Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3, art. 9 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 34, art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku spółki z dnia 25.05.2006 r. (...) o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie dotyczącej uznania, czy po zakończonym procesie łączenia spółki T. S.A. i T. P. sp. z o.o. "nowy" podmiot będzie miał obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości dla kosztów i przychodów działalności nieobjętych zwolnieniem, postanawia uznać że, w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Pismem z dnia 25.05.2006 r. (...) spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie dotyczącej uznania, czy "nowy" podmiot powstały po połączeniu obu ww. spółek będzie miał obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości dla kosztów i przychodów działalności nieobjętych zwolnieniem. Spółka, przedstawiając stan faktyczny sprawy, podaje, że posiada wydane po dniu 1.01.2001 r. zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej. W 2005 r. nabyła całość udziałów w spółce z o.o. T. P., która posiada wydane po dniu 1.01.2001 r. zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zarządy obu spółek w celu konsolidacji organizacji i zarządzania, efektywności gospodarczej oraz przejrzystości w transakcjach z jednostkami zależnymi kapitałowo i personalnie rozważają możliwość rozpoczęcia w 2006 r. procesu połączenia obu spółek. Do ww. wniosku spółka załączyła kserokopie udzielonych ww. Spółkom zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnych strefach ekonomicznych wraz z kserokopiami decyzji zmieniających te zezwolenia oraz kserokopię pisma Agencji Rozwoju Przemysłu S. A w Warszawie z dnia 26.04.2006 r. stanowiące odpowiedź na zapytanie spółki w sprawie skutków formalno-prawnych związanych z sukcesją posiadanych przez obie spółki zezwoleń na prowadzenie działalności w TSSE i KSSE. W tak przedstawionym stanie faktycznym spółka stawia pytanie czy "nowy" podmiot powstały po przejęciu przez spółkę T. S.A. spółki T. P. sp. z o.o. będzie miał obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości dla kosztów i przychodów działalności nieobjętych zezwoleniem. Spółka uważa, iż będzie miała obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości dla kosztów i przychodów działalności nieobjętych zezwoleniem.

Wnioskująca podała, że analizy potencjalnej transakcji spółka dokonała w oparciu następujące przepisy prawa gospodarczego i podatkowego:

• Kodeks spółek handlowych (...),
• ustawę o specjalnych strefach ekonomicznych (...),
• ustawę - Ordynacja podatkowa (...),
• ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych (...),
• ustawę o podatku od towarów i usług (...),
• ustawę o podatku od czynności cywilnoprawnych (...).

Z treści wniosku wynika, iż zarządy ww. spółek przewidują, że przejęcie spółki T. P. przez spółkę T. (spółka przejmująca) nastąpi poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą za akcje, które spółka przejmująca wyda wspólnikom spółki przejmowanej lub też bez wydawania takich akcji na podstawie art. 515 kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z art. 494 kodeksu spółek handlowych spółka przejmująca albo spółka nowozawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Dotyczy to w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się, chyba, że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej. Z powyższego spółka wywodzi twierdzenie, iż podmiot powstały po połączeniu spółek T. i T. P. powinien co do zasady, w drodze sukcesji generalnej, przejąć wszystkie prawa i obowiązki dotychczasowych spółek. Wymienione wyżej spółki zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej, odpowiednio w tarnobrzeskiej i katowickiej, uzyskały po dniu 1.01.2001 r. Zatem, w myśl art. 494 kodeksu spółek handlowych, który stanowi, że omawianą zasadę stosuje się do koncesji zezwoleń oraz ulg przyznanych po dniu wejścia w życie ustawy, zezwolenia te podlegały będą sukcesji. Tezę tę, zdaniem spółki, potwierdza również przepis art. 93 § 1 wskazanej wyżej ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym osoba prawna powstała w wyniku łączenia się spółek kapitałowych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Przepis ten stosuje się również w razie przejęcia danej spółki przez inną. Udogodnienia dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej mają charakter zwolnień podatkowych, zatem jako takie podlegają uregulowaniom ustawy - Ordynacja podatkowa, o ile w poszczególnych ustawach podatkowych nie zawarto innych rozwiązań. Przez przepisy prawa podatkowego, zdaniem spółki, rozumieć należy "wszelkie akty, z których wynikają prawa lub obowiązki o charakterze podatkowym, a zatem również pojęcie sukcesji powinno się w tym przypadku interpretować szeroko". Spółka uważa, iż skoro nie istnieją szczególne uregulowania w zakresie przejścia prawa do zwolnienia podatkowego w ramach SSE, to uznać należy, że znajdą tutaj zastosowanie wskazane wyżej normy ogólne ustawy - Ordynacja podatkowa i prawo do zwolnień podatkowych w ramach działalności prowadzonej na terenie SSE nadal będzie przysługiwało sukcesorom, co potwierdza Zarząd TSSE w Tarnobrzegu pismem z dnia 26.04.2006 r., którego kserokopię załączono do wniosku. Wnioskująca wskazuje, iż w powołanej wyżej ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych również brak jest unormowań w zakresie skutków połączenia spółek jako przyczyna cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia. Rozszerzające interpretowanie tych postanowień, według spółki, należy uznać za niedopuszczalne.

Odnosząc się do powyższego tut. organ podatkowy stwierdza, co następuje:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 tej ustawy, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zakres przedmiotowy działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej stosownie do art. 16 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy z dnia 20.10.1994 r. określa zezwolenie. Ze wskazanych przepisów wynika jednoznacznie, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlega zwolnieniu z podatku dochodowego.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Tym odrębnym przepisem jest ustawa z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Z kolei z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 tej ustawy wynika zasada, iż w przypadku osiągania przychodów ze źródła nie podlegającego opodatkowaniu lub wolnego od podatku, przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się zarówno przychodów z tego źródła, jak i kosztów ich uzyskania. Wobec powyższego, gdy podatnik uzyskuje jednocześnie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu i przychody, z których dochód jest wolny od podatku, koniecznym staje się podział dochodu na dwie części, odpowiadające tym dwóm zakresom. Podział ten wymaga w praktyce prowadzenia odrębnej - dla każdego zakresu - ewidencji przychodów i kosztów tak, aby było możliwe prawidłowe ustalenie dochodu przypadającego odrębnie na każdy zakres.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i wskazanych przepisów prawa uznać należy słuszność stanowiska spółki w rozpatrywanej kwestii jest prawidłowe.