Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 15 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku C. S.A. z dnia 24.04.2006 r. (...) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że podatnik w toku swojej działalności ponosi koszty: ubezpieczenia majątku trwałego, prenumeraty czasopism fachowych, opłat abonamentowych itp. Wątpliwości wnioskodawcy sprowadzają się do pytania czy koszty takie należy ująć w kosztach uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, czy też rozliczyć w czasie stosunkowo do okresu, za jaki są wydatkowane. Spółka stoi na stanowisku, iż ponieważ wymienionych powyżej wydatków nie można bezpośrednio powiązać z osiągniętym przychodem w danym okresie, cyt. "momentem decydującym o możliwości zaliczenia opisanych w niniejszym zapytaniu wydatków do kosztów uzyskania przychodów staje się moment poniesienia danego wydatku".

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i stanowiska podatnika, tut. organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Równocześnie ust. 4 artykułu 15 stanowi, iż koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Dla należytego zinterpretowania przepisów art. 15 ust. 4 ustawy podatkowej, trzeba mieć na uwadze to, że koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z przychodami, jaki osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast koszty pośrednie obejmują wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek podmiot zobowiązany jest do ich ponoszenia.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów podatnik winien rozpoznać sposób powiązania kosztów z przychodami. W przypadku kosztów pośrednich, uzasadnione jest odnoszenie wydatków w koszty podatkowe w momencie ich ponoszenia, bowiem dla tego rodzaju kosztów ustalenie ich bezpośredniego powiązania z przychodami nie jest możliwe. Takie koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiągniętymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. A zatem, nie można ustalić w którym roku (okresie) podatkowym wystąpi przychód uzasadniający zaliczenie takich kosztów; w tym przypadku stanowią one koszty uzyskania przychodów w roku, w którym zostały poniesione.

Tak więc w przypadku kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskanym przychodem, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika, podlegają one zaliczeniu w koszty uzyskania przychodu z chwilą ich faktycznego poniesienia. Wydatki poniesione na ubezpieczenia majątku trwałego prenumeraty czasopism fachowych, opłat abonamentowych itp. zdaniem tut. organu podatkowego należy traktować jako pośrednio związane z przychodami podatnika. Nie da się, bowiem tych wydatków powiązać bezpośrednio i funkcjonalnie z określonym przychodem, gdyż celem ich poniesienia jest zapewnienie sprawnego funkcjonowania przedsiębiorstwa, co niewątpliwie wpływa na uzyskiwanie przez Podatnika potencjalnych przychodów. Reasumując, jeżeli nie jest możliwe jednoznaczne powiązanie tego typu wydatków z przychodem konkretnego roku, zasadne jest uznawanie tych wydatków za koszt podatkowy w roku podatkowym, w którym wydatki te zostały faktycznie poniesione.

Równocześnie tutejszy organ podatkowy nadmienia , iż dla prawidłowego zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów należy mieć na uwadze treść art. 9 ust. 1, zgodnie z którym podatnicy podatku dochodowego mają obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, tj. zgodnie z ustawą z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), tzn. przede wszystkim zgodnie z:

• zasadą memoriału określoną w art. 6 ust. 1, tzn. w księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty,
• zasadą współmierności określoną w art. 6 ust. 2, tzn. dla zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów do aktywów lub pasywów danego okresu sprawozdawczego zaliczać należy koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten okres sprawozdawczy koszty, które jeszcze nie zostały poniesione.

W ocenie prawidłowości zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów należy mieć na względzie, że zgodnie z art. 5 ust. 1 powołanej powyżej ustawy o rachunkowości na podmioty nakłada się obowiązek stosowania przyjętych zasad rachunkowości w sposób ciągły w kolejnych latach obrotowych. Ponieważ wydatki dotyczące ubezpieczeń majątku firmy, prenumeraty czasopism fachowych oraz opłat abonamentowych są wydatkami występującymi systematycznie w kolejnych latach podatkowych, podatnik winien wydatki te zaliczać do kosztów uzyskania przychodu analogicznie w poszczególnych latach. W świetle powyższych przepisów, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, należy uznać, iż przedmiotowe wydatki mogą podlegać rozliczeniu w sposób wskazany przez spółkę, o ile wynika to z przyjętych przez nią zasad rachunkowości.