POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki xxx Sp. z o.o. (dalej Spółka) z dnia 06.11.2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 09.11.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać za prawidłowe stanowisko Spółki

UZASADNIENIE

Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku Spółka xxx jest Spółką prawa polskiego, wchodzącą w skład międzynarodowego holdingu. Głównym przedmiotem działalności spółek grupy jest wydawanie i dystrybucja płyt dźwiękowych. W ramach grupy utworzona jest spółka, której zadaniem jest dokonywanie wzajemnych rozliczeń pomiędzy spółkami działającymi w grupie (netting). Działalność spółki zajmującej się netingiem polega na dokonywaniu kompensat wzajemnych należności poszczególnych spółek z grupy oraz ustalaniu i rozliczaniu zapłaty powstałej różnicy na rzecz właściwego podmiotu. O kompensacie i kwocie przypadającej do dopłaty poszczególne spółki grupy powiadamiane są przez spółkę nettingową pisemnie, za pośrednictwem poczty elektronicznej. Zapłata różnicy następuje w walucie kraju siedziby spółki zobowiązanej do zapłaty, na rachunek bankowy wskazany przez spółkę nettingową. W odniesieniu do Spółki, jeżeli posiada on jednocześnie wierzytelność i dług w stosunku do podmiotów z grup, będzie zobowiązany do zapłaty określonej przez spółkę nettingową różnicy, która powstanie po odjęciu wartości wierzytelności od wartości długu (w przypadku gdyby wartość długu przewyższała wartość wierzytelności), lub też otrzyma różnicę wartości wierzytelności i długu (w sytuacji, gdy wierzytelność przewyższa wartość długu). Rozliczenia kwoty dopłaty, ewentualnie zwrotu pomiędzy Spółką a spółką nettingową, dokonywane są w walucie polskiej przy zastosowaniu kursu wymiany walut określonego przez spółkę nettingową.

Z uwagi na wcześniejsze zarachowanie kwot należności i zobowiązań w walutach obcych, zarówno w dniu dokonania kompensaty, jak i w dniu dokonania bądź otrzymania zapłaty, Spółka będzie ustalała wartość różnic kursowych.

W związku z powyższym Spółka wystąpiła z pytaniem. Czy różnice kursowe ustalane w poszczególnych momentach rozliczeń nettingowych stanowią przychody bądź koszty podatkowe dla Spółki , a w szczególności:

1) czy w momencie kompensaty dokonywanej przez spółkę nettingową, kwota przychodów i kosztów z tytułu różnic kursowych jest odpowiednio przychodem bądź kosztem podatkowym?

2) czy w momencie przyjęcia bądź dokonania dopłaty obliczonej przez spółkę nettingową w walucie polskiej, według kursu określonego przez tę spółkę, kwota przychodów i kosztów z tytułu różnic kursowych jest odpowiednio przychodem bądź kosztem podatkowym?

Stanowisko Spółki

Zdaniem Spółki mając na uwadze przepis art. 12 ust. 3 i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. z 2000 roku, Dz. U. Nr 54, poz. 654), różnice kursowe od przychodów i zobowiązań powstają jedynie w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznych transferów pieniężnych, zatem w przypadku kompensaty wierzytelności różnice kursowe zarówno w odniesieniu do przychodów jak i do kosztów, nie stanowią przychodów ani kosztów podatkowych. Interpretacja taka wynika z faktu, iż powołane przepisy odnoszą się wprost przy ustalaniu różnic kursowych dla celów podatkowych do kursów ustalonych przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód lub ponoszący koszt. Kurs bankowy wystąpi natomiast tylko wówczas, gdy płatność za fakturę nastąpi faktycznie, oraz będzie dokonana w walucie za pośrednictwem banku.

Powyższe będzie miało zdaniem Spółki również zastosowanie do problemu zawartego w pkt 2) tego wniosku, dotyczącego dopłaty nieskompensowanej kwoty. Mianowicie w sytuacji, gdy kurs waluty, według którego zostaną przeliczone wzajemne roszczenia spółek powiązanych, ustala spółka nettingowa a nie bank, nie można uznać, że przy płatności dokonywanej już po przeliczeniu na walutę polską, powstaną różnice kursowe mające wpływ na przychody lub koszty podatkowe Spółki. Takie różnice nie wystąpią w rozumieniu powołanych przepisów, z uwagi na to że:

a) kurs zastosowany do przeliczenia kwoty ustala spółka nettingowa nie będąca bankiem, z którego usług przy płatnościach korzysta Spółka;

b) w związku z pkt a) faktyczna płatność bankowa dokonyana jest w polskich złotych, zatem przy wysyłaniu bądź przyjmowaniu środków w walucie polskiej, nie powstaną bankowe różnice kursowe;

c) tylko w przypadku płatności otrzymywanej lub dokonywanej w walucie za pośrednictwem banku powstaną różnice kursowe, stanowiące przychody lub koszty dla celów podatkowych.

Podsumowując powyższe Spółka przyjmuje stanowisko, iż w przypadkach określonych w pkt 1) i 2) niniejszego wniosku, nie powstaną przychody ani koszty podatkowe z tytułu różnic kursowych.

Przy udzielaniu interpretacji Spółka prosi o uwzględnienie przepisów obowiązujących do dnia 31.12.2006r., z uwagi na to że rok podatkowy Spółki trwa od 01.10 i kończy się 30.09 następnego roku.

Po zapoznaniu się z wnioskiem Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia co następuje:

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że różnice kursowe powstają jedynie w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznych transferów pieniężnych za pośrednictwem banku.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000r., poz. 654 z póź. zm.) przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Ponadto przepis art. 12 ust. 3 stanowi, że jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Jednocześnie zgodnie z art. 15 ust. 1 kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują rożne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

W przedstawionej sprawie uznać należy, iż rozliczenia nettingowe są tożsame z potrąceniem (kompensatą), która jest formą likwidacji istniejącego stosunku prawnego prowadzącą do umorzenia wzajemnych należności i zobowiązań, w rozumieniu art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego. Wskutek potrącenia wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. W sytuacji gdy, rozliczenia następują na zasadach kompensaty wzajemnych zobowiązań i należności, nie powstaną różnice kursowe, które miałyby wpływ na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. W wyniku potrącenia nie dochodzi bowiem do efektywnej zapłaty dokonanej w pieniądzu. Potrącenie, pomimo, iż dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju, nie prowadzi do ich realizacji, a jedynie do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej, co prowadzi do zaspokojenia wierzyciela i osiągnięcia tym samym celu zobowiązania.

W związku z powyższym kwota przychodów / kosztów z tytułu różnic kursowych powstałych w wyniku kompensaty nie jest przychodem / kosztem podatkowym. W przypadku kompensaty forma wykonania świadczenia jest inna niż przy spełnieniu świadczenia poprzez zapłatę, ponieważ nie można uznać, iż jest ona związana z operacjami finansowymi, skutkującymi w kasowym ujęciu utratą lub wzrostem wartości waluty w wyniku zmiany kursów.

Naczelnik tutejszego organu podatkowego zauważa, iż w powołanych powyżej przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w których wskazany jest sposób powstania podatkowych różnic kursowych, każdorazowo do ich wyliczenia niezbędny jest m.in. odpowiedni kurs banku, z którego usług korzystał podatnik. Generalną zasadą jest, iż za podstawę rozliczania różnic kursowych przyjmuje się transakcje dokonywane za pośrednictwem banków. W przypadku, gdy Podatnik nie korzysta z usług banku, dla operacji dokonywanych przez niego nie można ustalić kursu, według którego winny zostać określone różnice kursowe dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

W przedstawionym stanie faktycznym dotyczącym rozliczeń nettingowych nie powstaną przychody ani koszty podatkowe z tytułu różnic kursowych.

Wobec powyższego Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia ( art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art.. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz 0,50 zł od każdego załącznika ( ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej – tj. Dz. U. z 2004r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.).