Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie art. 11 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90; dalej: umowa polsko-niemiecka),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku
w sprawie dotyczącej opodatkowania dochodów uzyskiwanych w Polsce przez podmiot zagraniczny
z tytułu należności licencyjnych.

Uzasadnienie

Jak wynika ze stanu faktycznego, który został przedstawiony we wniosku, X Sp. z o.o. wypłaca kontrahentowi zagranicznemu posiadającemu siedzibę w RFN należności z tytułu wynajmu pojemników z tworzyw sztucznych wraz z pokrywami znajdujących się w Polsce będących własnością firmy z Niemiec. Polska firma transportowa odbiera pojemniki z Niemiec i składuje je we własnych magazynach. Następnie zgodnie z zapotrzebowaniem X dostarcza je do zakładu. Dostarczane przez firmę transportową pojemniki, wykorzystywane są przez Spółkę do opakowania wyrobów i odesłania do klienta, by ostatecznie wraz z towarami Spółki i klienta trafić do koncernu samochodowego w Niemczech, na linię produkcyjną przystosowaną wyłącznie do odbioru wyrobów z tego typu pojemników. Następnie puste pojemniki za pośrednictwem firmy transportowej trafiają z powrotem do Polski gdzie oczekują na zapotrzebowanie X-a. Na wystawianej fakturze oprócz opłaty za użytkowanie rozliczana jest również opłata stała stanowiąca kaucję za dostarczony pojemnik. Opłata ta w momencie wejścia pomniejszana jest o taką samą kwotę po wyjściu pojemnika do następnego klienta bądź zwrotu pojemnika do firmy transportowej.

Zdaniem wnioskodawcy opłaty za użytkowanie wynajmowanych pojemników nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu przepisów podatkowych i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła czyli w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy zważyć co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych w Polsce przez podatników nie posiadających na terenie Polski siedziby lub zarządu przychodów za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego wynosi 20% przychodów.

Art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi jednak, iż powyższy zapis stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 12 ust. 1 umowy polsko - niemieckiej należności licencyjne, powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, mogą być opodatkowane w Niemczech. Przy czym określenie "mogą być opodatkowane" oznacza w rozpatrywanej sprawie prawo Polski do opodatkowania takich dochodów, nie zaś prawo podatnika do "wyboru" miejsca opodatkowania jego dochodów. Tym niemniej, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, strony umowy polsko-niemieckiej ustaliły, iż w państwie źródła, czyli w państwie w którym należności licencyjne są wypłacane, stawka podatku nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych (art. 12 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej).

Art. 12 ust. 2 umowy stanowi, iż należności licencyjne mogą być także opodatkowane w Polsce, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2 umowy polsko - niemieckiej przy stosowaniu umowy przez Polskę, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się w danym czasie zgodnie z polskim prawem w zakresie podatków, do których ma zastosowanie umowa polsko-niemiecka, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego polskiego ustawodawstwa podatkowego będzie miało pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne.

Z definicji "urządzenia" zawartej w Słowniku Języka Polskiego (PWN Warszawa 1996 r., tom III, str. 575), wynika iż, "urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe".

Zatem należy uznać iż, pojemnik wraz z pokrywą, jest zespołem elementów (wykonanych z tworzyw sztucznych) i służy do wykonania określonych czynności (transportu części i umieszczenia ich na linii produkcyjnej). Należy zauważyć, iż pojemnik znacznie ułatwia transport części bowiem chroni je przed uszkodzeniem. Ponadto, jak sam wnioskodawca podkreślił "polski klient jak i jego kolejny odbiorca czyli koncern samochodowy w Niemczech mają przystosowane linie produkcyjne wyłącznie do odbioru wyrobów z tego typu opakowań". Nie jest więc słuszne stanowisko wnioskodawcy, iż pojemnik jest jedynie rodzajem wynajmowanego opakowania.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, należności wypłacane przez podmiot polski tytułem użytkowania pojemników, które niewątpliwie są urządzeniem przemysłowym, kontrahentowi niemieckiemu podlegają opodatkowaniu w Polsce według zryczałtowanej stawki podatkowej w wysokości 5% kwoty brutto należności licencyjnych. Zastosowanie jednak stawki 5%, wynikającej z ww. umowy dwustronnej, jest możliwe wyłącznie w sytuacji udokumentowania miejsca siedziby odbiorcy należności aktualnym certyfikatem rezydencji, stosownie do postanowień art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego należy uznać iż, niesłuszne jest stanowisko X Sp. z o.o. wyrażone we wniosku, iż wypłacane przez polską Spółkę na rzecz niemieckiego kontrahenta należności z tytułu użytkowania pojemników, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Ustosunkowując się do kwestii uiszczania przez X kaucji za pojemniki, Minister Finansów zauważa, iż stosownie do art. 3 ust. 2 umowy polsko - niemieckiej, będą również miały zastosowanie polskie przepisy podatkowe. Zgodnie z nimi, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 20 maja 1997 r., kaucja jest świadczeniem nie rzutującym w żaden sposób na obowiązek podatkowy, a więc obojętnym podatkowo. (sygn. akt: I SA/Ka 15/96).

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla strony, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.