POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 12 stycznia 2006 r. (data wpływu: 17.01.2006 r.), uzupełnionego pismem z dnia 1 lutego 2006 r. (data wpływu: 03.02.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnychstwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zapytanie Podatnika dotyczy rozstrzygnięcia, czy wydatki poniesione w celu uzyskania promesy kredytowej - co warunkowało przyznanie Spółce dotacji z funduszy unijnych - stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia, czy zwiększają wartość inwestycji powstającej dzięki dofinansowaniu. Wątpliwości Podatnika budzi także dopuszczalna wysokość zaliczenia ww. wydatków w koszty - czy to bezpośrednio, czy poprzez amortyzację środka trwałego uzyskanego w efekcie inwestycji - w sytuacji, gdy kredyt tylko w części spłacony zostanie ze środków dotacji.
Według opisu stanu faktycznego Wnioskodawca stara się o dotację z funduszy unijnych na budowę nowego zakładu. Jak podaje, warunkiem uzyskania takiej dotacji jest posiadanie promesy kredytowej. Kredyt ma być spłacony w części z dotacji, w części ze środków własnych Podatnika. W toku starań o uzyskanie promesy kredytowej Spółka ponosiła następujące wydatki:
- koszty sporządzenia przez firmę konsultingową wniosków o udzielenie promesy kredytowej;
- opłaty pobrane przez banki za rozpatrzenie wniosku o udzielenie promesy kredytowej - wstanie faktycznym wniosek złożono do 5 banków;
- opłaty pobrane przez banki, które udzieliły promesy kredytowej za jej udzielenie - w stanie faktycznym 2 spośród 5 banków udzieliły promesy.
Na tle takiego stanu faktycznego Spółka formułuje stanowisko, że ww.wydatki wiążą się z jej działalnością i uzyskiwanymi przychodami, co oznacza, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U.; 2000 r. Nr. 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej ustawą PDOP, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu. Z uwagi zaś na fakt, że - zdaniem Wnioskodawcy - nie można ich przypisać do konkretnego przychodu, bo są związane z całokształtem działalności Podatnika i nie dotyczą ściśle określonego okresu (tj. roku podatkowego, miesiąca), podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia. Wnioskodawca uważa nadto, że wszystkie opisane w stanie faktycznym wydatki i w całej ich wartości będą stanowiły jego koszty podatkowe, bez znaczenia dla sprawy jest według Niego fakt sfinansowania części kredytu ze środków dotacji unijnej.
Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego nie potwierdza stanowiska Podatnika. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy PDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 23, czyli z dochodów uzyskanych przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzących ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy PDOP jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W myśl art. 15 ust. 2a ustawy PDOP powyższą zasadę stosujemy również wówczas, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.
Ponieważ otrzymana przez Spółkę dotacja korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, to wydatki sfinansowane ze środków tej dotacji nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Z uwagi na to, że w okolicznościach stanu faktycznego dotacja przeznaczona jest na sfinansow, nie tylko części inwestycji, a tym samym na pokrycie tylko części zaciągniętego na ten cel kredytu, to wydatki związane z inwestycją, w tym również koszty kredytu, mogą stanowić koszt podatkowy Spółki tylko w części niepokrytej dotacją . Tak samo trzeba oceniać będące przedmiotem zapytania wydatki poniesione w celu uzyskania kredytu, tj. koszty sporządzenia wniosków o promesę kredytową przez firmę konsultingową, opłaty bankowe za rozpatrzenie tych wniosków oraz za wyrażenie na nie zgody. Poniesienie ww. wydatków warunkowało uzyskanie dotacji (dochodu wolnego), z którego sfinansowano część kredytu, a zatem trzeba przyjąć, że w takiej proporcji, w jakiej pozostaje kwota dotacji do kwoty kredytu, powyższe wydatki nie będą kosztami uzyskania przychodów.
Tut. Organ nie potwierdza więc stanowiska Podatnika, zgodnie z którym opisane w zapytaniu wydatki może w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
W sprawie zaś sposobu rozliczenia w kosztach podatkowych wydatków przedstawionych w stanie faktycznym tut. Organ informuje, iż nie ma podstaw prawnych do ich bezpośredniego zaliczania do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia. Ponieważ promesa dotyczy przyznania kredytu na sfinansowanie inwestycji częściowo dotowanej przez Unię Europejską, koszty uzyskania promesy powinny być - podobnie jak wszystkie inne koszty inwestycji - rozliczone podatkowo dopiero po zakończeniu inwestycji poprzez amortyzację środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, które w efekcie dotowanego przedsięwzięcia powstaną.

W myśl bowiem art. art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy PDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych (grunty i prawo wieczystego użytkowania) oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Niemniej jednak wydatki powyższe, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia (art. 16 ust. 1 pkt 1 in fine ustawy PDOP).
Zatem środek trwały lub wartość niematerialna i prawna, które powstaną w rezultacie inwestycji będą amortyzowane zgodnie z przepisami ustawy PDOP-a więc w wartości uwzględniającej również wydatki ponoszone w toku inwestycji (art. 16g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy PDOP). Z takim jednak zastrzeżeniem, że zgodnie z dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy PDOP nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym lub zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.Wobec powyższego z odpisów amortyzacyjnych ustalonych na zasadach ogólnych Spółka winna - stosując zasady określone w art. 15 ust. 2 w związku z ust. 2a ustawy PDOP - wyodrębnić taką ich część, która będzie odpowiadała tej wartości wydatków poniesionych na uzyskanie promesy kredytowej, jaka jest związana z kredytem sfinansowanym dotacją i tym samym z dochodem zwolnionym z opodatkowania, i nie powinna tej kwoty zaliczać do kosztów uzyskania przychodów.
W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu orzeka jak w sentencji postanowienia.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W dniu wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.
Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego - w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.