Działając na podstawie art. 5, art. 14a § 1, § 3, § 4, art. 59 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 15 ust. 1, art. 29 ust. 1, art. 99 ust. 12 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie po rozpatrzeniu wniosku Jednostki z dnia 2.09.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego - postanawia uznać stanowisko Jednostki za nieprawidłowe.

Wnioskiem z dnia 2.09.2006 r. Jednostka zwróciła się do tut. Organu podatkowego z zapytaniem o zakres i sposób stosowania przepisów podatku od towarów i usług w następującym stanie faktycznym:

W dniu 28.09.2006r. Starostwo przeprowadziło przetarg na oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej Skarbu Państwa. W ogłoszeniu o przetargu zaznaczono, że nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową. Opłaty roczne z tyt. użytkowania wieczystego będą wynosić 1% wylicytowanej ceny, stosownie do treści art. 72 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (j. t. Dz. U. Nr 261 z 2004 r., poz. 2603 ze zm.). W trakcie przetargu najwyższą cenę za działkę będącą przedmiotem przetargu zaoferowała osoba, która stosownie do Zaświadczenia Nr 1988/2000 Starosty Powiatu W. z dnia 24.02.2000 r. posiada uprawnienie do rekompensaty z tyt. tzw. "mienia zabużańskiego", określone w art. 13 ustawy z dnia 8.07.2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418). W związku z powyższym Komisja Przetargowa stwierdziła, że prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej działki nabyła osoba oferująca najwyższą cenę. Na pokrycie pierwszej opłaty za oddanie w użytkowanie wieczyste ww. nieruchomości gruntowej wynoszącej 25% wylicytowanej ceny, zwycięzcy przetargu zaliczono wartość rekompensaty za utracone "mienie zabużańskie".

W przedstawionym stanie faktycznym Jednostka składa zapytanie: w jaki sposób - w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - Starostwo ma odprowadzić należny podatek VAT, w przypadku gdy nie ma obrotu pieniężnego, ponieważ na poczet pierwszej wpłaty i opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego przedmiotowej działki zostanie zaliczona wartość tzw. mienia zabużańskiego?

Zdaniem Jednostki podatek od towarów i usług nie powinien być odprowadzony w formie gotówkowej, a jedynie na zaświadczeniu lub decyzji potwierdzających posiadanie uprawnień za tzw. minie zabużańskie winno zostać zaznaczone, ze zaliczona kwota zawiera należny podatek VAT. Kopia takiego zaświadczenia lub decyzji zawierająca adnotację Starosty o zaliczeniu wartości pozostawionego mienia zabużańskiego na poczet ceny sprzedaży nieruchomości lub opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej Skarbu Państwa, zostanie przesłana do tamtejszego Urzędu.

Mając powyższe na uwadze tut. Organ podatkowy stwierdza:

Opłaty za użytkowanie wieczyste nieruchomości Skarbu Państwa stanowią na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - obrót z tyt. świadczenia usług zdefiniowanych w art. 8 ust. 1 ustawy i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednostka dokonując czynności oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości zobowiązana jest na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy zadeklarować obrót oraz wyliczony, przy zastosowaniu właściwej stawki, podatek należny z tyt. tej czynności w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy w którym powstał obowiązek podatkowy. W tym miejscu należy zauważyć , iż podatku VAT należnego nie należy utożsamiać ze zobowiązaniem podatkowym.

Zgodnie z treścią przepisu art. 5 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa , województwa , powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Wysokość zobowiązania, tj. podatku jaki podatnik jest zobowiązany zapłacić na konto urzędu skarbowego, zgodnie z art. 99 ust. 12 ustawy wynika ze złożonej przez podatnika podatku od towarów i usług deklaracji podatkowej lub decyzji organu podatkowego.

Zgodnie z treścią przepisu art. 59 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek: zapłaty, pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta, potrącenia, zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku, zaniechania poboru, przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych, przejęcia własności nieruchomości lub prawa majątkowego w postępowaniu egzekucyjnym, umorzenia zaległości, przedawnienia.

Przedstawiony wyżej katalog jest katalogiem zamkniętym.

Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie stwierdza, iż przedstawiony we wniosku sposób rozliczenia z budżetem podatku, jako niewymieniony w wyżej wskazanym przepisie art. 59 § 1 - Ordynacji podatkowej, uznać należy za nieprawidłowy.