POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 27.04.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu w dniu 09.05.2006 r.), uzupełnionego pismem z dnia 01.08.2006 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dokumentowania zwrotu przez podmiot niemiecki kosztów zatrudnienia pracownika, reklamy, tłumaczenia dokumentów, ogłoszenia o pracę w prasie, poniesionych przez Podatnika, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT,

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do sposobu dokumentowania poniesionych kosztów z tytułu tłumaczenia dokumentów na zlecenie podmiotu niemieckiego oraz kosztów zatrudnienia, zaś w pozostałym zakresie jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W ramach działalności Podatnik zlecił podmiotom krajowym opracowanie i druk ulotek promujących sprzedawane towary, a także tłumaczenie dokumentów handlowych na język niemiecki. Koszty reklamy służą wyłącznie promowaniu działalności Podatnika, decyduje on sam o wyborze agencji reklamowej, wyglądzie ulotek itp. Koszty tłumaczenia dokumentów handlowych dotyczą zarówno usług wykonywanych na zlecenie "spółki - matki" tj. tłumaczenie dokumentów nie związanych bezpośrednio z działalnością Podatnika, jak i też refundowanie kosztów tłumaczenia dokumentów handlowych na rzecz Podatnika, niezbędnych w prowadzonej przez niego działalności. Zgodnie z umową "spółka - matka", posiadająca siedzibę w Niemczech, refunduje te wydatki w całości lub określonej części.

Podatnik na zlecenie kontrahenta ("spółki - matki"), posiadającego siedzibę w Niemczech, zakupił usługę ogłoszenia w prasie o naborze pracownika. Osoba ta (zatrudniona przez Podatnika), będzie wykonywała m.in. czynności na rzecz "spółki - matki" - rejestrację leków w stosownym urzędzie. Obowiązek ten ciąży na kontrahencie (właścicielu rejestracji) chcącym wprowadzić nowy lek na terytorium RP, jest to wymóg prawny dotyczący producenta leków. Dokonując rejestracji może on sprzedawać lek innym podmiotom gospodarczym, z pominięciem Podatnika. Zgodnie z umową "spółka - matka"zobowiązała się do zwrotu 100 % kosztów ogłoszenia oraz 2/3 miesięcznych kosztów zatrudnienia pracownika tj. wynagrodzenia, ZUS - u i organizacji stanowiska pracy.

W związku z powyższym Podatnik zwraca się z zapytaniem o sposób dokumentowania świadczenia przedmiotowych czynności.

Zdaniem Podatnika, refakturowanie w/wym. usług oraz kosztów zatrudnienia należy dokumentować wystawiając fakturę VAT:

- w przypadku refakturowania usług reklamy i tłumaczenia - z adnotacją "VAT odprowadzi nabywca",

- w przypadku usługi polegającej na ogłoszeniu w prasie o naborze pracownika oraz kosztów jego zatrudnienia - ze stawką podatku VAT w wysokości 22 %.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ stwierdza, co następuje:

A. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik zlecił podmiotom krajowym:

#9679;opracowanie i druk ulotek promujących sprzedawane towary, służących wyłącznie promowaniu działalności Podatnika oraz tłumaczenie dokumentów handlowych niezbędnych w prowadzonej przez niego działalności (na jego rzecz). Podatnik decyduje o wyborze agencji reklamowej, wyglądzie ulotek itp.,

#9679;usługę zamieszczenia ogłoszenia w prasie o naborze pracownika (na zlecenie kontrahenta -"spółki - matki", posiadającego siedzibę w Niemczech).

Zgodnie z zawartą umową "spółka - matka", posiadająca siedzibę w Niemczech, refunduje te wydatki w całości lub określonej części.

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez "świadczenie" rozumie się określone zachowanie dłużnika polegające na działaniu lub zaniechaniu działania. W opisanej sytuacji pojęcie "świadczenia" należy wobec tego rozpatrywać wyłącznie w aspekcie działania nie zaś zaniechania.

Mając powyższe na uwadze należy przyjąć, że ze świadczeniem usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT będziemy mieli do czynienia w przypadku istnienia stosunku zobowiązaniowego pomiędzy Podatnikiem, a firmą która zobowiązała się do zwrotu kosztów.

Przepis art. 356 § 1 Kodeksu cywilnego wskazuje, że wierzyciel może żądać osobistego świadczenia dłużnika tylko wtedy, gdy wynika to z treści czynności prawnej, z ustawy albo właściwości świadczenia.

W opisanym stanie faktycznym zobowiązanie kontrahenta nie dotyczy jednak świadczenia mającego charakter usługi lecz świadczenia pieniężnego w postaci zwrotu kosztów , poniesionych przez Wnioskodawcę na terytorium kraju.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż Podatnik zawarł umowę, w której kontrahent ("spółka - matka") zobowiązał się dokonać zwrotu przedmiotowych kosztów. W ramach działalności Podatnik zlecił podmiotom krajowym opracowanie i druk ulotek promujących sprzedawane towary, tłumaczenie dokumentów handlowych, a także zamieszczenie ogłoszenia w prasie o naborze pracownika. Koszty reklamowe służą wyłącznie promowaniu działalności Podatnika, decyduje on sam o wyborze agencji reklamowej, wyglądzie ulotek, tłumaczenia dotyczą dokumentów handlowych niezbędnych w działalności Podatnika (zostały dokonane na jego rzecz), a ogłoszenie w prasie dotyczy naboru pracownika zatrudnionego następnie przez Podatnika. Rola niemieckiego kontrahenta ogranicza się jedynie do zwrotu kosztów.

W opisanym stanie faktycznym, zdaniem tut. Organu, należy przyjąć, iż pomiędzy podmiotem niemieckim a Podatnikiem nie istnieje świadczenie wzajemne.

Jeżeli zwrot kosztów dokonywany przez podmiot niemiecki stanowi świadczenie pieniężne bez konieczności wykonywania w zamian określonego zobowiązania, wówczas w ocenie tut. Organu podatkowego nie istnieje podmiot będący bezpośrednim beneficjentem tego zobowiązania.

Takie "świadczenie" podlega bowiem opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

Mając na uwadze powyższe, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za zwrot kosztów, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy te czynności skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

Jeśli odpowiedź jest przecząca, czynności podejmowane w zamian za zwrot kosztów nie stanowią świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT. Opodatkowaniu podlegają bowiem tylko te czynności, które przyczyniają się bezpośrednio do uzyskania korzyści przez wypłacającego.

W świetle powyższych rozważań nie można stwierdzić, aby podmiot niemiecki otrzymał bezpośrednio korzyść dokonując na rzecz Podatnika zwrotu kosztów.

Zwrot kosztów w opisanym przypadku jest jednostronnym ekwiwalentem pieniężnym wynikającym ze zobowiązania podmiotu niemieckiego do zwrotu na rzecz Podatnika przedmiotowych kosztów.

Przeciwieństwem przypadku opisanego powyżej jest sytuacja, w której podatnik działając we własnym imieniu zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci - w takim wypadku uznaje się, że dla celów podatku VAT zleceniobiorca sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył usługę zleceniodawcy.

Zwrotu kosztów, poniesionych jak w przedstawionym stanie faktycznym, jako czynności nie wymienionej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (oraz w art. 8 ust. 1) nie można uznać za podlegającą opodatkowaniu i w związku z tym nie należy rozpatrywać jej w kontekście przepisów art. 27 (w zakresie wskazanym we własnym stanowisku Podatnika) i art. 28 ustawy o VAT w przedmiocie ustalenia miejsca świadczenia.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl ust. 2 cytowanego wyżej przepisu, przepis ust. 1 stosuje się m.in. odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny (brak sprzedaży, ponieważ nie nastąpiło świadczenie usług) należy stwierdzić, iż w wyniku niespełnienia przesłanek z art. 106 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT brak jest podstaw do wystawienia faktury.

Zatem zwrot kosztów, o którym mowa we wniosku Podatnika, jako nie spełniający norm zawartych w art. 8 ustawy o VAT, nie będzie stanowił świadczenia usług, a tym samym nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ani podatkiem od wartości dodanej, a w konsekwencji winien nastąpić np. na podstawie noty księgowej lub rachunku.

B. Podatnik zlecił podmiotom krajowym:

#9679; tłumaczenie dokumentów handlowych nie związanych bezpośrednio z działalnością Podatnika - wykonywanych na zlecenie i na rzecz "spółki - matki".

Zgodnie z zawartą umową "spółka - matka", posiadająca siedzibę w Niemczech, refunduje te wydatki - z istoty wniosku wynika, że w odniesieniu do usługi tłumaczenia kontrahent refunduje 100 %.

Na wstępie należy podkreślić, iż przepisy ustawy o VAT nie regulują czynności "refakturowania", jednak w praktyce przyjmuje się, że z refakturowaniem mamy do czynienia, gdy występują następujące okoliczności:

- przedmiotem refakturowania są usługi,

- z usług nie korzysta podmiot (albo korzysta tylko w części), na którego wystawiona jest pierwotna faktura,

- sprzedaż (odsprzedaż) musi być dokonana po cenie zakupu, bez marży narzuconej przez odsprzedającego,

- podmiot, który dokonuje refakturowania wystawia na rzecz nabywcy fakturę (refakturę) z uwzględnieniem (przeważnie) tej samej stawki podatku VAT (bądź też stosuje zwolnienie od podatku), która jest na fakturze pierwotnej wystawionej przez usługodawcę (w przypadku zgodności miejsc opodatkowania),

- w umowie między kontrahentami powinno być zastrzeżenie o odrębnym rozliczaniu (refakturowaniu) danego rodzaju czynności.

A zatem należy stwierdzić, iż "refakturowanie" usług oznacza "fakturowanie" usługi świadczonej przez podatnika przy pomocy osoby trzeciej. Podatnik wykonujący usługę przy pomocy osoby trzeciej może zastosować jej refakturowanie.

Pośrednim potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest art. 6 ust. 4 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), który przewiduje, iż w przypadku, w którym podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył usługę.

Faktycznie usługa została wykonana przez podmiot trzeci - krajowego podwykonawcę. W świetle powyższego oznacza to, że w istocie Podatnik sam nabył usługę od podwykonawcy (podmiotu trzeciego), a następnie wyświadczył ją kontrahentowi zagranicznemu.

Miejsce świadczenia usług, zdefiniowane zostało w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT jako miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 - 6 i art. 28.

Jednakże, w myśl art. 27 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz :

1) osób fizycznych, osób prawnych, oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2) podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT przepis ust. 3 stosuje się m.in. do usług tłumaczeń.

A zatem należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi polegające na tłumaczeniu dokumentów handlowych podlegają opodatkowaniu w miejscu, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę - w Niemczech, a zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca usługi - kontrahent niemiecki ("spółka - matka").

Zgodnie z art. 106 ust. 1 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl ust. 2 cytowanego wyżej przepisu, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Na podstawie wymienionych wyżej przepisów przedmiotowa usługa tłumaczenia (na rzecz kontrahenta) winna zostać udokumentowana fakturą VAT, wystawioną przez Podatnika według zasad wskazanych w § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) - wydanego na podstawie m.in. delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

I tak, faktura ta m.in. nie zawiera stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, powinna jednak zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz posiadać adnotację, że podatek zostanie rozliczony przez nabywcę.

C. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik zatrudni pracownika, który będzie wykonywał m.in. czynności na rzecz "spółki - matki" - rejestrację leków w stosownym urzędzie. Obowiązek rejestracji ciąży na kontrahencie (właścicielu rejestracji) chcącym wprowadzić nowy lek na terytorium RP, jest to wymóg prawny dotyczący producenta leków. Dokonując rejestracji może on sprzedawać lek innym podmiotom gospodarczym, z pominięciem Podatnika. Zgodnie z umową "spółka - matka" zobowiązała się do zwrotu 2/3 miesięcznych kosztów zatrudnienia pracownika tj. wynagrodzenia, ZUS - u i organizacji stanowiska pracy.

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Świadczeniem w rozumieniu przywołanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego jest określone zachowanie dłużnika polegające na działaniu lub zaniechaniu działania.

W opisanej sytuacji pojęcie "świadczenia" należy rozpatrywać wyłącznie w aspekcie działania (tj. czynności podejmowanych przez zatrudnionego pracownika na rzecz kontrahenta z Niemiec, który z kolei w zamian za to świadczenie pokrywa miesięcznie 2/3 kosztów jego zatrudnienia).

A zatem mamy do czynienia z istnieniem stosunku zobowiązaniowego pomiędzy Podatnikiem, a firmą, która zobowiązała się pokryć w 2/3 koszty zatrudnienia. W przedstawionym stanie faktycznym zobowiązanie kontrahenta dotyczy niewątpliwie świadczenia wzajemnego mającego charakter usługi.

Miejsce świadczenia usług, zdefiniowane zostało w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT jako miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 - 6 i art. 28.

Od zasady ogólnej zostały wprowadzone pewne odstępstwa, gdzie w niektórych przypadkach miejsce świadczenia może być uzależnione od miejsca faktycznego świadczenia tych usług, od rodzaju lub przedmiotu związanego ze świadczonymi usługami, czy też od nabywcy danej usługi i jego siedziby. Do katalogu wyjątków należą m.in.: usługi związane z nieruchomościami, usługi transportowe, usługi, które są opodatkowane w miejscu ich faktycznego świadczenia oraz ściśle określone usługi niematerialne.

Jednakże w ocenie tut. Organu świadczona przez Podatnika usługa na podstawie której to zatrudniony pracownik dokonuje czynności na rzecz podmiotu niemieckiego nie zawiera się w powyższych regulacjach.

A zatem podlega ona opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT - na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Wymienione wyżej zastrzeżenia nie mają jednakże w niniejszym stanie faktycznym zastosowania.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż zaliczenie określonego wyrobu lub usługi do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta lub świadczącego usługę. Organy podatkowe nie są uprawnione do wydawania opinii klasyfikacyjnych dotyczących towarów czy usług.

Stosownie do § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.), do celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), co znajduje również potwierdzenie w art. 41 ust. 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie klasyfikacji nadal obowiązują - dla potrzeb podatkowych - klasyfikacje obowiązujące na dzień wejścia w życie ustawy tj. na dzień 20 kwietnia 2004 r.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku wystąpienia trudności związanych z ustaleniem właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć dany wyrób lub usługę, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do odpowiedniego organu statystycznego tj. Urzędu Statystycznego w Łodzi (ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź), który udzieli informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, że usługa za którą Podatnik otrzymuje przedmiotowe świadczenie w postaci 2/3 miesięcznych kosztów zatrudnienia pracownika - na terytorium kraju podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką w wysokości 22 %.

Powyższe czynności winny zostać udokumentowane, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT fakturą VAT zawierającą dane, o których mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95 poz. 798).