INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 04 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 18 lipca 1992 r. zawarła związek małżeński. Małżonkowie mają jedno dziecko - syna urodzonego w dniu 01 kwietnia 1996 r. W miesiącu czerwcu 2000 r. małżonkowie wynajęli lokal mieszkalny w mieście A przy ulicy B nr X. Pod tym adresem są zameldowane trzy osoby:

1. Wnioskodawczyni - od czerwca 2000 r. jest zameldowana na stałe, gdzie zamieszkuje do nadal,
2. mąż - od czerwca 2000 r. jest zameldowany na stałe do nadal, gdzie od 2010 r. rzadko zamieszkuje (tj. kilka dni w tygodniu od wtorku do piątku),
3. syn - w okresie od czerwca 2000 r. do 15 września 2005 r. pod ww. adresem był zameldowany na stałe, gdzie większość czasu zamieszkiwał.
   
   

W okresie od 15 września 2005 r. - do nadal - syn jest zameldowany w mieście A przy ulicy B nr Y, gdzie zamieszkuje babcia syna, której syn pomaga w miarę czasowych możliwości w codziennych czynnościach z uwagi na stan zdrowia oraz wiek.

Od dnia 22 października 2010 r. - do nadal - syn jest też zameldowany tymczasowo w mieście A przy ulicy B nr X - do nadal - gdzie codziennie pozostałą część swojego czasu zamieszkuje pod adresem tymczasowego zameldowania.

W miesiącu maju 2011 r. Wnioskodawczyni złożyła pozew o rozwód z wyłącznej winy pozwanego, wnosząc o: rozwiązanie przez rozwód z wyłącznej winy pozwanego związku małżeńskiego zawartego między stronami, powierzenie Wnioskodawczyni pełni władzy rodzicielskiej nad synem, pozbawienie w stosunku do małoletniego syna władzy rodzicielskiej męża, zabezpieczenie alimentów na rzecz małoletniego syna od pozwanego, płatnych do rąk matki, tj. Wnioskodawczyni, po 800 zł miesięczne od miesiąca lutego 2011 r.

Wnioskodawczyni nadmienia, iż mąż od kilkunastu lat znęca się psychicznie nad rodziną. Wnioskodawczyni oświadcza, że nie miała i nie ma innego partnera, nie zamieszkuje z innym partnerem, nikt finansowo jej nie pomaga, utrzymuje się wraz z synem ze swojej comiesięcznej pensji, nie posiada żadnych oszczędności, ma zaciągnięte dwie pożyczki w zakładzie pracy: z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i kasy zapomogowo - pożyczkowej na remont mieszkania, oraz debet na koncie osobistym na bieżące wydatki, wyżywienie, życie.

Sprawa rozwodowa od 2011 r. jest w toku. Wnioskodawczyni nadmienia, że nie ma i nie miała orzeczonej sądownie separacji, ani rozdzielności majątkowej z mężem. Wnioskodawczyni oczekuje orzeczenia wyroku rozwodowego. Od 10 lat trwania związku małżeńskiego małżonkowie prowadzą odrębne gospodarstwa domowe, uwzględniając cały 2011 r. Wnioskodawczyni oświadcza, że mąż w żaden sposób nie pomagał aktywnie – czynnie ani finansowo (nie partycypował w kosztach wyżywienia, zakupu odzieży, środków czystości, środków do higieny osobistej, opłat za telefon syna, za Internet, opłat szkolnych, komitetu rodzicielskiego, wyjazdów do kina, teatru, imprez sportowych, konkursów szkolnych, pozaszkolnych, biletów jednorazowych, wycieczek szkolnych, obiadów szkolnych, kieszonkowego dla syna, leków, prywatnych wizyt lekarskich, wyjazdów wakacyjnych syna, dodatkowych lekcji z języka angielskiego, podręczników szkolnych, przyborów szkolnych, składek na kościół związanych z bierzmowaniem syna. Wymienione opłaty dotyczą kosztów utrzymania syna.

W styczniu 2011 r. mąż przekazał Wnioskodawczyni kwotę ok. 500 zł. Od miesiąca lutego 2011 r. do sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni nie otrzymała żadnych środków finansowych na rzecz syna. W miesiącu wrześniu 2011 r. mąż przekazem pocztowym przekazał kwotę 1.000 zł.

Postanowieniem Sądu z dnia 03 października 2011 r., poprzez zabezpieczenie powództwa, zasądzono od męża kwotę alimentów począwszy od miesiąca października 2011 r. w wysokości 800 zł na rzecz syna. Od miesiąca października 2011 r. do miesiąca grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni otrzymywała od męża przekazem pocztowym co miesiąc kwotę 800 zł alimentów na rzecz syna. Jednakże od miesiąca kwietnia 2012 r. mąż przestał się stosować do postanowienia Sądu o alimenty i aktualnie przekazem pocztowym przesyła kwotę 600 zł. Prócz otrzymanych alimentów w ww. okresie żadnych innych dodatkowych środków finansowych mąż nie przekazywał na utrzymanie syna.

Mąż cały rok podatkowy 2011 r. przepracował na drugą zmianę od poniedziałku do piątku w godz. od 14⁰⁰ do 22⁰⁰ i tak nadal pracuje. Od piątku lub soboty do poniedziałku zamieszkuje w miejscowości C u swoich rodziców oraz naprzemiennie u kobiety, z którą jest związany od 2010 r., zamieszkałej w miejscowości D. Cały przysługujący urlop wypoczynkowy wykorzystany w 2011 r. mąż spędził u swoich rodziców oraz ww. kobiety. Wnioskodawczyni nadmienia, że w trakcie roku 2011 mąż przebywał również na krótkotrwałych zwolnieniach lekarskich, w czasie których zamieszkiwał również u swoich rodziców. Mąż w 2011 r. nie korzystał ze zwolnień lekarskich z zakładu pracy jako opieki nad chorym synem (nigdy z takich zwolnień lekarskich na chorego syna nie korzystał, gdyż Wnioskodawczyni jako matka po urodzeniu syna zawsze korzystała ze zwolnień lekarskich z zakładu pracy na syna jako opieki nad dzieckiem; w 2011 r. nie korzystała z takiej opieki). Corocznie to Wnioskodawczyni jako matka wykorzystywała 2 dni opieki płatnej przysługującej na dziecko do 14 roku życia w swoim zakładzie pracy. Mąż nigdy nie korzystał z ww. opieki nad synem. Od urodzenia syn do ubezpieczenia zdrowotnego jest zgłoszony w zakładzie pracy Wnioskodawczyni. Nigdy nie był zgłaszany do ubezpieczenia zdrowotnego przez ojca.

Od czasu, gdy wprowadzono ulgę prorodzinną corocznie Wnioskodawczyni odlicza ją w całości od podatku - przeznaczając środki z tej ulgi na opłatę za pobyt wakacyjny syna - dwutygodniowe wyjazdy syna nad morze (za każdy rok pobytu, w tym za 2011 r. - na dowód Wnioskodawczyni posiada faktury wystawione na jej nazwisko, za poniesioną opłatę z uwzględnieniem czasookresu pobytu, wyżywienia oraz imienia i nazwiska syna).

Mąż nigdy nie odliczał ulgi na syna, gdyż w sposób aktywnie czynny nie uczestniczył w wychowywaniu syna poprzez osobistą pomoc w jakichkolwiek czynnościach związanych z synem, nie służył jakąkolwiek pomocą, w 2011 r. nie łożył finansowo. W okresie od lutego 2011 r. do sierpnia 2011 r., zamieszkiwanie męża w 2011 r. pod adresem stałego zameldowania wyglądało następująco: wracając po drugiej zmianie z pracy po godzinie 22³⁰--23⁰⁰- (a czasem i ok. godz. 2⁰⁰- w nocy) w poniedziałek, przesypiał noc, we wtorek następnego dnia w godzinach dopołudniowych (8⁰⁰- -9⁰⁰- do godz. 12⁰⁰-) również jest w domu nieobecny (Wnioskodawczyni przypuszcza, że gdzieś dodatkowo pracuje), ok. godz. 13⁰⁰- wraca szykując się do wyjścia na godz. 14⁰⁰- do pracy. Ponownie wraca po godz. 22³⁰-23⁰⁰- na noc - sytuacja ta tak samo wygląda do piątku. W piątek czasem po drugiej zmianie wraca na noc do domu przespać się, a czasem bezpośrednio jedzie do swoich rodziców (lub kobiety). W sobotę, niedzielę nie zamieszkuje pod adresem stałego zameldowania, jedzie bezpośrednio w poniedziałek na godzinę 14⁰⁰- na drugą zmianę do pracy - po przepracowanej dniówce ok. godz. 22³⁰-23⁰⁰- wraca na noc się przespać.

W 2011 r. mąż ani razu nie zabrał syna, ani nie zorganizował żadnej wycieczki, ani finansowo nie dokładał swoich środków do wycieczek (pieszej, rowerowej, wyjazdowej); ani razu w 2011 r. nie zabrał syna w swoje rodzinne strony do babci i dziadka i innych członków jego rodziny. Od lat ani Wnioskodawczyni, ani syn nie spotykają się z rodziną męża. Podczas zamieszkiwania męża u swoich rodziców w trakcie 2011 r. mąż nigdy nawet telefonicznie nie prowadził żadnych rozmów z synem, nie próbował się kontaktować w żaden sposób. Wnioskodawczyni nadmienia, iż mąż z synem nie ma żadnej więzi ojcowskiej (emocjonalnej), gdyż jej nie zbudował, z uwagi iż przez wiele lat nie interesował go byt syna, nie łączy go żadna relacja z synem.

Wnioskodawczyni od 1992 r. jest zatrudniona w systemie pracy jednozmianowej - system równoważny czasu pracy w następujących godzinach: poniedziałek, wtorek, czwartek: od 730 do 15³⁰, środa: od 7³⁰ do 17⁰⁰, piątek: od 7³⁰ do 14⁰⁰. Wnioskodawczyni przez cały 2011 r. przepracowała w ww. systemie czasu pracy.

Syn od poniedziałku do piątku uczy się w gimnazjum w trzeciej klasie. Plan lekcji syna - z podaniem godzin obecności w szkole – kształtuje się następująco: poniedziałek od godz. 08⁵⁰ do godz. 15⁵⁵, wtorek od godz. 8⁰⁰ do godz. 15⁰⁵, środa od godz. 8⁵⁰ do godz. 15⁰⁵, czwartek od godz. 10³⁰ do godz. 15⁵⁵, piątek od godz. 8⁵⁰ do godz. 15⁵⁵. Do szkoły syn dochodzi pieszo ok. 15-20 min.

Od czasu gdy wprowadzono ulgę prorodzinną corocznie Wnioskodawczyni odlicza ją w całości od podatku przeznaczając środki z ulgi na opłatę za coroczny pobyt wakacyjny syna.

Mąż nigdy nie odliczał ulgi na syna, gdyż od 15 lat w sposób czynny nie uczestniczył w wychowywaniu syna poprzez osobistą pomoc w jakichkolwiek czynnościach czy decyzjach dotyczących syna, nie służył pomocą, radą, w 2011 r. nie łożył finansowo w ww. okresie.

Z prowadzonego odrębnie przez Wnioskodawczynię gospodarstwa domowego w 2011 r., to Wnioskodawczyni, finansowała i finansuje wszystkie pełne koszty utrzymania syna (koszty: wyżywienia, odzieży, środków czystości, środków do higieny osobistej, opłat za telefon syna, Internet, wszelkich opłat szkolnych, komitetu rodzicielskiego, wyjazdów do kina, teatru, imprez sportowych, konkursów szkolnych, pozaszkolnych, biletów jednorazowych, wycieczek szkolnych, obiadów szkolnych, kieszonkowego dla syna, leków, prywatnych wizyt lekarskich, wyjazdów wakacyjnych syna, dodatkowych lekcji z języka angielskiego, podręczników szkolnych, przyborów szkolnych, składek na kościół związanych z bierzmowaniem syna) oraz codziennie aktywnie czynnie uczestniczy w sprawowaniu opieki nad synem i wychowywaniu syna oraz podejmuje decyzje dotyczące edukacji, leczenia, oraz wszelkich istotnych spraw dotyczących syna, rozwiązywania problemów związanych z wychowywaniem i zapewnianiem synowi środków do życia oraz utrzymaniem mieszkania (opłaty za media, Internet, energię, gaz, czynsz, telefon, drobne remonty, naprawy w mieszkaniu) i innymi potrzebami.

Wnioskodawczyni nadmienia, iż syn jest uczniem wzorowym, bez problemów wychowawczych. Jako matka uczestniczy w życiu syna w szkole poprzez współpracę ze szkołą.

W trakcie 2011 r. Wnioskodawczyni w każdym miesiącu roku organizowała i finansowała synowi wyjazdy poza miasto, co drugi miesiąc wyjazd do kina, finansowała również wstępy na basen, w okresie od 09 lipca 2011 r. do 24 lipca 2011 r. pobyt syna nad morzem (wraz z dojazdem). Wnioskodawczyni opłaca co miesiąc synowi polisę na dalsze kontynuowanie nauki, ponadto ponosi inne koszty: zakup jednorazowych biletów na przejazdy komunikacją miejską, wpłata na radę rodziców, opłacenie usługi medycznej za badanie okulistyczne syna, koszty zakupu podręczników szkolnych, zeszytów, okładek, obuwia do szkoły, składka na rzecz kościoła związana z bierzmowaniem. Na wszystkie zakupy związane z potrzebami syna Wnioskodawczyni jeździ razem z synem, codziennie po pracy robi zakupy spożywcze do domu, pomaga synowi w odrabianiu lekcji, pisaniu prac, czynnie cały rok uczestniczy w zebraniach szkolnych w gimnazjum.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej na syna za cały rok 2011 w wysokości 1.112,04 zł...

Zdaniem Wnioskodawczyni ma ona prawo do odliczenia ulgi na dziecko za cały rok 2011 w wysokości 1.112,04 zł. W ocenie Wnioskodawczyni, prawidłowo odliczyła w zeznaniu podatkowym za 2011 r. ulgę z tytułu wychowywania dziecka, gdyż prawo do ulgi przysługuje podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych, który w roku podatkowym wychowywał własne dzieci, łoży na utrzymanie dziecka.

Mąż nie łożył finansowo na utrzymanie syna od lutego 2011 r. do sierpnia 2011 r., nie przyczyniał się w żaden inny sposób do czynnej pomocy w wychowywaniu syna, poprzez osobiste starania, poświęcenie, pomoc w jakichkolwiek czynnościach, np. podwiezienie samochodem syna do kina, szkoły, imprezy sportowe, dodatkowe lekcje języka angielskiego itp, pracując cały rok 2011 od poniedziałku do piątku w godz. 1400-2200 nie miał nawet czasu widywać się z synem w tygodniu, a w soboty i niedziele (czasem nawet w poniedziałki) nie przebywał z rodziną, bo zamieszkiwał u rodziców. Cały swój urlop wypoczynkowy za 2011 r. wykorzystał na pobyt i zamieszkiwanie u swoich rodziców, którym pomagał w pracach w gospodarstwie rolnym, oraz u innej kobiety, z którą od 2010 r. utrzymuje bliższą znajomość, swoje środki finansowe w części zostawia u swojej rodziny i ww. kobiety.

We wrześniu 2011 r. przesłał pocztą Wnioskodawczyni kwotę 1.000 zł. Od miesiąca października 2011 r. do grudnia 2011 r. przekazał na syna alimenty na podstawie toczącego się postępowania rozwodowego przez zabezpieczenie powództwa na czas toczącego się procesu po 800 zł. Prócz płacenia alimentów w ww. okresie w żaden inny czynny sposób nie uczestniczył w wychowywaniu syna czy opiece, pracując cały rok podatkowy na drugą zmianę w godz. 1400–2200 nie miał czasu czynnie uczestniczyć w wychowywaniu syna.

Cały ciężar osobisty i finansowy w uczestniczeniu w wychowaniu i opiece, nad synem ciąży na Wnioskodawczyni mimo, iż adres zamieszkania cała rodzina ma taki sam.

Przez cały 2011 r. Wnioskodawczyni była zameldowana w jednym mieszkaniu w mieście A przy ulicy B nr X wraz z mężem na pobyt stały i synem, z zaznaczeniem, że syn był zameldowany tymczasowo w ww. okresie i część swojego czasu spędzał u swojej babci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,
• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego (jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało) lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,
• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,
• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,
• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim z ojcem małoletniego syna. Przy czym władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom (z wniosku nie wynika, iżby którykolwiek z rodziców został jej pozbawiony). W związku z tym – zgodnie z cyt. art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców. To oznacza, iż wskazaną kwotę mogą oni odliczyć od podatku w częściach równych lub też w dowolnej proporcji przez siebie ustalonej. Odliczenia całej kwoty może również dokonać tylko jeden rodzic, jeżeli taka będzie wola małżonków.

Jeżeli zatem – jak wynika z treści wniosku - w trakcie 2011 r. Wnioskodawczyni wykonywała władzę rodzicielską nad małoletnim synem, to w takiej sytuacji może odliczyć za 2011 r. całą kwotę ulgi, pod warunkiem jednakże, że współmałżonek w istocie nie skorzysta z ulgi prorodzinnej. Wynika to z faktu, iż brak takiego uzgodnienia może spowodować, iż suma odliczeń dokonanych przez małżonków - w ich zeznaniach podatkowych za 2011 r. - przekroczy kwotę 1.112,04 zł (92,67 zł x 12 miesięcy) rocznie. Ustawodawca jednoznacznie określił limit odliczenia tytułem omawianej ulgi i wskazał, w jakich przypadkach ulga winna być dzielona wg klucza 1/30 kwoty miesięcznej za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. W przypadku, gdy władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom – a jak wynika z wniosku małżonek Wnioskodawczyni nie został jej pozbawiony - tejże proporcji nie można ściśle zastosować. Ulga bowiem przysługuje im wspólnie i podlega wykazaniu w zeznaniu w częściach równych lub wg proporcji przez małżonków przyjętej.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.