STAN FAKTYCZNY
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wspólnicy spółki cywilnej w roku 2006 są zobowiązani do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wspólnicy spółki prowadząc działalność gospodarczą poddzierżawiają od firmy na Targowicy Miejskiej przy ulicy ... działkę, na której wznoszony jest pawilon handlowy. Umowa poddzierżawy została zawarta od dnia 1 lipca 2006r. Przedmiotowy pawilon nie jest jeszcze przyjęty do użytkowania. W miesiącu wrześniu 2006r. spółka nabyła wyposażenie (meble, wykładziny, itp.), które będzie użytkowane przy prowadzeniu działalności handlowej w niniejszym pawilonie.
W tak przedstawionym stanie faktycznym wątpliwości dotyczą następującej kwestii, tj. czy wspólnicy spółki mają prawo do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu wrześniu 2006r. zaliczyć wydatki związane z nabyciem wyposażenia do pawilonu budowanego przy ulicy ... oraz opłaty za energię elektryczną podczas budowy, w którym to pawilonie działalność handlowa zostanie rozpoczęta w terminie późniejszym?

STANOWISKO PODATNIKA
Z uwagi na fakt, że wyposażenie będzie wykorzystywane przy prowadzeniu działalności gospodarczej, a energia elektryczna jest niezbędna oraz konieczna przy budowie pawilonu, który to pawilon będzie wykorzystywany przy prowadzeniu działalności gospodarczej podatnicy mają prawo na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w miesiącu wrześniu 2006r. zaliczyć wydatki z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodu.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesionew celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Generalnie można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowymz przychodami. Są nimi koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związanez funkcjonowaniem firmy. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osięgniętego przychodu.
W myśl art. 23 ust.1 pkt 1 lit.b ustawy podatkowej nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych.
Zgodnie bowiem z art. 22 ust.8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych /odpisy amortyzacyjne/ dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Przepis art. 22a ust.2 pkt 2 ustawy podatkowej stanowi, że amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie - zwane także środkami trwałymi.
Z sytuacją wzniesienia budynku lub budowli na cudzym gruncie mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik obejmuje na określony czas we władanie grunt na podstawie umowy najmu lub dzierżawy z prawem wybudowania na nim budynku.
Jeżeli więc podatnik wybuduje na cudzym gruncie budynek (budowlę), wówczas składniki te będą stanowiły własność właściciela gruntu, zgodnie z obowiązującą w polskim prawie zasadą superficies solo cedit (art. 48 i 191 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny /Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm./). W myśl tej zasady wszystko co zostajez gruntem trwale (naturalnie lub sztucznie) połączone, staje się częścią składową nieruchomości gruntowej. Jednakże to podatnik będzie miał prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych od postawionych na cudzym gruncie budynków (budowli), bowiem w myśl cytowanego wyżej art. 22a ust. 2 pkt 2 ustawy podatkowej, stanowią one składniki majątku podatnika, zwane także środkami trwałymi, które podlegają amortyzacji.
Wartość początkową dla tego rodzaju środków trwałych ustala się na podstawie przepisów art. 22g ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do powołanego wyżej przepisu, ustalając wartość początkową budynków wybudowanych na obcym gruncie należy stosować zasady zawarte w art. 22g ust. 3-5ustawy podatkowej. Wyżej wymienione przepisy definiują m. in. pojęcie ceny nabycia oraz kosztu wytworzenia.
Stosownie do brzmienia art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszt wytworzenia uważa sią wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym stanie faktycznym:
- wydatki poniesione na nabycie wyposażenia do urządzenia pawilonu handlowego (tj. mebli, wykładzin, itp.) stanowią koszt uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w dacie ich poniesienia, tj. w miesiącu wrześniu 2006r. Wydatki te zostały bowiem poniesione w celu osiągnięcia przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie mieszczą się na liście kosztów nieuznawanych za koszty koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
- koszty dotyczące energii elektrycznej ( niezbędnej oraz koniecznej przy budowie pawilonu, który będzie wykorzystywany przy prowadzeniu działalności gospodarczej - jak wynika ze stanowiska podatnika) do dnia przekazania środka trwałego do używania - powiększą wartość początkową prowadzonej inwestycji - na podstawie art. 22g ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy podatkowej koszty te będą rozliczane poprzez odpisy amortyzacyjne, a zatem nie mogą być one bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż przedstawione w przedmiotowej sprawie stanowisko w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących wyposażenia jest prawidłowe, zaś nieprawidłowe w kwestii dotyczącej opłat za energię elektryczną.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.