P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki akcyjnej z dnia 21.04.2006r. nr DBP/TAX/6/2006 o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj.: co do miejsca świadczenia w przypadku nabycia usług systemu SWIFT, stawki podatku od towarów i usług przy nabyciu tych usług oraz sposobu ich udokumentowania dla potrzeb podatku od towarów i usług, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona celem komunikacji z innymi bankami nabywa od podmiotu mającego siedzibę na terenie innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej usługi systemu SWIFT (Society for Worldwide Interbank Financial Telecomunication) który bazując na sieci informacyjnej (komunikacyjnej) o światowym zasięgu użytkowania, gwarantującej bezpieczeństwo danych i dostępu do nich oraz szybkość transmisji, generuje różnego rodzaju znormalizowane komunikaty kluczowe (tekstowe) oraz niekluczowe w zakresie świadczonych przez banki usług finansowych dotyczących dyspozycji/poleceń lub informacji kierowanych do innych banków oraz od nich otrzymywanych, np. dyspozycja założenia czy likwidacji lokaty, złożenia depozytu.

W związku z powyższym zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż :

- miejscem świadczenia usług systemu SWIFT w przypadku nabycia ich przez Stronę jest, stosownie do art. 27 ust. 3 w zw. z ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

- świadczenie tych usług, stosownie do art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jest zwolnione od tego podatku,

- w/w transakcja winna być przez Stronę udokumentowana fakturą wewnętrzną.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na rolę klasyfikacji statystycznych w podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. O opodatkowaniu usługi daną stawką podatku (lub jej zwolnieniem od podatku) decyduje więc co do zasady na gruncie podatku od towarów i usług, w szczególności w przypadku odwołania się wprost przez ustawodawcę w przepisach do konkretnych symboli klasyfikacji statystycznych (tj. ma to miejsce m.in. w przypadku usług pośrednictwa finansowego o symbolach PKWiU 65-67), zaliczenie jej do właściwego – zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami – grupowania Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług. Jak wynika z wniosku oraz załączonej do niego opinii klasyfikacyjnej Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych - Urzędu Statystycznego w Łodzi z dnia 7.08.2006r., nabywane przez Stronę usługi systemu SWIFT winny być klasyfikowane jako „usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane” o symbolu PKWiU 67.13.10-00.10.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż na podstawie art. 14a § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany udzielić na wniosek podatnika (płatnika lub inkasenta) pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Działając w w/w trybie naczelnik urzędu skarbowego nie jest zatem uprawniony (ani też zobowiązany) do oceny poprawności prezentowanego we wniosku zaklasyfikowania danego towaru lub usługi.

Niemniej wskazać należy także, iż zawarty w cytowanym wyżej art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług nakaz identyfikowania usług na potrzeby tego podatku za pomocą klasyfikacji statystycznych nie dotyczy usług elektronicznych (art. 8 ust. 3 in fine ustawy). Tak więc niezależnie od tego, jak dana usługa jest klasyfikowana na gruncie statystyki publicznej, jeżeli spełnia przesłanki uznania jej za usługę elektroniczną w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlega ona opodatkowaniu wg zasad określonych dla tych usług.

Usługi elektroniczne zdefiniowane zostały w art. 2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z w/w przepisem, w brzmieniu obowiązującym od 10.08.2006r., nadanym art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. 6 ustawy z dnia 13 lipca 2006r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, przez usługi elektroniczne rozumie się usługi, o których mowa w art. 11 rozporządzenia nr 1777/2005, z uwzględnieniem art. 12 tego rozporządzenia, tj. usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe (art. 11 ust. 1 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z 17 października 2005r. ustanawiające środki wykonawcze do VI dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (opubl. DzUrz. Unii Europejskiej L 228)); w zakres w/w ustępu wchodzą ogólnie produkty w formie cyfrowej łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami i nowszymi wersjami oprogramowania w szczególności jeśli świadczone są przez Internet lub sieć elektroniczną (art. 11 ust. 2 li. a) w/w rozporządzenia), usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane Internetem lub siecią elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę (art. 11 ust. 2 li. c) w/w rozporządzenia).

Przed w/w nowelizacją, art. 2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług stanowił, iż przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, których świadczenie z natury zależne jest od technologii informatycznej i z reguły usługi te są zautomatyzowane, wymagają niewielkiej interwencji człowieka oraz niemożliwe jest ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej; w szczególności usługami elektronicznymi są:

1. tworzenie i utrzymywanie stron internetowych, zdalne zarządzanie programami i sprzętem,
2. dostarczanie oprogramowania oraz jego uaktualnień,
3. dostarczanie obrazów, tekstu i informacji oraz udostępnianie baz danych,
4. dostarczanie muzyki, filmów i gier, w tym gier losowych i hazardowych, jak również przekazów o charakterze politycznym, kulturalnym, artystycznym, sportowym, naukowym i rozrywkowym oraz informacji o wydarzeniach,
5. usługi kształcenia korespondencyjnego

- do usług elektronicznych nie zalicza się usług nadawczych radiowych i telewizyjnych, chyba że program radiowy lub telewizyjny jest nadawany wyłącznie za pośrednictwem Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, oraz usług telekomunikacyjnych.

Mając powyższe na uwadze oraz opis świadczonych na rzecz Strony usług systemu SWIFT działającego w oparciu o światową sieć informatyczną, a polegających na generowaniu różnego rodzaju znormalizowanych komunikatów w zakresie świadczonych przez banki usług finansowych stwierdzić zdaniem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego należy, iż usługi te zaliczają się do usług elektronicznych.

Zatem ich nabycie przez Stronę stanowi import usług. Stosownie bowiem do art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zaś w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Jednakże – stosownie do ust. 2 w/w artykułu - powyższego przepisu nie stosuje się w przypadku usług i towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca.

Do usług określonych w art. 27 ust. 3 ustawy należą usługi wymienione w ust. 4 tego artykułu, w tym m.in. usługi elektroniczne (pkt 7).

W przypadku w/w usług, gdy są one świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

A zatem jak wynika z cytowanych przepisów, na Stronie jako nabywcy przedmiotowych usług, ciąży obowiązek rozliczania podatku należnego w podatku od towarów i usług z tytułu ich importu na terytorium kraju. Przy czym właściwą stawką podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy jest stawka 22%. Natomiast kwestia rozliczenia podatku przez usługodawcę – co wyraźnie wynika z art. 17 ust. 2 ustawy – jest tu bez znaczenia.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego zwraca uwagę, iż nabycie przedmiotowych usług Strona winna udokumentować w sposób przewidziany w art. 106 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług podatnik obowiązany jest do wystawienia faktury wewnętrznej. Dodać przy tym należy, iż w/w obowiązek jest niezależny od tego, czy importowane usługi korzystają w podatku od towarów i usług ze zwolnienia od podatku, czy też nie.

Ponadto, z uwagi na brzmienie § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798) przy wystawianiu faktury winna Ona także stosować odpowiednio m.in. postanowienia § 9, w tym ust. 1 pkt 7, w/w rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem faktura powinna zawierać wartość wykonywanych (w opisanym przypadku importowanych) usług, bez kwoty podatku, tj. wartość sprzedaży (importu) netto. Zaś stosownie do ust. 6 in initio w/w paragrafu Strona winna wykazać na fakturze kwotę podatku w złotych bez względu na to, w jakiej walucie jest określona kwota należności.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak we wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa), w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.