POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. ze zmian.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25.10.2006 r. uzupełnionego dnia 24.11.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów wynikających z ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) -stan prawny na dzień 31.12.2006 roku.

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Według stanu faktycznego przedstawionego przez stronę w piśmie z dnia 24.11.2006 r., w maju 2006 r. w Kanadzie zmarł brat ojca wnioskodawcy, który zostawił testament w którym ustanowił prawnego powiernika całego swojego majątku i temu Powiernikowi ten majątek przepisał. W lipcu 2006 r. Powiernik majątku zmarłego wystąpił do Sądu Najwyższego Stanu Ontario z "Zawiadomieniem o złożeniu wniosku o wydanie zaświadczenia o ustanowieniu powiernika majątku dla testamentu. W Zawiadomieniu tym podano między innymi osobę wnioskodawcy mającą prawo do udziału w podziale majątku.

W miesiącu październiku 2006 r. Powiernik majątku spadkodawcy przesłała czek do realizacji w wybranym banku.

Podatnik zwrócił się z zapytaniem "czy dla udowodnienia, że spadkodawca jest stryjem czyli bratem mojego ojca (...) wystarczą akty zgonu z których wynika, że mieli wspólnych rodziców".

Według podatnika zapis w testamencie jest wystarczającym dowodem na spokrewnienie, o którym mowa.

Jako dodatkowy dowodów przedkłada kopie akt zgonu Stryja i Jego Brata. Może także złożyć stosowne oświadczenie potwierdzające stopień pokrewieństwa ze zmarłym.

Podatnik uważa, że te trzy dokumenty wyczerpują całkowicie materiał dowodowy w temacie i może być traktowany jako druga grupa podatkowa.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 17a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) podatnicy podatku są obowiązani złożyć w terminie jednego miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia wzór zeznania podatkowego, a także szczegółowy zakres zawartych w nim danych (art. 17a ust. 4 ustawy).

Zeznanie podatkowe winno zawierać między innymi dane podatników obowiązanych do złożenia zeznania podatkowego, w tym imiona, nazwiska, adresy i numery identyfikacji podatkowej, dane stanowiące podstawę zaliczenia do grupy podatkowej, o którym mowa w art. 14, oraz wielkość nabytego udziału (art. 17a ust. 4 lit. c ustawy).

Zdaniem tut. Organu podatkowego dokumentami wystarczającymi do potwierdzenia stopnia pokrewieństwa nabywcy do spadkodawcy będą: akty zgonu spadkodawcy, brata spadkodawcy (ojca nabywcy), dowód osobisty nabywcy oraz dane podane przez podatnika w zeznaniu podatkowym stanowiące podstawę zaliczenia do drugiej grupy podatkowej.

Organ podatkowy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, podziela stanowiska pytającego.