POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm), w sprawie różnice kursowe od własnych środków pieniężnych - wycena waluty otrzymanej z tytułu wpłat na kapitał zakładowy

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka rozlicza dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych różnice kursowe od własnych środków pieniężnych zgromadzonych na walutowym rachunku bankowym Spółki. Przyjęta przez Spółkę metoda wyceny rozchodu środków pieniężnych z rachunku walutowego to metoda FIFO ("pierwsze weszło pierwsze wyszło").

Spółka dokonuje również rozliczenia dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych różnic kursowych przy transakcjach takich jak: otrzymanie przychodu w walutach obcych i zapłata należności przez kontrahentów Spółki.

Spółka realizuje również transakcje w przypadku których zasady rozliczania różnic kursowych nie zostały uregulowane wprost w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj.: sprzedaż udziałowcowi zagranicznej waluty (EURO) po uzgodnionym kursie banku zagranicznego, wpływ i spłata pożyczek od udziałowca zagranicznego (udzielonych w EURO), otrzymanie waluty tytułem opłacenia wkładu wspólnika określonego w umowie Spółki w PLN.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, jaki kurs Spółka winna zastosować do wyceny wpływu waluty na rachunek dewizowy z tytułu opłacenia udziałów.

Zdaniem Podatnika do wyceny wpływu waluty (EURO) na rachunek walutowy Spółki z tytułu pokrycia wkładów wspólnika należy zastosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na ten rachunek walutowy.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

W świetle postanowień ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy ustalają przychody i koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych.

Zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy z dnia 15.02.1992r. przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Natomiast koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych - zgodnie z art. 15 ust. 1a ustawy z dnia 15.02.1992r. - ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów art. 12 ust. 2a oraz art. 15 ust. 1a ustawy z dnia 15.02.1992r. "historyczną" wartość walut, które wpłynęły na rachunek dewizowy Podatnika należy ustalić:

• według kursu kupna walut z dnia ich otrzymania, ogłaszanego przez bank, z którego usług korzysta podatnik (jeżeli podatnik otrzymał je od kontrahentów itp.) albo
• według kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego przez bank z którego usług korzystał podatnik (jeżeli podatnik zakupił je w banku).

Z powyższego wynika, iż ustawodawca dokonał podziału środków będących w dyspozycji podatnika na tzw. nabyte i otrzymane, co jest o tyle istotne dla obliczania różnic kursowych, że dla każdej z tych sytuacji ustawa nakazuje stosować różne kursy "wejścia". Ważne jest zatem ustalenie, kiedy mamy do czynienia z "nabyciem", a kiedy z "otrzymaniem" waluty. Z sytuacją nabycia mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik kupuje walutę w banku; natomiast pozostałe sytuacje, w wyniku których środki walutowe znajdują się na rachunku bankowym podatnika, stanowią "otrzymanie" waluty.

W przypadku, gdy wpływ waluty na rachunek dewizowy nastąpił z tytułu otrzymania od udziałowców wpłat na kapitał zakładowy, to do wyceny waluty Spółka winna przyjąć kurs kupna walut z dnia ich otrzymania ogłaszany przez bank, z którego usług korzystał Podatnik. Reasumując stanowisko Podatnika, iż do wyceny wpływu waluty (EURO) na rachunek walutowy Spółki z tytułu pokrycia wkładów wspólnika należy zastosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na ten rachunek walutowy jest nieprawidłowe.