Działając na podstawie art. 14a § 1, § 2, § 3, § 4 oraz art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w odpowiedzi na pisemny wniosek podatnika z dnia 15.05.2006 r. o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym: czy zakup towarów przekazywanych następnie nieodpłatnie klientowi w ramach wprowadzonego w aptece programu premiowania (tzw. program lojalnościowy), stanowi koszt uzyskania przychodów, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesku, po wnikliwej analizie własnego stanowiska wnioskodawcy, który uważa, że zakup towarów przekazywanych następnie nieodpłatnie klientowi w ramach wprowadzonego w aptece programu premiowania (tzw. program lojalnościowy) stanowi koszt uzyskania przychodów oraz że zakupy ww. towarów nie są kosztami limitowanymi, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

W dniu 15.05.2006 r. wpłynął do tut. organu podatkowego pisemny wniosek o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wnioskodawca pyta, czy zakup towarów przekazywanych następnie nieodpłatnie klientowi w ramach wprowadzonego w aptece programu premiowania (tzw. program lojalnościowy), stanowi koszt uzyskania przychodów. Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że podatnik w prowadzonej działalności gospodarczej (prywatna apteka) w celu zwiększenia przychodów oraz pozyskania nowych klientów wprowadził program premiowania (tzw. program lojalnościowy), którego istota polega na tym, że klient dokonując zakupów otrzymuje pewną ilość punktów. Po zebraniu odpowiedniej ilości punktów klient ma prawo zebrane punkty wymienić na przewidziany do tego towar (głównie kosmetyki). Towar ten jest przekazywany nieodpłatnie. Według wnioskodawcy zakup towarów przekazywanych nieodpłatnie klientowi, stanowi zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszt uzyskania przychodów, gdyż bezpośrednio są związane z uzyskaniem przychodu. Ponadto wnioskodawca uważa, że zakupy ww. towarów nie są kosztami limitowanymi, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy.

Po wnikliwej analizie przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesku postanawia jak w sentencji (postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe), ponieważ:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Natomiast na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodu, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Przepisy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie zawierają ścisłego katalogu wydatków, które są traktowane jako koszty uzyskania przychodów. Aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów, musi być rzeczywiście poniesiony przez podatnika, musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i zostać poniesiony w celu uzyskania przychodu lub mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. W ocenie organu podatkowego opisywany przez podatnika stan faktyczny świadczy o dokonywaniu tzw. sprzedaży premiowej, a nie o prowadzeniu reklamy w związku z czym wydatki związane ze sprzedażą premiową stanowią koszt uzyskania przychodu i nie będzie w tym przypadku miało zastosowania ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko wnioskodawcy, który uważa, że zakup towarów przekazywanych następnie nieodpłatnie klientowi w ramach wprowadzonego w aptece programu premiowania (tzw. program lojalnościowy), stanowi koszt uzyskania przychodów oraz że zakupy ww. towarów nie są kosztami limitowanymi, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy - uznano za prawidłowe.