Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie art. 11 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90; dalej: umowa polsko-niemiecka),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej opodatkowania dochodów uzyskiwanych w Polsce przez podmiot zagraniczny z tytułu należności licencyjnych.

Uzasadnienie

Do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek Spółki o wydanie pisemnej interpretacji w indywidualnej sprawie w zakresie postanowień umowy polsko-niemieckiej.

Z dniem 1 września 2005 r., zgodnie z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) organem właściwym w sprawie wydawania pisemnych interpretacji w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się i nie toczyło postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, wyłącznie w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej jest Minister właściwy do spraw finansów publicznych.

W związku z tym, stosownie do art. 170 Ordynacji podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego przekazał przy piśmie z lutego 2006 r. Ministrowi Finansów wniosek Spółki do załatwienia zgodnie z właściwością.

Przesłany wniosek wymagał uzupełnienia o przedstawienie wyczerpującego stanu faktycznego w zakresie wynajmu samochodów od niemieckiego kontrahenta przez Spółkę. W związku z powyższym Minister Finansów pismem z czerwca 2006 r., wezwał Spółkę do uzupełnienia wniosku wraz z pouczeniem, iż niewypełnienie warunku wskazanego w wezwaniu spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia. Spółka uzupełniła wniosek w terminie wskazanym w wezwaniu.

Jak wynika ze stanu faktycznego, który został przedstawiony we wniosku Spółka wynajmuje samochód osobowy i ciężarowy od firmy zarejestrowanej w Republice Federalnej Niemiec. Samochody użytkowane są na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, która uiszcza z tego tytułu miesięczną opłatę. Zgodnie z dodatkowymi wyjaśnieniami Spółki, niemiecki kontrahent nie prowadzi na terytorium Polski działalności gospodarczej. Samochody wynajmowane są na podstawie umowy użytkowania, która nie spełnia kryteriów umowy leasingu. Spółka jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji niemieckiego kontrahenta, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: updop).

Zdaniem wnioskodawcy opłaty za użytkowanie wynajmowanych samochodów, na podstawie art. 22 umowy polsko-niemieckiej, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce i powinny być opodatkowane w Niemczech.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy zważyć co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 updop podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych w Polsce przez podatników nie posiadających na terenie Polski siedziby lub zarządu przychodów za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego wynosi 20% przychodów.

Art. 21 ust. 2 updop stanowi jednak, iż powyższy zapis stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których Polska jest stroną.

Stosownie do art. 12 ust. 1 umowy polsko - niemieckiej należności licencyjne, powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, mogą być opodatkowane w Niemczech. Przy czym określenie "mogą być opodatkowane" oznacza prawo Polski do opodatkowania takich dochodów, nie zaś prawo podatnika do "wyboru" miejsca opodatkowania jego dochodów. Zatem, umowa polsko-niemiecka określa jedynie maksymalną stawkę opodatkowania tych dochodów nie przesądzając jednak czy ostatecznie w Polsce dochody te będą opodatkowane, pozostawiając tę kwestię polskiemu ustawodawstwu. Jak wynika z art. 12 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej strony ustaliły, iż w państwie źródła, czyli w państwie w którym należności licencyjne są wypłacane, stawka podatku nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2 umowy polsko - niemieckiej przy stosowaniu umowy przez Polskę, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się w danym czasie zgodnie z polskim prawem w zakresie podatków, do których ma zastosowanie umowa polsko-niemiecka, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego polskiego ustawodawstwa podatkowego będzie miało pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne.

Z definicji "urządzenia" zawartej w Słowniku Języka Polskiego (PWN Warszawa 1996 r., tom III, str. 575) wynika, iż "urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe". Zatem należy uznać iż, samochód jest zespołem elementów i służy do wykonania określonych czynności.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, należności wypłacane przez podmiot polski tytułem użytkowania samochodów, które niewątpliwie są urządzeniem przemysłowym, kontrahentowi niemieckiemu podlegają opodatkowaniu w Polsce według zryczałtowanej stawki podatkowej w wysokości 5% kwoty brutto należności licencyjnych. Zastosowanie jednak stawki 5%, wynikającej z umowy polsko-niemieckiej, jest możliwe wyłącznie w sytuacji udokumentowania miejsca siedziby odbiorcy należności certyfikatem rezydencji, stosownie do postanowień art. 26 ust. 1 updop.

Wobec powyższego należy uznać, iż niesłuszne jest stanowisko Spółki wyrażone we wniosku, iż wypłacane przez polską Spółkę na rzecz niemieckiego kontrahenta należności z tytułu użytkowania samochodów, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla płatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.