POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst. jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 08.09.2006 r., który wpłynął do tut. Urzędu w dniu 12.09.2006 roku w sprawie zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego postanawiam:
- ocenić stanowisko Strony jako nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 08.09.2006 roku (uzupełnionym pismem z dn.12.10.2006 roku) Podatnik zwrócił się o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie zwolnienia od podatku otrzymanego w 2006 roku zasądzonego odszkodowania od byłego pracodawcy.

Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego na mocy wyroku Sądu Rejonowego Podatnik otrzymał od swojego pracodawcy odszkodowanie w wys. 84.000,00 zł. Odszkodowanie wypłacone zostało w 2006 roku.
W pozwie sądowym złożonym w Sądzie Okregowym dnia 21 lutego 2000 roku Podatnik wniósł o:
1) przywrócenie do pracy lub zasądzenie odszkodowania w wysokości 3 miesięcznego wynagrodzenia z powodu bezprawnego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia,
2) zasądzenie od strony pozwanej odszkodowania w kwocie 72.000 ,00 zł z ustawowymi odsetkami.

Z treści uzasadnienia wyroku sądowego dołączonego do przedmiotowego wniosku wynika: W dniu 3 .04.2001 roku Podatnik złożył pozew przeciwko pracodawcy o zapłatę kwoty 2.307,85 zł tytułem wynagrodzenia za rok 2000 oraz skapitalizowanych ustawowych odsetek za okres od 1 marca 2000 roku do dnia 29 marca 2001 roku. Pozew ten postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział Pracy z dnia 9 czerwca 2001 roku został przekazany Sędziemu Komisarzowi Masy Upadłości S.A i potraktowany przez Sędziego Komisarza jako zgłoszenie wierzytelności. W dniu 20 lipca 2001 roku pełnomocnik Podatnika dokonał zgłoszenia następujących wierzytelnośći: w kwocie 30.000 zł z tytułu odszkodowania w wysokości 3 miesięcznego wynagrodzenia za bezprawne rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, w kwocie 72.000 zł z tytułu odszkodowania umownego, w kwocie 2.307,85 zł z tytułu wynagrodzenia oraz w kwocie 8.581,21 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek liczonych od powyższych kwot.
Pełnomocnik Podatnika domagał się uznania tych wierzytelności w łącznej kwocie 137.184,61 zł Podnosił, że pomyłka wynika z błędnego naliczenia kwoty odsetek. W dniu 1 sierpnia 2001 roku pełnomocnik Podatnika sprostował zgłoszenie wierzytelności, podnosząc że pomyłka wynikła z błędnego naliczenia kwoty odsetek.

Postanowieniem z dnia 17 marca 2005 roku Sędzia Komisarz odmówił uznania zgłoszonych wierzytelności Podatnika. W dniu 27 kwietnia 2005 roku Pełnomocnik Podatnika złożył sprzeciw od listy wierzytelności, domagając się uznania, umieszczenia na liście wierzytelności Podatnika w kwocie 137.184,61 zł.

W odpowiedzi na sprzeciw Syndyk wnosił o oddalenie sprzeciwu wierzyciela podnosząc, iż w dniu 7 lutego 2000 roku wierzyciel został odwołany z funkcji członka zarządu upadłego i rozwiązano z nim umowę o pracę w trybie art. 52 1 pkt 1 kodeksu pracy. Wierzyciel otrzymał świadectwo pracy w którym jako sposób ustania stosunku pracy wskazano rozwiązanie w trybie art. 52 k.p. Powództwo wierzyciela o sprostowanie świadectwa pracy zostało oddalone. W tej sytuacji roszczenie o odprawę z umowy o zarządzanie także nie przysługuje, gdyż wystąpiły okoliczności określone w art. 52 k.p. W związku z wyjaśnieniami Syndyka pełnomocnik Podatnika na rozprawie w dniu 25 listopada 2005 roku ograniczył sprzeciw do kwoty 134.762,95 zł obejmującej odszkodowanie w kwocie 30.000 zł, odprawę w kwocie 72.000 zł oraz skapitalizowane odsetki w kwocie 32.762,95 zł w pozostałym zakresie cofnął sprzeciw.
Na rozprawie w dniu 9 grudnia 2005 roku pełnomocnik Podatnika cofnął sprzeciw o dalszą kwotę 18.000 zł domagając się tytułem odszkodowania kwoty 12.000 zł tytułem odprawy 72.000 zł oraz kwoty skapitalizowanych odsetek 32.762,95 zł. Syndyk na cofnięcie sprzeciwu wyraził zgodę.

Sąd Rejonowy w wyroku z dnia 16 grudnia 2005 roku ustalił: Podatnik zatrudniony był w Spółce Akcyjnej w okresie od 2 marca 1986 roku do 7 lutego 2000 roku w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę. Uchwałą Rady Nadzorczej Spółki Akcyjnej z dnia 29 października 1998 roku Podatnik powołany został w skład zarządu spółki na stanowisko członka zarządu. W tym samym dniu 29 października 1998 roku Przewodniczący Rady Nadzorczej zawarł z Podatnikiem dwie umowy tj. o pracę na czas nieokreślony z wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 4.000 zł miesięcznie na stanowisku Dyrektora ds. Zaopatrzenia i Organizacji oraz umowę o zarządzanie na czas określony, tj. do dnia zatwierdzenia przez ZWZA sprawozdania finansowego za rok 2001 oraz skwitowania Zarządu z wykonywania obowiązków. Wynagrodzenie Podatnika z tytułu pełnienia funcji członka zarządu określone zostało na kwotę 6.000 zł miesięcznie. Umowa o zarządzanie przewidywała także, że w przypadku nie powołania na następną kadencję lub wcześniejszego odwołania ze składu Zarządu Spółka wypłaci Podatnikowi kwotę równą dwunastomisięcznemu wynagrodzeniu określonemu w tej umowie. Zastrzeżone także zostało, iż kwota ta nie będzie wypłacona m.in. w przypadku wystąpienia okoliczności określonych w art. 52 ust.1 k.p. W dniu 7 lutego 2000 r. Rada Nadzorcza S.A. podjęła uchwałę o odwołaniu Podatnika z funkcji Członka Zarządu z dniem 7 lutego 2000 r. W pismie z dnia 7 lutego 2000 r. Przewodniczący Rady Nadzorczej S.A złożył oświadczenie o rozwiązaniu z Podatnikiem umowy o pracę z dniem 7 lutego 2000r. Rozwiązanie nastąpiło na podstawie art. 52 1 pkt 1 k.p. Od tego dnia Podatnik nie świadczył już pracy.

W Wyroku Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy z dnia 16 grudnia 2005 roku stwierdzono, że cytuję: "Powyższe, zgodnie z art. 56 1 k.p. stanowi podstawę do przyznania Podatnikowi odszkodowania. Zgodnie z art. 58 k.p. w związku z art. 36 1 pkt 3 k.p. odszkodowanie to przysługuje w kwocie odpowiadającej trzymiesięcznemu wynagrodzeniu określonemu w umowie o pracę, tj. w kwocie 12.000 zł. Za uzasadnione także należało uznać żądanie kwoty 72.000 zł odpowiadającej dwunastomiesięcznemu wynagrodzeniu Podatnika określonemu w umowie o zarządzanie, na podstwie 8 pkt 2 umowy o zarządzanie wobec wcześniejszego odwołania ze składu Zarządu spółki. W sprawie niniejszej Syndyk nie kwestionował faktu wcześniejszego odwołania. Podnosił iż kwota ta nie przysługuje wierzycielowi gdyż wystapiły okoliczności z art. 52 k.p. Syndyk jednak nie udowodnił istnienia takich okoliczności choć to na nim spoczywał taki obowiązek.

Zdaniem Strony, przyznane prawomocnym postanowieniem Sądu, odszkodowanie w kwocie: 12.000,00 zł oraz 72.000,00 zł (pkt. 1 i pkt 2 pozwu) z tytułu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, z naruszeniem przepisów o rozwiązaniu umów w tym trybie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Kwestię powyżej opisaną regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. Nr 14 poz.176 z późn.zm.). Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 53c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są:
3)otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepiów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:
a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę
b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników
c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym ,
d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
f) odszkodowań za szkody dotyczace skladników majątku zwiazanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane na zasadach, o ktorych mowa w art. 27 ust. 1,
g)odszkodowań wynikających z zawarych umów lub ugód,

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 3 lit g powyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osob fizycznych ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych nie korzystają kwoty odszkodowań których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub z przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw – otrzymane m.in. na mocy zawartych umów.

Przechodząc na grunt prawa pracy, trzeba wskazać, iż w świetle art. 56 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 roku Nr 21, poz. 94 z późn.zm.) pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo odszkodowanie. Wysokość odszkodowania określa art. 58 Kodeksu pracy. Zgodnie z jego brzmieniem odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Jeżeli rozwiązano umowę o pracę, zawartą na czas określony albo czas wykonania określonej pracy, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące.

Jeżeli zatem przepisy Kodeksu pracy określają wysokość odszkodowań z tytułu rozwiązania umów o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, kwoty te otrzymane na mocy zawartych umów nie podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy wolne od podatku dochodowego są: inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:
a) otrzymanych w związku z prowadzoną dzialalnościa gospodarczą
b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Odmiennie niż w przypadku umowy o pracę zarządca, który zawarł z przedsiębiorcą kontrakt menadżerski będący umową cywilną, odpowiada za pełną szkodę, którą spowodował niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem swego zobowiazania zgodnie z art. 361 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16 poz.93 z późn.zm .) Szkoda obejmuje nie tylko straty poniesione przez poszkodowanego lecz również korzyści, które mógłby osiagnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Mając powyższe na uwadze, wypłacona Podatnikowi w 2006 roku kwota odszkodowania w wys. 12.000 zł za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy oraz kwota 72.000 zł odpowiadająca dwunastomiesięcznemu wynagrodzeniu określonemu w umowie o zarządzanie ( 8 pkt. 2 umowy o zarządzanie) są wyjątkami wymienionymi w art. 21 ust. 1 pkt. 3 lit g, pkt 3b lit b, zatem nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem zaliczka pobrana przez płatnika została pobrana słusznie.