P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki "X" o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny

P O S T A N A W I A

- UZNAĆ STANOWISKO STRONY ZA PRAWIDŁOWE

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że SPÓŁKA jako pracodawca organizuje wycieczkę pokrywając jej koszt ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Pracodawca nie wykupuje w biurze podróży, tylko sam wynajmuje autokar, a uczestnicy wycieczki zakwaterowani są w ośrodku wypoczynkowym należącym do pracodawcy. Czy w takiej sytuacji, jeżeli pracownicy nie mają obowiązku korzystania ze środka transportu zapewnionego przez pracodawcę i mogą dotrzeć na miejsce przeznaczenia własnym samochodem, to czy koszt przejazdu autokarem należy opodatkować.

Zdaniem Spółki, jeżeli pracownicy nie mają obowiązku korzystania ze środków transportu zapewnionego przez pracodawcę i mogą dotrzeć na miejsce przeznaczenia np. własnymi samochodami, to kosztów wynajmu autokaru nie można przypisać do konkretnego pracownika, a świadczenie takie jest obojętne podatkowo.

W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego, stanowisko Spółki Poczty Polskiej jest prawidłowe.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity z 2000r., Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość, została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 11 ust.1 w/w ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust.1 pkt 6 i 9 i art. 20 ust.3, są otrzymane lub postawione o dyspozycji podatnika podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego, w przedstawionym stanie faktycznym, powołany przepis art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie mówi, że przychodami pracownika są otrzymane lub postawione do dyspozycji wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast jeżeli ktoś nie skorzystał z możliwości zaoferowanej przez pracodawcę w tym przypadku w postaci zapewnionego środku transportu, to tym samym nie otrzymał świadczeń nieodpłatnych i nie uzyskał przychodu z tego tytułu.

Sama możliwość skorzystania ze świadczenia nie stanowi bowiem wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń.

Zatem koszt transportu zapewnionego przez pracodawcę, jeżeli pracownicy nie mieli obowiązku skorzystania ze środka transportu sfinansowanego przez pracodawcę i z niego nie skorzystali, nie stanowi przychodu dla tych osób z uwagi na to , że nie można "przypisać" im przychodu na podstawie cytowanych wyżej przepisów .

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.