POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 22.11.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 24.11.2005 r.), uzupełnionego pismami z dnia 06.12.2005 r. oraz z dnia 15.02.2006 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zastosowania stawki podatku w wysokości 7 % do opodatkowania usług komunikacji miejskiej i na rzecz osób niepełnosprawnych oraz wynagrodzenia za czas przestoju przy świadczeniu przedmiotowych usług, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT,

stwierdza, że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w przypadku świadczenia usług komunikacji miejskiej i na rzecz osób niepełnosprawnych natomiast jest nieprawidłowe w zakresie wynagrodzenia (odszkodowania) za czas przestoju w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik świadczy usługi w zakresie komunikacji miejskiej autobusowej, tramwajowej i na rzecz osób niepełnosprawnych na podstawie umowy zawartej z podmiotem trzecim (zamawiającym). Usługi na rzecz osób niepełnosprawnych zostały sklasyfikowane przez Podatnika w grupowaniu PKWiU 60.22.12 "Usługi w zakresie wynajmowania samochodów osobowych z kierowcą". W przypadku, gdy wykonanie usług przewozowych jest niemożliwe z przyczyn zależnych od zamawiającego, zgodnie z zawartą umową, Podatnikowi przysługuje wynagrodzenie za czas przestoju.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy stosowanie stawki podatku 7 % jest prawidłowe przy opodatkowaniu:

1. usług przewozowych,
2. wynagrodzenia za przestoje.

Zdaniem Podatnika, ustawa o VAT w załączniku nr 3 stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7 %, w poz. 142 wymienia usługi pasażerskie transportu rozkładowego lądowego pozostałe, w których mieszczą się usługi komunikacji miejskiej.

Wobec powyższego Podatnik stoi na stanowisku, że :

• usługi komunikacji miejskiej korzystają z preferencyjnej stawki opodatkowania 7 %,
• wynagrodzenie za przestoje, jako związane nierozerwalnie z usługą komunikacji miejskiej, również powinno korzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką podatku w wysokości 7 %.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje :

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik świadczy usługi w zakresie komunikacji miejskiej - autobusowej, tramwajowej i na rzecz osób niepełnosprawnych. Usługi na rzecz osób niepełnosprawnych sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 60.22.12. W przypadku, gdy wykonanie usług przewozowych jest niemożliwe z przyczyn zależnych od zamawiającego, zgodnie z zawartą umową Podatnikowi przysługuje wynagrodzenie za czas przestoju.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

ad A) Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy o VAT).

W w/w załączniku nr 3 zostały m.in wymienione usługi :

• pod poz. 142 "Usługi pasażerskiego transportu rozkładowego lądowego pozostałe", symbol PKWiU 60.21,
• pod poz. 143 "Usługi taksówkowe oraz wynajmowania samochodów osobowych z kierowcą", symbol PKWiU 60.22.

W grupowaniu PKWiU 60.21.2 mieszczą się "Przewozy miejskie i podmiejskie rozkładowe pasażerskie, inne niż kolejowe".

Z brzmienia powyższych przepisów, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, wynika, że świadczenie przez Podatnika usług w zakresie komunikacji miejskiej - autobusowej, tramwajowej (przewozy miejskie i podmiejskie rozkładowe pasażerskie, inne niż kolejowe)  oraz na rzecz osób niepełnosprawnych (usługi taksówkowe oraz wynajmowania samochodów osobowych z kierowcą), w świetle przytoczonego wyżej przepisu art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku w wysokości 7 %.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż świadczone przez Podatnika usługi na rzecz osób niepełnosprawnych mieszczące się w grupowaniu PKWiU 60.22.12 korzystają z opodatkowania stawką podatku w wysokości 7 % w związku z ujęciem ich w poz. 143 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, a nie poz. 142 jak przedstawił Podatnik w swoim stanowisku.

ad B) Świadczeniem usług, w myśl cytowanego powyżej przepisu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, nie jest każde zaniechanie czynności lub znoszenie stanów. Zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

Mając powyższe na uwadze, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za odszkodowanie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego. Opodatkowaniu podlegają bowiem tylko te czynności, które przyczyniają się bezpośrednio do uzyskania korzyści przez wypłacającego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w przypadku, gdy wykonanie przez Podatnika usług przewozowych jest niemożliwe z przyczyn zależnych od zamawiającego usługi, zgodnie z zawartą umową, Podatnikowi przysługuje wynagrodzenie za czas przestoju.

Zgodnie z definicją zawartą w "Popularnym słowniku języka polskiego", Wydawnictwo Wilga, rok wydania 2000, przez termin odszkodowanie rozumie się określoną kwotę pieniędzy stanowiącą rekompensatę, wyrównanie poniesionych strat lub doznanych krzywd.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego wypłata przedmiotowej kwoty nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania korzyści przez zamawiającego i tym samym stanowi jedynie formę odszkodowania wypłacaną Podatnikowi.

Wypłata kwoty odszkodowania nie wiąże się ze zobowiązaniem Podatnika do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zamawiający wypłacając przedmiotową kwotę odszkodowania Podatnikowi, nie pełni bowiem roli beneficjenta usługi.

Kwota przedmiotowego odszkodowania stanowi, w tym przypadku, ekwiwalent za utracone korzyści, które Podatnik mógłby osiągnąć z wpływów od zamawiającego z tytułu świadczenia usług w zakresie komunikacji miejskiej oraz rekompensatę za nienależyte wykonanie umowy tj. np. niedrożność układu drogowego.

Zdaniem tut. Organu podatkowego, w przedstawionym stanie faktycznym, nie można zatem stwierdzić, iż zamawiający otrzymał z tego tytułu jakąkolwiek korzyść, bowiem w istocie podczas przestoju do świadczenia usług przez Podatnika nie dojdzie.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż powyższa czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl przepisów ustawy o VAT.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego przedmiotowe wynagrodzenie za czas przestoju nie może stanowić pozycji faktury VAT, wystawionej przez Podatnika, jako czynności opodatkowanej stawką podatku w wysokości 7 %.

Reasumując, świadczenie przez Podatnika usług w zakresie komunikacji miejskiej - autobusowej, tramwajowej oraz na rzecz osób niepełnosprawnych  podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w wysokości 7 %, natomiast wynagrodzenie za przestój nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.