POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. (tj. Dz.U.z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku X Sp. z o.o. z dnia 18 kwietnia 2006r. (data wpływu do Urzędu - 20 kwietnia 2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Miasto Stołeczne Warszawa (zwane dalej Miastem) posiada 100% akcji w kapitale zakładowym Spółki. Podatnik posiada prawo wieczystego użytkowania gruntu i jest właścicielem budynków na nim położonych. Prawo do nieruchomości zostało potwierdzone decyzją Zarządu Miasta. Nabycie nieruchomości nastąpiło nieodpłatnie. Od dnia 6 kwietnia 2004r. Miasto użytkuje nieruchomość na mocy zawartej z Podatnikiem umowy użyczenia. Rada Miasta podjęła uchwałę o wyrażeniu zgody na oddanie Spółce w użytkowanie wieczyste lub na własność nieruchomości gruntowych stanowiących własność Miasta w zamian za w/w nieruchomość. Część akcji Miasta w kapitale zakładowym Spółki zostanie umorzona za wynagrodzeniem, a kapitał zakładowy zostanie obniżony o taką kwotę, aby wysokość wynagrodzenia za nabywane akcje odpowiadała wartości rynkowej nieruchomości. Jednocześnie zostanie podjęta uchwała zgromadzenia akcjonariuszy Spółki o równoległym podwyższeniu kapitału akcyjnego, a Miasto wniesie na poczet podwyższenia kapitału zakładowego Spółki nieruchomości zamienne. Po zarejestrowaniu zmian w kapitale zakładowym przez sąd rejestrowy, strony zawrą umowę o spełnienie świadczenia zastępczego, tj. o przeniesieniu prawa do nieruchomości w zamian za wynagrodzenie za umarzane akcje.

Zdaniem Podatnika przeniesienie własności nieruchomości na Miasto należy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych traktować analogicznie do wypłaty wynagrodzenia w gotówce. Jeśli wartość rynkowa nieruchomości będzie odpowiadać wysokości wynagrodzenia należnego Miastu, to wydanie nieruchomości w wykonaniu zobowiązania z odpłatnego nabycia akcji nie będzie powodować powstania po stronie Spółki przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona prze Stronę argumentacja jest nieprawidłowa.

W przedmiotowej sprawie, zdaniem Naczelnika Urzędu, występują dwie czynności prawne, których skutki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych regulują odrębne przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz. U. z 2000r Nr 54, poz. 654 ze zm.), a mianowicie:nabycie przez Stronę akcji własnych w celu ich umorzenie - czynność ta powoduje po stronie Spółki, jako płatnika, obowiązek pobranie podatku od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału z zyskach osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Miasto, w związku ze zbyciem na rzecz Spółki jej akcji w celu ich umorzenia, uzyskało dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych;zbycie przez Spółkę nieruchomości - czynności ta, powoduje powstanie po stronie Spółki przychodu z tytułu zbycia tej nieruchomości, której wysokość należy ustalić zgodnie z art. 14 ust. 1 powołanej ustawy.

Stosownie do treści art. 359 § 1 i § 2 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) akcje własne spółki mogą być umorzone (jeżeli tak stanowi statut spółki) za zgodą akcjonariusza w drodze jej nabycia przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe). Umorzenie akcji wymaga uchwały walnego zgromadzenia, która powinna określać m.in. wysokość wynagrodzenia przysługującego akcjonariuszowi akcji umorzonych bądź uzasadnienie umorzenia akcji bez wynagrodzenia oraz sposób obniżenia kapitału zakładowego. Jeżeli walne zgromadzenia akcjonariuszy Spółki podejmie uchwałę o umorzeniu akcji, wówczas po stronie Podatnika powstaje zobowiązanie do wypłaty wynagrodzenia na rzecz akcjonariuszy. Ponieważ ustawodawca posługuje się w Kodeksie spółek handlowych terminem wynagrodzenia, a jednocześnie w ustawie tej nie sprecyzowano w jakiej formie miałoby ono przez Spółkę zostać wypłacone, Strony mogą zatem dowolnie umówić się co do formy jego wypłaty.

Jak wynika z treści wniosku Strony, w związku z zamierzonym nabyciem przez Spółkę jej własnych akcji w celu ich umorzenia, na podstawie art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zawarta zostanie umowa, zgodnie z którą wynagrodzenie umowne za umarzane akcje zostanie spełnione do rąk Miasta poprzez spełnienie świadczenia zastępczego, tj. poprzez przeniesienie na rzecz Miasta prawa do nieruchomości. Powołany przez Stronę przepis, będący podstawą wypełnienia zobowiązania Strony wobec Miasta, stanowi, że jeżeli dłużnik (w tym przypadku Spółka mająca zobowiązanie wobec Miasta z tytułu przysługującego Miastu wynagrodzenia za nabyte akcje własne) w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela (tu: Miasta) inne świadczenie, zobowiązanie wygada. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży. Obowiązek wykonania zobowiązania przez dłużnika wynika z art. 354 § 1 Kodeksu cywilnego. Oprócz wykonania zobowiązania (w tym przypadku: wypłaty wynagrodzenia na nabyte akcje), istnieje jeszcze szereg wypadków, gdy dłużnik zaspokoi interes wierzyciela i wygasi stosunek zobowiązaniowy poprzez działanie, które nie pokrywa się z jego treścią. Jedna z takich sytuacji reguluje cytowany art. 453 Kodeksu cywilnego. Świadczenie w miejsce wypełnienia (datio in solutum) jest umową, na mocy której obie strony (dłużnik i wierzyciel) wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego spełni inne świadczenie. Przyjmuje się, że umowa, o której mowa w cytowanym powyżej przepisie ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne.

Z świetle powyższego, zasadne jest stwierdzenie, że przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z dwoma odrębnymi czynnościami prawnymi. Jakkolwiek, w wyniku zawartej przez strony umowy, dochodzi do spełnienia przez Spółkę świadczenia wobec Miasta, a więc wygasa zobowiązanie Spółki z tytułu przysługującego Miastu wynagrodzenia, to w przypadku wypłaty wynagrodzenia w postaci przekazania na rzecz wierzyciela składników majątkowych będących własnością dłużnika (tu: nieruchomości), równocześnie dochodzi do odrębnej od nabycia akcji za wynagrodzeniem czynności rozporządzenia prawami majątkowymi należącymi do Spółki. Tym samym zasadne jest stwierdzenie, że przeniesienie na dotychczasowego akcjonariusza Spółki prawa własności do posiadanych przez Spółkę składników majątkowych - nieruchomości, skutkuje powstaniem po stronie Spółki przychodu z zbycia nieruchomości. Do ustalenia wysokości przychodu, o którym mowa powyżej znajduje zastosowanie art. 14a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust, 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znaczenie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Jednocześnie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie zbywanej nieruchomości, w momencie przeniesienia prawa własności tej nieruchomości na rzecz Miasta, w części nie pokrytej odpisami amortyzacyjnymi, stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, Spółka regulując zobowiązanie wobec swojego akcjonariusza z tytułu nabycia przez akcji własnych w celu ich umorzenia - w ramach danej transakcji - jednocześnie dokonuje zbycie na rzecz tego akcjonariusza posiadanej przez siebie nieruchomości, a tym sam, uzyskuje przychód podlegający opodatkowaniu.