POSTANOWIENIE

Na podstawie przepisów art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.12.2006r /data wpływu/, uzupełnionego pismem z dnia 20.12.2006r, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie ustalania kosztów uzyskania przychodów z tytułu poniesionych kar umownych
postanawiam:
- uznać stanowisko przedstawione w złożonym wniosku za zgodne z przepisami prawa podatkowego.
Powołanym w sentencji wnioskiem z dnia 07.12.2006 r Spółka wystąpiła do tutejszego organu podatkowego w trybie przepisów art. 14 a ustawy Ordynacja podatkowa o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła z firmą niemiecką umowę na dostawę towarów. W ramach umowy Spółka zobowiązała się do dostawy towarów na warunkach określonych w umowie. W umowie zawarto m.in. zapis dotyczący obowiązku zapłaty przez Spółkę kar umownych w przypadku niedotrzymania uzgodnionych terminów dostaw towarów. Przy realizacji umowy doszło do opóźnień ze strony Spółki, w związku z czym musiała zapłacić należne, wynikające z umowy, kary umowne.
Kary związane były tylko z nieterminowością realizacji zamówienia, nie zaś z wadami albo niską jakością wyrobów.
Opisując własne stanowisko w sprawie, zdaniem Spółki , przewidziane umową kontraktową oraz faktycznie zapłacone kary umowne z tytułu nieterminowych dostaw towarów podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.
Wypełniając dyspozycje art. 14 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa, w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym i prawnym obowiązującym w dniu zaistnienia zdarzenia stanowisko zawarte we wniosku uznaję za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm./, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Zgodnie z powyższymi uregulowaniami Spółka ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie :
-wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
-wydatek ten nie może znajdować się w grupie wydatków określonych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.
Zatem zasadniczo każdy wydatek poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ustawy, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodu. Co do zasady, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarcza, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie źródła przychodu.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 w/w ustawy , nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Wszystkie wykazane powyżej kary umowne i odszkodowania wiążą sie z nienależytym wykonaniem zobowiązań, które ustawodawca wyłącza spod kosztów uzyskania przychodów, nie chcąc premiować nienależytego wykonania zobowiązania.
Kara umowna z tytułu nieterminowego wykonania umowy nie została wymieniona jako jedna z kategorii kar umownych wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istotą powyższego przepisu jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów kar umownych związanych generalnie z wadami towarów lub usług , a nie jedynie z opóźnieniem w ich dostarczaniu. Z powyższego wynika, że skompensowana przez kontrahenta kwota kary umownej z tytułu nieterminowej dostawy towarów stanowić będzie dla Spółki koszt uzyskania przychodów pod warunkiem, że kara umowna wynika z zawartych umów i związana jest z prowadzoną przez Spółkę działalnością, mającą na celu uzyskanie przychodu.
Biorąc powyższe pod uwagę postanawiam jak w sentencji .