Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 z późn. zm.) – Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13.09.2006r. (data wpływu 20.09.2006 r.) uzupełnionego pismem z dnia 20.10.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stwierdza, że stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

W dniu 20.09.2006r. wpłynął do tut. Urzędu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Podatnik przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że:

Spółka otrzymała pożyczkę w wysokości 75 tys. zł od dwóch udziałowców, którzy mają powyżej 25% udziałów w tej spółce. Kapitał zakładowy na dzień otrzymania pożyczki wynosił 50 tys. zł. Pożyczka wraz z odsetkami ma być spłacona w czasie określonym w umowie pożyczki. Dnia 25.08.2006 r. podjęto uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego do 350 tys. zł (w akcie notarialnym spółki jest zapis, że podwyższenie kapitału zakładowego nie wymaga zmiany umowy spółki) i zadeklarowane udziały zostały faktycznie wpłacone przez udziałowców na rachunek bankowy spółki w dniu 28.08.2006 r. W dniu 30.08.2006 r. spółka spłaciła pożyczkę wraz z należnymi odsetkami udziałowcom spółki.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują tym, że:

• W dniu spłaty pożyczki wraz z należnymi odsetkami spółka przyjęła kapitał zakładowy w wys. 350 tys. zł i sprawdziła czy wszystkie zobowiązania wraz z naliczonymi odsetkami wobec udziałowców na dzień spłaty pożyczki nie przekraczają trzykrotności wartości kapitału zakładowego, w związku z powyższym odsetki od ww. pożyczki spółka uznała za koszty uzyskania przychodu w pełnej wysokości.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:

• art. 16 ust. 1 pkt 60), art. 16 ust. 6, art. 16 ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)1,

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60) updop:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

• odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni,

W myśl art. 16 ust. 6 updop:

• Wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, posiadanych przez udziałowców (akcjonariuszy) udziałów (akcji) w spółce określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami (akcjami) przysługują tym udziałowcom (akcjonariuszom).

W związku z art. 16 ust. 7 updop:

• Wartość, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, funduszu udziałowego w spółdzielni lub kapitału zakładowego spółki określa się bez uwzględnienia tej części tego funduszu lub kapitału, jaka nie została na ten fundusz lub kapitał faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek (kredytów) oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek (kredytów), przysługującymi członkom wobec tej spółdzielni lub udziałowcom (akcjonariuszom) wobec tej spółki, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, że faktyczne podwyższenie kapitału nastąpiło w dniu 28.08.2006 r. (tj. z chwilą dokonania wpłaty na objęcie udziałów przez wspólników). Zatem spółka prawidłowo postąpiła przyjmując w miesiącu sierpniu 2006 r. do wyliczenia wartości zadłużenia spółki wobec wspólników wartość podwyższonego kapitału zakładowego. W związku z tym jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników nie przekroczyła trzykrotności kapitału zakładowego tj. 1.050.000,00 zł to odsetki od pożyczki udzielonej spółce przez jej udziałowców, którzy mają powyżej 25% udziałów w tej spółce będą stanowiły koszt uzyskania przychodu.

Wobec stwierdzenia zgodności stanowiska podatnika z istniejącym stanem prawnym na dzień wydania postanowienia, postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, wydana została w oparciu o obowiązujący stan prawny w dniu 28.11.2006 r. i obowiązuje do czasu jego zmiany.

Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, Ośrodek Zamiejscowy w Koszalinie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 1 O.p.)