INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2012 r. (data wpływu 20 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem dostawy nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Jest Pan (polski rezydent podatkowy) członkiem zarządu spółki kapitałowej z siedzibą na terytorium Polski. W okresie 2004-2009 był Pan również wykładowcą na dwóch uczelniach.

W połowie lat dziewięćdziesiątych, wraz z inną osobą fizyczną (dalej: Wspólnik), wydzierżawił Pan od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa niezabudowane działki gruntu położone w miejscowości Ż. w Gminie W., celem prowadzenia na nich działalności rolnej.

W 1998 r., wraz ze Wspólnikiem, nabył Pan ww. działki gruntu od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa na własność (został Pan współwłaścicielem w części ułamkowej wynoszącej 2/10). Po ich zakupie, w dalszym ciągu były wykorzystywane do celów działalności rolnej. Prowadzona działalność rolna polegała wyłącznie na ich utrzymywaniu w dobrej kulturze rolnej (tzw. „ugorowaniu"), tj. na poddawaniu ich - co najmniej raz w roku - zabiegom uprawowym zapobiegającym występowaniu i rozprzestrzenianiu się chwastów (np. koszeniu trawy). Nie były natomiast wykorzystywane do produkcji produktów rolnych.

Uchwałą z 15 lutego 2002 r. Rada Gminy przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla miejscowości Ż., w którym ww. działki gruntu zostały podzielone na obszary o mniejszym areale (tzw. strefy morfoplanistyczne). Dla każdej ze stref morfoplanistycznych określona została również tzw. „funkcja dominująca”, określająca planowane przeznaczenie strefy, np. pod zabudowę mieszkaniową, pod budowę drogi, itp. Na skutek przyjęcia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i określenia funkcji dominujących, część gruntu (niektóre strefy morfoplanistyczne objęte jego zakresem ) została przeklasyfikowana z „gruntów rolnych" na „grunty pod zabudowę mieszkaniową" lub „grunty pod zabudowę pensjonatowo-mieszkaniową", a inna część gruntu została „zarezerwowana na cele ulicy dojazdowej i skrzyżowania". Status pozostałej części nie uległ zmianie. Zmiana klasyfikacji w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie miało jakiegokolwiek wpływu na ich rzeczywiste wykorzystanie przez Pana i Wspólnika - grunt w dalszym ciągu był wykorzystywany wyłącznie dla celów prowadzenia działalności rolnej.

Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, wystąpił Pan wraz ze Wspólnikiem o dofinansowanie prowadzonej działalności rolnej w formie dopłat ze środków Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej, które to dofinansowanie otrzymano. Na przełomie lat 2005 i 2006 r., w wyniku rozbieżności interesów, podjęto decyzję o zakończeniu współpracy oraz o podziale gruntu pomiędzy siebie. W konsekwencji, w lutym 2006 r. przeprowadzone zostało umowne zniesienie współwłasności gruntu, w wyniku którego nabył Pan jego część na własność. W celu uniknięcia sporu prawnego zgodził się Pan, aby areał gruntu objęty na własność (w wyniku zniesienia współwłasności) był mniejszy niż 2/10 całkowitego areału (tj. rzeczywiście objęty areał był mniejszy niż udział we współwłasności gruntu). W trakcie procesu rozwiązywania współpracy ze Wspólnikiem, otrzymał Pan od spółki kapitałowej z siedzibą na terytorium Polski (dalej: Deweloper) ofertę nabycia części gruntu, która – w wyniku zniesienia współwłasności - miała zostać nabyta na własność (Deweloper oferował, iż zakupi nieruchomość o powierzchni 6.000 m²). Na zakupionej nieruchomości Deweloper planował wybudować osiedle mieszkaniowe.

W umowie przedwstępnej sprzedaży (zawartej w grudniu 2005 r.), Deweloper uzależnił zakup nieruchomości od spełnienia przez Pana następujących warunków:

1. zakończenia procesu zniesienia współwłasności (tj. nabycia przez Pana wyłącznego prawa własności nieruchomości, na której miało zostać wybudowane osiedle) oraz
2. dokonania podziału geodezyjnego nieruchomości, w wyniku którego powstanie odrębna

działka zgodna z przedmiotem zawartej umowy przedwstępnej.

W celu wywiązania się z powyższych ustaleń - po zniesieniu współwłasności – dokonał Pan podziału geodezyjnego nabytej na własność nieruchomości wyodrębniając jako osobną działkę, nieruchomość, która miała zostać sprzedana na rzecz Dewelopera. Przy tej okazji oraz w celu ujednolicenia podziału geodezyjnego posiadanej nieruchomości z planem zagospodarowania przestrzennego, podzielił Pan pozostałą część nabytej nieruchomości na mniejsze parcele - zgodne ze strefami morfoplanistycznymi wskazanymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zakupiony w wyniku zniesienia współwłasności grunt - za wyjątkiem nieruchomości sprzedanej na rzecz Dewelopera - był w dalszym ciągu użytkowany wyłącznie dla celów prowadzenia działalności rolnej, z tytułu której osiągał Pan przychody w postaci dopłat ze środków Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej.

Umowa przenosząca własność działki, na której miało zostać wybudowane osiedle, na Dewelopera, została zawarta w 2007 r. W 2006 r. i 2007 r. sprzedał Pan kilka innych nieruchomości położonych w innych miejscowościach niż Ż. Zasady opodatkowania tych transakcji, jak również transakcji sprzedaży nieruchomości na rzecz Dewelopera, były przedmiotem kontroli urzędu skarbowego, a w konsekwencji kwestia ta pozostaje poza zakresem niniejszego wniosku.

W trakcie negocjacji warunków sprzedaży gruntu, na którym miało zostać wybudowane osiedle, ustalono, iż podejmie Pan określone działania niezbędne do przeprowadzenia procesu budowy osiedla oraz jego późniejszego wykorzystania przez przyszłych mieszkańców, obejmujące:

1. przyłączenie nieruchomości, na której było budowane osiedle, do sieci energetycznej,
2. przyłączenie nieruchomości, na której było budowane osiedle, do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej,
3. budowę drogi dojazdowej do osiedla.

W celu wywiązania się z ustaleń z Deweloperem, zawarł Pan umowę z dystrybutorem energii elektrycznej (dalej; Dystrybutor), na mocy której Dystrybutor zobowiązał się przyłączyć nieruchomość, na której budowane było osiedle, do sieci energetycznej.

Jednocześnie - mając na uwadze, iż zapewnienie dostępu do sieci energetycznej stanowiło kluczowy warunek dla sprawnego przeprowadzenia procesu budowy osiedla przez Dewelopera - w celu przyspieszenia prac przyłączeniowych, w umowie z Dystrybutorem zgodził się na przeprowadzenie prac budowlanych (na innych gruntach stanowiących Pana własność) obejmujących:

1. wymianę słupa przelotowego na słup mocny;
2. wybudowanie na jednej z działek stanowiących Pana własność stacji transformatorowej, o mocy pozwalającej na zaopatrzenie w energię elektryczną budowanego osiedla oraz - potencjalnie - pozostałych działek,
3. budowę złączy kablowych zintegrowanych przy granicy nieruchomości, na której budowane było osiedle oraz przy granicy pozostałych działek grunty.

Zawarcie umowy z Dystrybutorem (a w konsekwencji również udzielenie zezwolenia na wykonanie opisanych powyżej prac) miało wyłącznie na celu wywiązanie się z ustaleń z Deweloperem poprzez zapewnienie przyłączenia nieruchomości, na której było budowane osiedle do sieci energetycznej, w terminie pozwalającym na terminowe zakończenie tego projektu. Celem tych prac nie było natomiast przyłączenie pozostałej części gruntu stanowiących Pana własność do sieci energetycznej. W szczególności, uzgodniony z Dystrybutorem zakres prac nie obejmował:

1. jakichkolwiek prac budowlanych na pozostałym gruncie stanowiącym Pana własność (za wyjątkiem prac związanych z budową stacji transformatorowej, która była niezbędna do przyłączenia osiedla do sieci energetycznej);
2. wykonania przyłączy do sieci energetycznej na innych działkach gruncie stanowiącym Pana własność.

Ponadto - w wyniku ustaleń z Dystrybutorem - prace związane z „budową złączy kablowych zintegrowanych przy granicy nieruchomości" ograniczone zostały wyłącznie do nieruchomości, na której budowane było osiedle (nie zostały wykonane złącza przy innych posiadanych przez Pana działkach gruntu).

Prace wykonane przez Dystrybutora nie miały również jakiegokolwiek wpływu na wykorzystanie pozostałej części gruntu - był on wykorzystywany wyłącznie dla celów prowadzenia działalności rolnej.

W celu wywiązania się z ustaleń z Deweloperem, zawarł Pan umowę na doprowadzenie do działki, na której budowane było osiedle, sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji tłocznej. Zakres prac w tym zakresie nie obejmował wykonania przyłączy na działkach gruntu stanowiących Pana własność, niemniej - zgodnie z projektem budowlanym - sieć kanalizacyjna i wodociągowa została wybudowana w sposób, który może pozwolić na objęcie tymi sieciami również tej części gruntu.

Mając na względzie, iż - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym przez Radę Gminy. - jedynym obszarem, który mógł zostać wykorzystany jako droga dojazdowa do osiedla budowanego przez Dewelopera, była jedna z pozostałych działek budowlanych, ustalił Pan z Deweloperem. że na niej zostanie wykonana nawierzchnia z tłocznia betonowego. Umowa na roboty budowlane w tym zakresie została zawarta przez Pana, jako właściciela działki, na której miała zostać położona nawierzchnia, lecz koszty wykonania tej nawierzchni były w znacznej mierze finansowane przez Dewelopera.

Opisane powyżej działania zostały przeprowadzone w latach 2006-2008. Wyłącznym celem tych działań było wywiązanie się z ustaleń z Deweloperem, tj. zapewnienie przyłączenia budowanego przez Dewelopera osiedla do sieci energetycznej, wodociągowej i kanalizacyjnej oraz zapewnienie dojazdu do osiedla.

Podjęte działania nie miały natomiast na celu zmiany wykorzystania pozostałej części gruntu będącego Pana własnością. Przez cały okres 2006-2008 był on wykorzystywany wyłącznie dla celów prowadzonej działalności rolnej, z tytułu której uzyskiwał Pan dopłaty ze środków Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej.

W 2008 r. Deweloper zakończył budowę osiedla. W tym samym roku sprzedał Pan jemu działkę gruntu przylegającą do nieruchomości, na której zostało wybudowane osiedle - celem rozbudowy parkingu dla mieszkańców osiedla oraz celem realizacji drugiego etapu budowy osiedla.

W latach 2008-2011 sprzedawał Pan działki gruntu na rzecz osób fizycznych. Nie podejmował przy tym aktywnych działań mających na celu zdobywanie ofert kupna, a jedynie reagował na otrzymywane oferty. W 2008 r. dokonał Pan również sprzedaży działki gruntu położonej w innej miejscowości. Wystąpił Pan do organów podatkowych z odrębnym wnioskiem o interpretację dotyczącą zasad opodatkowania tej transakcji, a w konsekwencji, kwestia ta pozostaje poza zakresem niniejszego wniosku.

W 2009 r. rozpoczął Pan prowadzenie działalności w zakresie obrotu nieruchomościami, która to działalność nie obejmowała gruntów będących przedmiotem niniejszego wniosku. Grunt ten, w dalszym ciągu były wykorzystywane przez Pana do prowadzenia działalności rolnej (były ugorowane), z tytułu której otrzymywał dopłaty ze środków Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej. Nie wyklucza Pan, iż w przyszłości będzie również otrzymywał oferty zakupu działek gruntu, i że z ofert tych skorzysta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy transakcje sprzedaży dziatek gruntu w latach 2008-2011 położonych w miejscowości Ż., podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
• W przypadku dokonania w przyszłości transakcji sprzedaży działek gruntu, czy transakcje te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku:

1. Transakcje sprzedaży działek gruntu położonych w miejscowości Ż. dokonywane w latach 2008-2011 nie miały charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, lecz stanowiły wyłącznie formę zarządzenia majątkiem prywatnym. W konsekwencji - dokonując sprzedaży działek gruntu - nie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a tym samym transakcje te nie powinny podlegać opodatkowaniu tym podatkiem
2. Transakcje sprzedaży działek gruntu, jakie mogą zostać potencjalnie przeprowadzone w przyszłości, nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sprzedaż gruntu jako transakcja podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Po powołaniu treści art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdził Pan, że aby czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy podlegała opodatkowaniu, czynność ta musi zostać wykonana przez podatnika VAT.

Możliwość klasyfikacji osoby fizycznej dokonującej okazjonalnej sprzedaży działek gruntu jako podatnika podatku od towarów i usług.

Powołując się na treść art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wskazał Pan, iż jak wynika z wyraźnego brzmienia powyższych regulacji, osoby fizyczne dokonujące sprzedaży działek gruntu będą mogły zostać uznane za podatników VAT wyłącznie w przypadku, gdy dokonywane przez te osoby transakcje będą miały charakter działalności producentów, handlowców, usługodawców, itd.

W Pana ocenie, bez znaczenia dla określenia statusu sprzedawcy działek na gruncie podatku od towarów i usług pozostaje natomiast okoliczność, czy osoba ta dokonywała sprzedaży wielokrotnie czy jednorazowo (w okolicznościach wskazujących na zamiar dokonywania transakcji w sposób częstotliwy). W obu bowiem przypadkach, aby uznać podmiot dokonujący dostawy działek za podatnika, podmiot ten musi działać w charakterze producenta, handlowca, usługodawcy itp. Na poparcie powyższego stanowiska wskazał Pan orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07), z 24 października 2011 r. (sygn. akt 1482/10) oraz z 19 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 1118/11), cytując fragmenty tych orzeczeń.

Sprzedaż działek gruntu jako działalność producentów, handlowców lub usługodawców.

W Pana ocenie, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują przesłanek, jakie powinny zostać spełnione, aby transakcje sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną mogły zostać zaklasyfikowane jako „działalność gospodarcza”.

Pewne wskazówki w tym zakresie wynikają z orzecznictwa ETS.

W szczególności, w orzeczeniu z 15 września 2011 r w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministerstwu Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Ministerstwu Finansów (C-181/10), którego fragmenty Pan zacytował. Stanowisko wyrażone przez ETS znalazło potwierdzenie również w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Między innymi w powołanym wcześniej orzeczeniu NSA sygn. akt I FPS 3/07 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2012 r. (sygn. akt I SA/Po 365/12), których fragmenty rozstrzygnięć Pan zacytował. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w orzeczeniach NSA: z dnia 16 maja 2012 r. (sygn. akt I FSK 1032/12), z dnia 24 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1083/11), z dnia 28 marca 2008 r. (sygn. akt I FSK 457/07) oraz z dnia 12 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1482/10).

Sprzedaż działek przez Wnioskodawcę jako działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stwierdził Pan, że mając na uwadze warunki dla zaklasyfikowania transakcji sprzedaży działek gruntu jako działalności gospodarczej wynikające z orzecznictwa ETS oraz polskich sądów administracyjnych - dokonywane w okresie 2008-2011 transakcje sprzedaży działek gruntu nie miały charakteru działalności „producentów, handlowców lub usługodawców" w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie może Pan zostać uznany w związku z tymi czynnościami jako podmiot prowadzący „działalność gospodarczą" podlegający opodatkowaniu tym podatkiem. W konsekwencji transakcje sprzedaży dokonane przez Pana w latach 2008-2011 nie powinny podlegać opodatkowaniu. Następnie ponownie opisał Pan w skrócie stan faktyczny, ze szczególnym uwzględnieniem poczynionych kroków w celu sfinalizowania sprzedaży działek gruntu Developerowi. Podkreślił Pan, iż prace w zakresie przyłączenia budowanego przez Deweloper osiedla do sieci energetycznej, kanalizacyjnej i wodociągowej nie obejmowały wykonania prac przyłączeniowych na działkach gruntu stanowiących Pana własność.

W związku z powyższym – w Pana opinii - dokonane w latach 2008-2011 transakcje sprzedaży nie miały charakteru działalności „producentów, handlowców lub usługodawców" w rozumieniu art. 15 ust, 2 ustawy o VAT lecz stanowiły wyłącznie formę zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym, nie może zostać Pan uznany za podatnika VAT w tym zakresie. W konsekwencji transakcje sprzedaży będące przedmiotem niniejszego wniosku nie powinny podlegać opodatkowaniu VAT. Według Pana, powyższe znajduje potwierdzenie w powołanym wcześniej orzeczeniu ETS.

Ponadto, mając na uwadze, iż nie zamierza Pan: zmienić sposobu wykorzystania posiadanych gruntów (będą w dalszym ciągu wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności rolnej), podejmować jakichkolwiek aktywnych działań w zakresie obrotu działkami gruntu, aktywnie poszukiwać potencjalnych nabywców działek gruntu, powyższe stanowisko pozostanie aktualne również w przypadku ewentualnych przyszłych transakcji sprzedaży działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosowanie do brzmienia art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez działalność rolniczą – zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy – rozumie się produkcje roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcje roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowle i produkcje materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chow drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowle dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.), za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i chów i hodowlę ryb.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności, które wskazują, że zarówno sprzedaż działek gruntu w latach 2008-2011, jak również ewentualne kolejne transakcje sprzedaży, dokonywane były i będą w warunkach wskazujących na wykonywanie ich w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Stwierdzić należy, iż informacje zawarte we wniosku wskazują, że w momencie zakupu nieruchomości nie przyświecał Panu cel wykorzystania tych nieruchomości na potrzeby własne. Prowadzona działalność na tym gruncie polegająca na wykaszaniu traw co najmniej raz w roku w celu utrzymania dobrej kultury rolnej, tzw. ugorowanie, w celu otrzymywania dopłat unijnych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, w ocenie tutejszego organu nie mieści się w definicji działalności rolniczej zawartej zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i ustawie o podatku rolnym. Taki sposób wykorzystania gruntu może wskazywać na oczekiwanie na lepszą koniunkturę na rynku nieruchomości w celu sprzedaży go z jak największym zyskiem. Działanie to wskazuje, że grunty, które były przedmiotem sprzedaży w latach 2008-2011 jak i planowanej w przyszłości sprzedaży zostały zakupione w celu lokaty kapitału. Sformułowanie „lokata kapitału” nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy. W takiej sytuacji transakcje sprzedaży zarówno te, które miały już miejsce, jak i przyszłe transakcje sprzedaży ww. działek, stanowią przejaw rozporządzania majątkiem w celu osiągnięcia zysku, a więc czynności te wykraczają poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności i kwalifikuje te czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Pan występował i będzie występował w charakterze podatnika tego podatku zgodnie z ust. 1 powołanego wyżej artykułu. Dodatkowo zauważyć należy, że w 2009 r. rozpoczął Pan działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, co również potwierdza słuszność zawartego w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcia. Ponadto fakt, że właściciel ma swobodę w korzystaniu z nieruchomości i może ją przeznaczać na różne cele, nie oznacza, że w określonych okolicznościach cel ten nie będzie się mieścić w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Z tych też względów zarówno sprzedaż działek gruntu dokonana w latach 2008-2011, jak i planowana sprzedaż mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Końcowo wskazać należy, że powołane orzeczenie TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministerstwu Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Ministerstwu Finansów (C-181/10), które było przedmiotem analizy tut. organu w niniejszej sprawie nie ma wpływu na ostateczne rozstrzygnięcie interesującej Pana kwestii. Podyktowane jest to tym, że powołane orzeczenie – choć ma wpływ na aktualną linię orzecznictwa sądów administracyjnych w kraju - zapadło na gruncie odmiennego stanu faktycznego, aniżeli przedstawiony przez Pana. Strony skarżące powołanych orzeczeń prowadziły działalność rolniczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wyżej wskazano Pana działalność nie mieściła się w definicji działalności rolniczej zawartej w przepisach prawno-podatkowych (ustawa o podatku od towarów i usług i ustawa o podatku rolnym). Z tych też względów powołane orzeczenie nie mogło wpłynąć na wydanie niniejszego rozstrzygnięcia.

Z kolei powoływane orzeczenia NSA i WSA również nie mogą wpłynąć na wydane w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie z uwagi na fakt, iż zapady one w konkretnie zindywidualizowanych stanach faktycznych i tylko tych stanów faktycznych dotyczyły.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.