POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r. Nr. 8, poz. 60 ze zm/ po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 02.03.2006 r. uzupełnionego w dniu 13.03.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i stosowania prawa podatkowego w sprawie udokumentowania wydatków dotyczących:
1) używania samochodu osobowego stanowiącego własność podatnika dla potrzeb związanych z dojazdami na zabiegi rehabilitacyjne,
2) wykupu leków stosowanych stale i okresowo przez osobę niepełnosprawną
stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko odnośnie punktu 1 jest prawidłowe, natomiast stanowisko odnoszące się do punktu 2 niniejszego wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14a § 1 w/w ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz/ prezydent miasta/ starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Składając wniosek o którym mowa wyżej w wymienionym przepisie - stosownie do art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

W dniu 02.03.2006 r występując jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych złożył Pan w tut. organie podatkowym wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego dot. sposobu dokumentowania wydatków na cele rehabilitacyjne i wykupu leków przez osobę niepełnosprawną. Wniosek ten uzupełnił Pan w dniu 13.03.2006 r poprzez przedstawienie własnego stanowiska w przedmiotowej sprawie. We wniosku stwierdza Pan, że jest osobą niepełnosprawną. Główne dolegliwości to choroba serca i schorzenia układu krążenia oraz układu ruchowo kostnego.W roku 2005 korzystał Pan wielokrotnie z zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych na terenie miasta Tarnowa i używał własnego samochodu na dojazdy do placówek leczniczo zdrowotnych. Od miesiąca listopada 2005 r posiada Pan przyznaną przez Komisję d/s Orzekania o Niepełnosprawności II grupę inwalidztwa.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r,. Nr 14 poz. 176 ze zm) dopuszcza możliwość odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne osób niepełnosprawnych oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych przez osoby niepełnosprawne. Zasady dokonywania odliczeń regulują przepisy art. 26 ust 7a -7g ustawy. Wśród wydatków tych wymienione są limity odliczeń z tytułu wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność /współwłasność / osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa albo mających na utrzymaniu osoby niepełnosprawne dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne tych osób. Aby podatnik mógł dokonać powyższych odliczeń konieczne jest posiadanie wymienionej grupy inwalidztwa, a ponadto w przypadku odliczeń przejazdu samochodem na zabiegi rehabilitacyjne posiadanie własnego lub stanowiącego współwłasność samochodu osobowego.Przedstawiony przez Pana we wniosku stan faktyczny zawiera prawne podstawy do odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego na dojazdy na niezbędne zabiegi rehabilitacyjne.Data orzeczenia o niepełnosprawności nie ogranicza wysokości odpisu w tym tytule, dając prawo do odpisu w pełnej wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Informuje się równocześnie iż zgodnie z art. 26 ust. 7f w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest mowa o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do,których na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a/ całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b/ znaczny stopień niepełnosprawności,
2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a/ całkowitą niezdolność do pracy albo
b/ umiarkowany stopień niepełnosprawności.

W odniesieniu do punktu 2 wniosku dot. dokumentowania wydatków na zakup leków, których zastosowanie zalecił lekarz specjalista tj. zgodnie z art. 26 ust 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwe jest odliczanie od dochodu przez osobę niepełnosprawną posiadającą I, II, lub III grupę inwalidztwa część wydatków poniesionych na wykup leków.
Ulga na leki obejmuje tylko różnicę /nadwyżkę/ między wskazaną /kwotą 100 zł/ a wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu.Nie można odliczać od dochodu wydatków na leki, choćby były one kosztowne i przyjmowane były przez chorego przez dłuższy czas na podstawie orzeczenia lekarza specjalisty, jeżeli chory nie ma ustalonej grupy inwalidzkiej.Leki zaordynowane przez lekarzy medycyny niekonwencjonalnej lub specjalistów tzw. medycyny ludowej w ramach obecnie funkcjonującego porządku prawa podatkowego nie podlegają odliczeniu. Brak jest podstaw prawnych do odpisu tzw. suplementów leczniczych jak: zioła , syropy, witaminy , produkty rozprowadzane przez sieć sklepów tzw. ,,zdrowa żywność" itp.
Wydatki na leki objęte ulgą rehabilitacyjną muszą być udokumentowane imiennymi fakturami wydawanymi przez apteki lub placówki opieki zdrowotnej.Niezbędnym warunkiem odliczania jest też stwierdzenie przez lekarza specjalistę, że niepełnosprawny powinien stosować /stale lub okresowo/ określone leki.

Powyższa interpretacja:
-dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących:
-nie jest wiążąca podatnika, wiążę natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.