POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §. 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawarte we wniosku złożonym dnia 19 lipca 2006 roku, uzupełnionym dnia 4 sierpnia 2006 roku, za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą i posiada samochód ciążarowy, który od 1998 roku jest w środkach trwałych. Samochód ten ma opłacane tylko OC.

W dniu 23 listopada 2005 roku jadąc tym samochodem uczestniczył Pan w kolizji drogowej. Wypadek ten niebył spowodowany przez Pana, był Pan poszkodowanym, a nie sprawcą. Szkodę zgłosił Pan do ubezpieczyciela, a samochód został naprawiony w warsztacie blacharskim, który wystawił fakturę za naprawę samochodu. Zakład ubezpieczeń zwrócił kwotę netto z tych faktur, Pan zapłacił VAT.

Zadaje Pan pytanie, czy w przedstawionej sytuacji istnieje możliwość odliczenia VAT-u.

Stoi Pan na stanowisku, iż w przypadku gdy samochód służbowy, zaliczony do środków trwałych ulegnie zniszczeniu w wypadku, nie z winy kierowcytego samochodu, to faktury za naprawę powypadkową są kosztem firmy i VAT podlega odliczeniu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje:

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art.15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

To ustawowe uprawnienie podlega ograniczeniom, określonym w art. 88 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług. I tak - w myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 wyżej cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku VAT nie wyłącza możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur dokumentujących naprawę użytkowanego pojazdu będącego środkiem trwałym w spółce, z zastrzeżeniem treści przepisu art. 88 ust.1 pkt 2 cyt. ustawy, tzn. zaliczeniem poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z kolei, zgodnie z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 48 cyt. ustawy z dn.26.07.1991r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Zatem z treści powołanego przepisu wynika, iż ustawodawca uzależnił możliwość uznania wydatków na remont powypadkowy samochodu za koszt uzyskania przychodu, od objęcia go dobrowolnym ubezpieczeniem AC. Jak wynika z przedstawionego wyżej stanu prawnego - decydującym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest zaistnienie łącznie dwóch przesłanek:

1) wydatek ten musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu, oraz

2) nie może być on wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt uzyskania przychodu.

Jak wynika z wniosku, użytkowany przez Pana w działalności gospodarczej samochód, nie był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem AC, dlatego też wydatek poniesiony na remont powypadkowy tego samochodu, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów, a co za tym idzie, nie przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących naprawę przedmiotowego samochodu.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek postanowił jak w sentencji.