Postanowienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kraśniku zgodnie z przepisem art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) w odpowiedzi na zapytanie, które wpłynęło do tut. urzędu dnia 6 września 2006 r. postanawia: uznać przedstawione przez podatnika stanowisko za prawidłowe.

Uzasadnienie

Stan faktyczny: Podatnik osiąga przychody z tytułu najmu lokalu na cele użytkowe. Opłaca zryczałtowany podatek dochodowy na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przychody nie są osiagane z tyt. prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z zawartymi umowami koszty eksploatacji dotyczące energii elektrycznej i gazu przenoszone są na najemcę na podstawie tzw. refaktur, które są sporządzane na podstawie dokumentów źródłowych wystawianych przez poszczególnych dostawców mediów, z tym ze energia elektryczna rozliczana jest na podstawie faktycznego zużycia wykazanego licznikiem zainstalowanym do pomiaru pomieszczenia zajmowanego przez najemcę, natomiast gaz rozliczany jest procentowo wg. zajmowanej powierzchni. Podatnik nadmienia, iż do powyższych opłat nie dolicza żadnych dodatkowych dopłat z tytułu eksploatacji.

W związku z powyższym wnioskodawca występuje z zapytaniem, czy jest zobowiązany doliczać do podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym powyższe przychody.

Stanowisko pytającego: Podatnik stoi na stanowisku, iż do opodatkowania przychodów z tyt. najmu nie powinien doliczać opłat za media, które sa przeniesione na najemcę, ponieważ nie stanowią one dla podatnika korzyści majątkowej. Dodatkowo podatnik stwierdza, że z uwagi na fakt opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym nie może piewotnych faktur zaliczyć do kosztów.

Ocena stanowiska wnioskodawcy: Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kraśniku stwierdza, że zajęte przez podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe i znajduje potwierdzenie w przytoczonych poniżej przepisach prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998r o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144 poz. 930 z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Otrzymywany czynsz jest przysporzeniem majątkowym wynajmującego, a tym samym stanowi przychód w rozumieniu podatkowym.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego, najemca zgodnie z zawartymi umowami zobowiązany jest do ponoszenia kosztów związanych z eksploatacją lokalu w wysokościach określonych na tzw. refakturach wystawianych przez podatnika (zgodnie z fakturami obciążającymi wynajmującego wystawionymi przez dostawców). W związku z powyższym – skoro najemca pokrywa koszty związane z eksploatacją przedmiotu najmu – opłaty te nie powodują przysporzenia majątkowego i nie stanowią przychodu wynajmującego.

Podstawą uzyskiwania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Strony określają w niej wysokość czynszu. Czynsz ten stanowi przysporzenie majątkowe, natomiast wydatki (opłaty) ponoszone przez najemcę, a związane z przedmiotem najmu nie są składnikami przychodu osiąganego z najmu jeżeli z umowy wynika, że najemca jest obowiązany do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez podatnika stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż opłaty ponoszone przez najemcę związane z eksploatacją wynajmowanego lokalu (energia elektryczna, gaz) - regulowane przez najemcę w oparciu o wystawione przez Pana refaktury - nie stanowią dla Pana przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z powyższym należy uznać stanowisko podatnika za prawidłowe. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika tut. urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia zgodnie z art. 239 i art. 222 Ordynacji podatkowej.