POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 27.06.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 29.06.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia miejsca opodatkowania usługi polegającej na przewozie próbek z terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego na terytorium kraju w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży odzieży korporacyjnej. Dla każdego z klientów Spółka tworzy odrębne kolekcje, dlatego nabycia towarów często poprzedza otrzymanie próbek tkanin, odzieży, drukowanych projektów.

Podatnik otrzymał fakturę obciążającą go kosztami transportu próbek:

• tkanin,
• wzorów odzieży (pojedyncze sztuki reprezentujące partie towarów),
• drukowanych plansz zawierających propozycje projektów odzieży.

Przedmiotowe tkaniny, wzory i plansze Podatnik otrzymał nieodpłatnie, natomiast został obciążony przez unijnego kontrahenta (podatnika VAT) kosztami transportu. Podatnik podał unijny NIP kontrahentowi szwedzkiemu, który umieścił ten numer na przedmiotowej fakturze.

Podatnik zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie swojego stanowiska, iż opisana powyżej usługa, polegająca na przewozie próbek, będzie opodatkowana w miejscu siedziby usługodawcy tj. w Szwecji.

Zdaniem Podatnika, opisanej usługi nie należy kwalifikować jako transport towarów, ponieważ przedmiotem dostawy nie są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

W opinii Podatnika - stosownie do treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przekazanie drukowanych materiałów informacyjnych i próbek nie jest dostawą towarów i nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - a więc nie spełnia definicji towarów.

W związku z tym - zdaniem Podatnika - nie ma możliwości zastosowania przepisów dotyczących transportu towarów. Nie jest to też żadna z usług, dla których ustalono szczególne miejsce świadczenia, wymienionych w art. 27 ust. 2-6 oraz art. 28.

W konsekwencji Podatnik przyjął ogólną zasadę opodatkowania usług, wynikającą z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT tj. że usługi te należy opodatkować w miejscu siedziby usługodawcy - w tym przypadku w Szwecji.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik otrzymuje nieodpłatnie próbki od kontrahenta unijnego. Kontrahent ten obciąża Podatnika kosztami transportu przedmiotowych próbek, wystawiając fakturę VAT na rzecz Podatnika.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

Z brzmienia wyżej cytowanych przepisów wynika zatem, iż przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Podatnika, w konsekwencji, opisana usługa transportu przedmiotowych próbek nie stanowi transportu towarów, ponieważ przedmiotem dostawy nie są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W opinii Podatnika, skoro przekazanie drukowanych materiałów informacyjnych i próbek nie jest dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - to w konsekwencji próbka nie spełnia definicji towarów z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Jednakże zdaniem tut. Organu, pomimo, iż nieodpłatne przekazanie próbek nie stanowi dostawy towarów, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (co wskazano powyżej) nie oznacza to, iż próbka nie spełnia definicji towaru, zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Stosownie bowiem do treści art. 7 ust. 7 ustawy o VAT przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ponadto, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, otrzymane przez Podatnika próbki są transportowane ze Szwecji na terytorium kraju - a zatem stanowią one przedmiot transportu tj. czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - w przypadku gdy miejscem jej świadczenia będzie terytorium kraju.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż usługa transportu próbek podlega - co do zasady - opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z generalną zasadą, zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Natomiast w art. 27 ust. 2-6 i art. 28 zostały wymienione szczególne przypadki (w zależności od rodzaju świadczonej usługi lub od spełnienia określonych warunków przez usługobiorcę oraz usługodawcę), w których przy określeniu miejsca świadczenia usług, nie ma zastosowania w/w ogólna zasada.

I tak, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Przepis art. 28 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast w przypadku, gdy nabywca usługi, o której mowa powyżej, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer (art. 28 ust. 3 ustawy o VAT).

Analogiczne regulacje znajdują się także w VI Dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) - art. 9 ust. 2 lit b) oraz art. 28 C.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik podał swój NIP PL szwedzkiemu kontrahentowi i numer ten został zamieszczony na fakturze wystawionej przez kontrahenta na rzecz Podatnika.

A zatem należy stwierdzić, że świadczenie przedmiotowych usług transportowych podlega opodatkowaniu na terytorium kraju - w konsekwencji uznania terytorium RP za miejsce świadczenia tych usług.

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy o VAT przez "import usług" rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 (tj. usługobiorca usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju). Dla usług określonych w art. 28 ust. 3 ustawy o VAT podatnikiem jest w każdym przypadku usługobiorca (art. 17 ust. 2 ustawy o VAT).

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny tut. Organ stwierdza, iż w analizowanej sprawie usługa transportu przedmiotowych próbek świadczona przez podmiot mający siedzibę w innym niż RP państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej, na rzecz podatnika polskiego, dla której miejscem świadczenia jest terytorium kraju, stanowi import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. Natomiast podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tego tytułu jest usługobiorca - Podatnik.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy o VAT przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7 - 9 oraz ust. 14 - 16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Ponadto tut. Organ zauważa, iż w myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku m.in. importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Na podstawie wymienionych wyżej przepisów przedmiotowy import usług winien zostać udokumentowany fakturą wewnętrzną, wystawioną przez Podatnika według zasad wskazanych w § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), wydanego na podstawie m.in. delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.