenie nieruchomości i w części wspólnej budynków (m. in. klatki schodowe, strychy, piwnice), przeglądów i konserwacji urządzeń i przewodów kominowych, ogrzewania części wspólnej budynków, wody zużytej do utrzymania czystości i pielęgnacji zieleni, podatek od nieruchomości, koszty administrowania,
2. koszty remontów lokali i budynków (część wspólna).
   
   

Należy wyjaśnić, że w przypadku kosztów remontów lokali użytkowych lub budynków, użytkowanych wyłącznie w związku z prowadzoną w nich działalnością gospodarczą można ten koszt zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów z działalności nie związanej z mieszkalnictwem, podobnie jest z kosztami dostawy mediów do lokali. Natomiast w przypadku kosztów utrzymania nieruchomości (eksploatacji, remontów budynków) w tym kosztów administrowania, nie istnieją wzorce umożliwiające podział tych kosztów na związane z mieszkalnictwem i pozostałej działalności, a ich podział w sposób nie budzący wątpliwości nie jest możliwy.

Zakład na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych administruje wspólnotami mieszkaniowymi dokonując rozliczeń podatkowych zgodnie z postanowieniami wspólnot, sporządza deklaracje podatkowe, reguluje zapłaty podatków z rachunków bankowych wspólnot.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jakie przychody należy traktować jako przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które po pomniejszeniu o koszty ich uzyskania stanowią dochód (o ile wystąpi) korzystający ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwanej dalej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
2. Do jakich rodzajów przychodów należy stosować art. 12 ust. 1 lub art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
3. W jaki sposób dokonać podziału kosztów eksploatacji (ogólnych), zwianych zarówno z gospodarką zasobami mieszkaniowymi jak również z pozostałą działalnością.
   
   

Zdaniem wnioskodawcy.

Posługując się opinią zawartą w piśmie DD6-8312-4381WK/06/339/391 z dnia 22 grudnia 2006r. Podsekretarza Stanu do Sekretarza Stanu w Ministerstwie Budownictwa opublikowanym m.in. w Biuletynie Skarbowym nr 1/2007, przez zasoby mieszkaniowe należy rozumieć „lokale mieszkalne jak również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie”. Za przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi należy przyjąć wszystkie przychody związane z najmem lokali mieszkalnych i pomieszczeń dodatkowych jak np. komórki i garaże znajdujące się na terenie nieruchomości - niekoniecznie w budynku mieszkalnym - a służące najemcom lokali mieszkalnych. W ten sposób można rozdzielić 100% przychodów określanych w rachunkowości jako przychody ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów dla kalkulacyjnego rachunku wyników lub przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi dla rachunku wyników w wariancie porównawczym (dla uproszczenia nazywanej dalej działalnością podstawową), co będzie stanowić podstawę do ustalenia współczynnika dla przychodów i kosztów, których nie można przypisać bezpośrednio do działalności związanej z gospodarką mieszkaniową lub pozostałą.

Posługując się powyższą logiką można większość przychodów i kosztów zaliczanych w rachunkowości do przychodów i kosztów operacyjnych i finansowych powiązać z gospodarką mieszkaniową lub pozostałą. Bezsprzecznym jest fakt, że otrzymane odsetki od należności czynszowej lub wpłacone odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu (wbrew woli właściciela) jest związane bezpośrednio z lokalem mieszkalnym, niemieszkalnym lub pozostałą działalnością nie związaną z gospodarką zasobami mieszkaniowymi jak np. reklamy.

Natomiast pozostałą część przychodów, której nie można bezpośrednio zaliczyć do przychodów związanych z gospodarką zasobami mieszkaniowymi (dotyczy kosztów operacyjnych i finansowych) należy rozdzielić proporcjonalnie do udziału przychodów z działalności podstawowej związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi do przychodów ogółem z działalności podstawowej, część tę należy zaliczyć do przychodów z związanych z gospodarowaniem zasobami mieszkaniowymi.

Taki podział jest uzasadniony i szczególnego znaczenia nabiera we wspólnotach mieszkaniowych, gdzie wszystkie lokale są mieszkalne i wspólnota nie ma przychodów z tzw. „pożytków”, a więc 100% przychodów i kosztów jest związanych z gospodarką zasobami mieszkaniowymi. Znane są podatnikowi interpretacje, stwierdzające, że przychody nie zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej zaliczane do przychodów podatkowych na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zaliczyć do przychodów z działalności nie związanej z mieszkaniową.

Następuje nieuzasadnione przejście z gospodarowania zasobami na działalność gospodarczą określoną w art. 12 ust. 3 służącą do momentu zaliczenia operacji do przychodów w przypadku administracji dotyczy to m. in. odsetek bankowych i od nieterminowych wpłat związanych z najmem lokali. Tak więc jedynym kryterium uznania rodzaju przychodów jest kryterium związku przyczynowo-skutkowego z zasobami mieszkaniowymi, nie można zamiennie stosować określeń dotyczących działalności gospodarczej z gospodarowaniem zasobami mieszkaniowymi, gdyż nie dotyczą tego samego kryterium. Słowa „działalność” i „gospodarowanie” są w potocznym rozumieniu bliskoznaczne, ale nie są tożsame. Tym samym przychody z najmu lub otrzymane odsetki ( w tym od nieterminowych wpłat), odszkodowania jak np. za zalania mają bezsprzeczny związek z gospodarowaniem zasobem mieszkaniowym, niemieszkaniowym lub związaną z oboma rodzajami gospodarowania bez względu na sposób ich zaliczenia do przychodów w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ujęcie memoriałowe lub kasowe).

Powyższą zasadę należy stosować do rozdziału kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z przychodami z gospodarką zasobami mieszkaniowymi lub pozostałymi (pytanie nr 2).

Odnośnie zasad stosowania do przychodów art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określającego przychód w momencie należności i w momencie otrzymania należności to należy się kierować ogólną zasadą, że do przychodów działalności gospodarczej (w tym wypadku najem, dzierżawa terenów lub miejsc na reklamę - działalność podstawowa), należy stosować art. 12 ust. 3 ustawy. Zasadę tę należy stosować również do pozostałych przychodów jak odsprzedaż wynikających z zawartych umów sprzedaży czy wystawionych dokumentów transakcyjnych.

W pozostałych przypadkach do przychodów należy stosować art. 12 ust. 1 ustawy, określających za przychód między innymi otrzymane pieniądze (kryterium kasowe). Ustawa o podatkowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ogranicza się do określenia „otrzymane pieniądze, wartości pieniężne...”, które należy rozumieć jako pozostające w dyspozycji otrzymującego, a więc nie obejmujące mylnych wpłat, nadpłat podlegających rozliczeniu z wpłacającym - pozostających do dyspozycji wpłacającego.

Zakład stosuje zasadę zaliczania do przychodów miesiąca w którym dokonano naliczenia zaliczkowych opłat na pokrycie kosztów „dostaw mediów do lokali” - art. 12 ust. 3 ustawy. Zdaniem podatnika jest to prawidłowe, gdyż naliczenie opłat związanych z najmem lokali następuje w kwocie łącznej obejmującej zarówno czynsz podstawowy jak również opłaty za media, rozdział na poszczególne rodzaje następuje wyłącznie do celów rozliczenia podatku VAT i stanowi obrót w rozumieniu o podatku VAT . Najemcy nie dokonują osobnych wpłat za czynsz i media, a tym samym podejście kasowe do tych wpłat nie ma zastosowania.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Jednostki samorządu terytorialnego prowadzą gospodarkę komunalną na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 ze zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 20.12.1996 r. gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Jednocześnie w art. 2 ustawodawca wskazuje bezpośrednio na podmioty, które mogą prowadzić gospodarkę komunalną. Są to w szczególności zakład budżetowy lub spółka prawa handlowego.

Pojęcie zakładu budżetowego oraz zasady tworzenia, likwidacji i gospodarki finansowej zakładów budżetowych są uregulowane w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.). Zgodnie z przepisem art. 24 ust. 1 ww. ustawy zakładami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które odpłatnie wykonują wyodrębnione zadania oraz pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem możliwości otrzymania dotacji przedmiotowej, podmiotowej oraz celowej na dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 28 ww. ustawy o finansach publicznych Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 29.06.2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształcaniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. z 2006 r.Nr 116, poz. 783), które w dziale IV określa sposób prowadzenia gospodarki finansowej zakładów budżetowych. Zgodnie z § 46 ust. 1 ww. rozporządzenia wpływy z tytułu dochodów z najmu i dzierżawy składników majątkowych Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego oraz innych umów o podobnym charakterze w pobranych kwotach są przekazywane przez zakład budżetowy odpowiednio na dochody budżetu państwa lub na dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 2.

Ustawą z dnia 8 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 29 grudnia 2006 r., Nr 249, poz. 1832), dokonano zmiany art. 24 ust. 2, który obecnie stanowi, że do przychodów własnych nie zalicza się dochodów z najmu i dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze dotyczących składników majątkowych Skarbu Państwa. Po art. 24 ust. 2 dodano ustęp 2a, zgodnie z którym zakład budżetowy prowadzący działalność w zakresie administrowania i zarządzania nieruchomościami, obejmującą najem lub dzierżawę składników majątkowych Skarbu Państwa, do przychodów własnych zalicza przychody z tytułu świadczonych usług związanych z tą działalnością.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy przychodem jest również wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne, jakie wpływają na rachunek Zakładu Budżetowego wymienione we wniosku (lit. a – d), stanowią w rozumieniu ustawy jego przychód. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych przychodów.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. na mocy ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589 ) wprowadzony został do ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), art. 17 ust. 1 pkt 44 stanowiący, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w przepisie należy rozumieć:

• budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strych, piwnice, komórki, garaże,
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj: budynki ( pomieszczenia ) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione jak: zbiorniki-doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki, inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.
  
  

Związane z wyżej wymienionymi budowlami ( pomieszczeniami ), obiektami i urządzeniami opłaty ( czynsze ) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą więc korzystały dochody wspólnot mieszkaniowych otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Przychodami z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a tym samym przychodami podatkowymi w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z których dochód, o ile dotyczy wskazanych wyżej „zasobów mieszkaniowych” oraz przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, będzie wolny od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, stanowią:

• czynsze z tytułu najmu lokali mieszkalnych wraz z opłatami za świadczenia z tytułu dostawy mediów do tych lokali.
  
  

Do przychodów z gospodarki mieszkaniowej nie można jednak zaliczyć:

• czynszów z tytułu najmu lokali użytkowych wraz z opłatami za świadczenia z tytułu dostawy mediów do lokali,
• odsetek od nieterminowych wpłat od najemców lokali mieszkalnych i użytkowych,
• opłat za dzierżawę terenów, reklam,
• odpłatnego świadczenia usług,
  
  

Uzyskane z tych tytułów dochody podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl bowiem postanowień tego przepisu przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (…).

W odniesieniu do części wspólnych nieruchomości, stwierdzić należy, że zasoby mieszkaniowe to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Wymienione przez wnioskodawcę garaże, komórki, pralnie i WC znajdujące się w nieruchomości wspólnej, mieszczą się w pojęciu „zasoby mieszkaniowe”, o ile służą mieszkańcom lokali mieszkalnych w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkalnych i wykorzystywane są zgodnie z przeznaczeniem, dla którego zostały wybudowane. Korzystają wtedy ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ww ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, tj. kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, w przypadku Zakładu Budżetowego, kosztami podatkowymi będą w pierwszym rzędzie wszelkie wydatki ponoszone na uregulowanie kosztów utrzymania nieruchomości, w tym opłaty eksploatacyjne wymienione we wniosku w stanie faktycznym pkt a) i b).

W związku z tym, że Zakład Budżetowy prowadzi zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym), obowiązany jest prowadzić odrębne ewidencje dla wszystkich przychodów i kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz dla pozostałej działalności oraz pamiętając o postanowieniach art. 15 ust. 1, w związku z art. 16 ust. 1, podzielić koszty uzyskania przychodów na te związane (dotyczące) z gospodarką zasobami mieszkaniowymi, jak i te, które pochodzą z pozostałej działalności.

W przypadku, gdy przyporządkowanie poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów z poszczególnych źródeł nie jest możliwe wówczas należy zastosować art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pierwszy z tych artykułów stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zgodnie z drugim przepisem, zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio. Pamiętać jednak należy, że ustalanie wielkości kosztów zgodnie z ww. zasadami może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla obu źródeł przychodu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów. Do takich kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te rozliczone winny zostać wg stosunku, w jakim pozostają przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi w ogólnej kwocie przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.