DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 6 października 2005 r., wniesionego przez XXX, na postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 27 września 2005 r., nr 1473/WV/443/246/167/2005/GW, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

zmienić postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 17 czerwca 2005 r., uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2005 r., Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka zamierza przekazać na cele reprezentacji i reklamy bony upoważniające do zakupu towarów oraz karnety na basen, siłownię, a także do salonów kosmetycznych lub fryzjerskich. Bony i karnety będą wręczane nieodpłatnie podmiotem współpracującym, a także lekarzom, farmaceutom i innym osobom, które mogą mieć wpływ na zwiększenie sprzedaży produktów leczniczych Spółki. Koszt bonów i karnetów będzie udokumentowany fakturą VAT„zw”, tj. jako zwolniony z VAT i będzie stanowił koszt uzyskania przychodu.

W związku z tym Strona zadała pytanie czy nieodpłatne wydanie bonów i karnetów upoważniających do zakupu towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ocenie Strony w tym przypadku nie wystąpi nieodpłatna dostawa towarów lub nieodpłatne świadczenie usług, ponieważ Spółka nie odliczy VAT naliczonego przy ich zakupie. Strona zwróciła także uwagę, że bony i karnety nie stanowią towaru w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem przy przekazaniu przedmiotowych bonów i karnetów na rzecz wyżej podanych osób nie wystąpi podatek od towarów i usług.

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu postanowieniem z dnia 27 września 2005 r. nr 1473/WV/443/246/167/2005/GW uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. Organ pierwszej instancji uznał, iż bon towarowy jest formą znaku legitymacyjnego, który uprawnia jego okaziciela do otrzymania towarów lub innych świadczeń o wartości określonej na bonie. W przypadku bonów towarowych, jak również karnetów konsumpcja ma miejsce dopiero na etapie transakcji, za którą płatność dokonywana jest za ich pomocą. Zatem czynność zakupu bonów i karnetów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po stronie Spółki, bowiem konsumpcja będzie miała miejsce na etapie transakcji, za którą płatność będzie dokonywana za pomocą bonów towarowych i czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, iż Spółka będzie zobowiązana do wystawiania faktur VAT, naliczenia podatku należnego i opodatkowania nabywanych za pomocą bonów towarów, karnetów itp. towarów i usług według właściwych dla nich stawek podatku VAT.

W zażaleniu z dnia 6 października 2005 r. Strona zarzuciła naruszenie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez błędną interpretację. Strona podziela pogląd organu pierwszej instancji, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług pojawia się na etapie transakcji, za którą płatność zostanie dokonana za pomocą bonów towarowych. Jednak nie zgadza się ze stanowiskiem wyrażonym w postanowieniu, według którego Spółka będzie zobowiązana do wystawiania faktury VAT, naliczenia podatku należnego i opodatkowania nabywanych za pomocą bonów towarowych i karnetów towarów i usług według właściwej dla nich stawki podatku VAT. Uważa jednocześnie, że nie ma obowiązku opodatkowania VAT czynności, które nie są przez nią faktycznie wykonywane, a w szczególności, gdy nie posiada informacji, jakie towary i usługi, w jakiej cenie i w jakich ilościach zostaną nabyte przez osoby otrzymujące od niej karnety i bony.

Ponadto Spółka zwróciła uwagę, iż wydane nieodpłatnie bony i karnety upoważniają do zakupu towarów i usług w placówkach innych niż Strony oraz że nie upoważniają one do zakupu produktów leczniczych znajdujących się w Jej ofercie handlowej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa:

Przede wszystkim należy odnieść się do zasady neutralności podatku, która sprowadza się do zapewnienia podatnikowi niebędącemu ostatnim konsumentem towaru lub usługi uniknięcia obciążenia kosztami podatku. Praktyczna realizacja tej zasady następuje dzięki konstrukcji podatku naliczonego, który zapłacony przy nabyciu towarów i usług podlega odliczeniu od podatku należnego. Z powyższą zasadą jest związana zasada opodatkowania konsumpcji, z której wynika, że podatek VAT powinien obciążać konsumenta - stąd system odliczeń umożliwiający uniknięcie tego obciążenia przez osoby biorące udział w procesie dostarczania towaru lub usługi ostatecznemu konsumentowi.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Bon towarowy, który jest rodzajem dokumentu upoważniającego do zakupu towaru lub usługi (formą znaku legitymacyjnego uprawniającego jego okaziciela do otrzymania towaru lub świadczenia o wartości określonej w bonie - jak to zauważył organ pierwszej instancji) nie mieści się w/w przytoczonej definicji towaru. Zatem czynność sprzedaży bonów na rzecz Strony, mimo otrzymania przez sprzedawcę zapłaty za ich zbycie, nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, co również zauważył Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w zażalonym postanowieniu. Otrzymana cena z tytułu sprzedaży bonu nie może być również utożsamiana z przedpłatą ceny na towar, bowiem nie istnieje bezpośredni związek między zapłatą ceny a wydaniem towaru.

Obowiązek podatkowy nie powstaje u podatnika - nabywcy bonu towarowego, który wydaje je nieodpłatnie np. swoim pracownikom, a w tym przypadku współpracownikom, farmaceutom czy lekarzom. Zatem przekazanie przez Stronę określonym osobom bonów towarowych, nie jest sprzedażą towarów, a jedynie wydaniem uprawnienia do ich nabycia, które nie jest towarem w rozumieniu w/w ustawy.

Dopiero realizacja bonu, czyli fizyczne nabycie towaru czy usługi przez klienta, regulującego zapłatę nie w pieniądzu, a poprzez wręczenie bonu towarowego, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyłącznie bowiem wydanie towaru lub wykonanie usługi jest objęte obowiązkiem podatkowym, a nie czynności je poprzedzające, tj. sprzedaż samych bonów towarowych (uprawnień do zakupu) i następnie ich wydanie osobom uprawnionym.

Wydanie towaru czy wykonanie usługi za bon podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usługi na zasadach ogólnych według stawki właściwej dla danego towaru.

W świetle powyższego nieuzasadniony jest pogląd wyrażony w zażalonym postanowieniu, iż Spółka będzie zobowiązana do wstawiana faktur VAT, naliczenia podatku należnego i opodatkowania nabywanych za pomocą bonów towarowych i karnetów towarów i usług według właściwej dla nich stawki podatku od towarów i usług, bowiem ten obowiązek spoczywa na sprzedawcy oraz usługodawcy, którzy mają obowiązek wystawiać fakturę zawsze w przypadku wykonania czynności opodatkowanej, z wyjątkiem przypadku, gdy czynności te wykonują na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Jednakże podatnik ten musi wystawić fakturę także w takim przypadku, jeżeli zażąda tego nabywca - osoba fizyczna.

Z tego powodu stanowisko zaprezentowane przez organ pierwszej instancji w w/w postanowieniu, nie znajduje uzasadnienia w obowiązującym stanie prawnym.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zawartego w zażaleniu, należy zauważyć, iż z treści tych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również przekazanie lub zużycie towarów oraz usług na rzecz ściśle określonych osób i nie ma to związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. W przedmiotowej sprawie, jak już to zostało wyżej zaznaczone, Strona nie dokonuje wydania towaru, czy wykonania usługi, Jej rola sprowadza się do przekazania znaku legitymacyjnego uprawniającego jego okaziciela do otrzymania towaru lub świadczenia o wartości określonej w bonie, zatem w tym przypadku w/w przepisy nie będą miały zastosowania.

Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji.