P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grudziądzu działając na podstawie: art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Pana z dnia 29 czerwca 2006r. (wpływ w dniu 4 lipca 2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie przepisów prawa podatkowego

• u z n a j e za nieprawidłowe stanowisko Pana wyrażone w wyżej powołanym piśmie w zakresie przyjęcia zwróconego towaru przez jednego wspólnika na podstawie wzajemnego porozumienia.

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny sprawy:

W 2005 r. Spółka cywilna (ojciec i syn) zakończyła działalność gospodarczą. Wszystkie zobowiązania Spółki zostały uregulowane, natomiast zobowiązania kontrahentów Spółki nie zostały uregulowane.

Jeden z kontrahentów nie zapłacił faktury o wartości ponad 20 tys. zł. brutto. Spółka skierowała sprawę do Sądu Gospodarczego. Kontrahent na mocy wyroku sądowego towar zwrócił ? towaru tego nie zaksięgował u siebie. Byli wspólnicy Spółki cywilnej obecnie prowadzą dwie różne działalności gospodarcze. Od przychodu ze sprzedaży towaru zapłacony został podatek VAT i podatek dochodowy.

Pytania:

1. Co zrobić ze zwróconym towarem?
2. Kto ma do niego prawo?
3. Jak i kto może ten towar sprzedać?
4. W jaki sposób przyjąć ten towar do ewidencji?

Stanowisko podatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

Podatnik uważa, ze towar ten przyjmuje na podstawie porozumienia od ?...?.

W związku z tym, że podatek dochodowy został już odprowadzony, w przypadku jego ewentualnej sprzedaży nie będzie obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego po raz drugi.

Odpowiedź:

W rozpatrywanym przypadku podmiot, który dokonał sprzedaży towaru już nie istnieje, w związku z czym nie jest możliwe zmniejszenie przychodu o otrzymany zwrot. Zwrócony towar, stanowiący własność byłych wspólników spółki cywilnej chce wprowadzić do swojej indywidualnej działalności gospodarczej jeden z nich. W tej sytuacji należy przenieść własność części towaru z jednego wspólnika na drugiego w drodze umowy kupna- sprzedaży lub umowy darowizny.

Porozumienie, o którym pisze podatnik nie przenosi własności rzeczy.

Osoby ustalające dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów ewidencjonują:

• zakup towarów handlowych w kol. 10 podatkowej księgi ? ?zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu?
• sprzedaż towarów handlowych w kol. 7 podatkowej księgi ? ?wartość sprzedanych towarów i usług?.

Zgodnie z § 12 ust. 3 rozporządzenia ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podstawą zapisów są dowody księgowe, którymi są:

1. faktury VAT, a w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej fakturami, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające, co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron(nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych ? oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Paragraf 13 cytowanego rozporządzenia za dowody księgowe uważa również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania i zbiorczym zapisem ;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym udokumentowane na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Przepis § 13 pkt 5 dopuszcza możliwość dokumentowania zapisów w księdze przychodów i rozchodów umową kupna-sprzedaży lub umową darowizny, ale ściśle przy zachowaniu danych zawartych w § 12 ust. 3 pkt 2.

W oparciu o zacytowane przepisy, na podstawie jednej z wyżej wymienionych umów (kupna-sprzedaży lub darowizny), należy wprowadzić do kolumny 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów wartość towarów nabytych od byłego wspólnika, a swoją część zwróconego towaru wprowadzić do księgi i na podstawie ugody sądowej.

Przychód ze sprzedaży tego towaru należy zaewidencjonować w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Kwestia podatku VAT zostanie rozstrzygnięta odrębnym postanowieniem.

Mając na uwadze powyższe należało postanowić, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

POUCZENIE:

Interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie przysługuje stronie na podstawie art. 14a § 4 ustawy ? ordynacja podatkowa, prawo do złożenia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Grudziądzu w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia.