P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.),

po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za nieprawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca jest Spółką świadczącą usługi, m.in.:

- transportu międzynarodowego towarów,

- spedycji,

- wewnątrzwspólnotowego transportu towarów,

polegające na świadczeniu usług przewozowych własnymi środkami transportowymi oraz podzlecaniu wykonania usług przewozu innym przewoźnikom. Spółka informuje, iż w związku z wejściem w życie z dniem 1 maja 2004 r. nowej ustawy o podatku od towarów i usług, dokonała Ona rejestracji jako podatnik VAT UE i w ramach wykonywanej działalności gospodarczej występują u Niej następujące zdarzenia:

- Spółka dokonuje zakupu usług serwisowych oraz napraw Swoich samochodów od kontrahentów z kraju UE posiadających NIP UE. Naprawy te dokonywane są na terenie Unii Europejskiej (samochody wjeżdżają i wyjeżdżają na własnych kołach).

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskująca zwróciła się z zapytaniem, czy w przypadku nie podania kontrahentowi z UE swojego NIP UE i otrzymania faktury z podatkiem VAT ze stawką obowiązującą w kraju, w którym dokonano naprawy, występuje obowiązek naliczenia podatku VAT z tytułu importu usług i tym samym wykazania go w deklaracji VAT-7 ?

Zdaniem Spółki, nie podanie Swojego NIP UE, w dalszym ciągu zobowiązuje Spółkę do wykazania podatku VAT należnego i naliczonego (obliczonego od kwoty brutto) z tytułu importu usług w deklaracji VAT-7.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania,z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie zaś z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

W myśl przepisu art. 28 ust. 7 ww. ustawy, w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c) i d), świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Usługa serwisowa oraz naprawy samochodów stanowią niewątpliwie usługi na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w ww. art. 27 ust. 2 pkt. 3 lit. d) ustawy.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że warunkiem opodatkowania usług na ruchomym majątku rzeczowym w kraju usługobiorcy jest podanie przez niego (usługobiorcę) numeru identyfikacyjnego, pod którym jest on zidentyfikowany w tym kraju. Stąd, wynika też obowiązek rejestracji w charakterze podatnika VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 3 przywoływanej ustawy, zgodnie z którym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, podlegających obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy nabywając usługi, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, podają numer, pod którym są zidentyfikowani na potrzeby podatku na terytorium kraju, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy, pod pojęciem importu usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W przepisie art. 17 ust. 1 pkt 4 przywoływanej ustawy, uregulowano, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Natomiast, przepis art. 17 ust. 2 ww. ustawy podatkowej stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Ponadto, w art. 17 ust. 4 wskazywanej ustawy uregulowano, że w przypadkach wymienionych w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Dokonując analizy przywołanych regulacji, stwierdzić należy, że jeżeli polski podmiot, zarejestrowany jako podatnik VAT UE, korzysta z usług firmy zagranicznej, a z przepisów art. 27 i 28 ww. ustawy wynika, że miejscem świadczenia jest terytorium Polski, to mamy w tym przypadku do czynienia z importem usług. Z opisanego stanu faktycznego wynika natomiast, że miejscem świadczenia usług serwisowych i naprawy samochodów Spółki nie jest terytorium Polski – Spółka nie podała bowiem kontrahentowi zagranicznemu Swojego numeru NIP UE. Zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie zatem kontrahent unijny na terytorium kraju, na którym te usługi są świadczone.

Powyższe zaś oznacza, że w omawianym przypadku import usług nie wystąpi, a tym samym obowiązek podatkowy u Wnioskującej nie powstaje.

W związku z powyższym, stanowisko Podatnika wyrażone w złożonym wniosku, należało uznać za nieprawidłowe i postanowić jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.