POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 165a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa(t.j.Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu, po zapoznaniu się z wnioskiem XXX S.A., z sierpnia.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie:

- czy odnośnie do transakcji sprzedaży i zakupu praw emisyjnych Spółka może stosować ich pierwotną cenę nabycia 0, zz PLN wynikającą z rozporządzenia za jedno uprawnienie, czy powinna stosować cenę rynkową?

postanawia

odmówić wszczęcia postępowania w sprawie i udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

UZASADNIENIE

Pismem z sierpnia 2006r. wystąpiła do Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w stanie faktycznym jak niżej.

1. Stan faktyczny

1.1 XXX S.A. zamierza obniżyć koszty zaopatrzenia w energię cieplną oraz w energię elektryczną, a ponadto pragnie uzyskać niezawodność dostaw wymienionych mediów energetycznych. Obniżenie kosztów zaopatrzenia w energię cieplną oraz w energię elektryczną, jak również osiągnięcie niezawodności dostaw tych mediów energetycznych, możliwe jest wyłącznie poprzez dokonanie gruntownej modernizacji elektrociepłowni należącej do XXX, zlokalizowanej w YY (dalej „Elektrociepłownia „). Modernizacja Elektrociepłowni wymagać będzie poniesienia przez XXX znacznych nakładów finansowych, których wielkość przewyższa obecnie możliwości finansowe XXX.

1.2. XXX w celu osiągnięcia opisanych powyżej celów zdecydowała się na sprzedaż Elektrociepłowni na rzecz innego podmiotu (dalej „Kupujący”), który poprzez dokonanie niezbędnej modernizacji Elektrociepłowni zapewni obniżenie kosztów zaopatrzenia XXX w energię cieplną oraz w energię elektryczną, a ponadto zapewni niezawodność dostaw wymienionych mediów energetycznych.

1.3. Wraz z tytułem prawnym do Elektrociepłowni, XXX obowiązana jest przenieść na kupującego uprawnienia emisyjne w rozumieniu ustawy z dnia 22 grudnia 2004r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, co reguluje art. 38 powołanej ustawy.

1.4 W związku z powyższym, oprócz sprzedaży Elektrociepłowni, XXX przenosi na kupującego uprawnienia emisyjne po cenie ich nabycia, czyli za kwotę 0, zz zł za jedno uprawnienie emisyjne.

1.5 Ponieważ w przyszłości może okazać się, że po stronie Kupującego, powstanie nadwyżka uprawnień emisyjnych kupionych od XXX (innymi słowy Kupujący prowadzący Elektrociepłownię nie dokona faktycznej emisji, która skutkowałaby wykorzystaniem wszystkich uprawnień emisyjnych), Kupujący sprzeda w takim przypadku do XXX niewykorzystane uprawnienia emisyjne, po cenie ich nabycia od XXX, czyli za kwotę 0, zz zł za jedno uprawnienie.

1.6 Jednakże może okazać się, że w przyszłości, po stronie Kupującego, powstanie również niedobór emisyjny uprawnień emisyjnych nabytych od XXX (innymi słowy Kupujący prowadzący Elektrociepłownię dokona faktycznej emisji, która nie znajdzie pokrycia w ilości uprawnień kupionych od XXX). W takim przypadku XXX zobowiązuje się kupić uprawnienia emisyjne na wolnym rynku i sprzedać te uprawnienia Kupującemu za kwotę 0, zz zł za jedno uprawnienie.

2. W związku z powyższym Spółka zwraca się z zapytaniem:

Czy odnośnie do transakcji sprzedaży i zakupu praw emisyjnych Spółka może stosować ich pierwotną cenę nabycia 0, zz PLN wynikającą z rozporządzenia za jedno uprawnienie, czy powinniśmy stosować cenę rynkową?

3.Stanowisko Spółki:

3.1 Zdaniem Spółki zastosowanie w transakcjach dotyczących sprzedaży uprawnień emisyjnych pomiędzy XXX oraz Kupującym, opisanych w pkt 1.4, 1.5, 1.6 ceny za jedno uprawnienie w wysokości 0, zz zł jest uzasadnione.

3.2 Obniżenie kosztów zaopatrzenia XXX w energię cieplną oraz w energię elektryczną a ponadto uzyskanie przez XXX niezawodności dostaw wymienionych mediów energetycznych możliwe jest wyłącznie poprzez sprzedaż przez XXX Elektrociepłowni. Jak już była o tym mowa powyżej w pkt 1.3, z uwagi na uwarunkowania prawne, sprzedaż Elekrociepłowni skutkuje przeniesieniem przez XXX na Kupującego uprawnień do emisji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 22 grudnia 2004r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji.

3.3. Przeniesienie przez XXX na YYY uprawnień do emisji, w drodze ich sprzedaży, nie jest dokonywany przez XXX w celach zarobkowych (spekulacyjnych), tylko w celu osiągnięcia zakładanych przez XXX rezultatów, tj. obniżenia kosztów zaopatrzenia XXX w energię cieplną oraz w energię elektryczną i uzyskania przez XXX niezawodności dostaw wymienionych mediów energetycznych. Sprzedaż przez XXX uprawnień do emisji na rzecz Kupującego za cenę, jaka stosowana jest na rynku obrotu uprawnieniami do emisji, czyli w warunkach odmiennych niż warunki, w których uprawnienia te sprzedawane są przez XXX, skutkowałoby zwiększeniem dla Kupującego kosztów jej nabycia w takim stopniu, iż transakcja ta byłaby nieuzasadniona ekonomicznie. Ponadto, Kupujący nie nabywa od XXX uprawnień do emisji w celu ich odsprzedaży na wolnym rynku, tylko w celu ich wykorzystania w związku z produkcją energii elektrycznej i cieplnej w Elektrociepłowni, co oznacza, że nabycie tych uprawnień jest niezbędnym warunkiem (oraz obowiązkiem prawnym) obniżenia kosztów zaopatrzenia XXX w energię cieplną oraz w energię elektryczną, a ponadto zapewnienia dla XXX niezawodności dostaw wymienionych mediów energetycznych. Powyższe przesłanki uzasadniają zastosowanie przez XXX w transakcji zbycia na rzecz Kupującego uprawnień do emisji ceny 0,zz zł za jedno uprawnienie oraz stanowią „uzasadnioną przyczynę”, o której mowa jest w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwalającą na niezastosowanie do sprzedaży tych uprawnień cen rynkowych.

3.4 Ponieważ Kupujący kupuje Elektrociepłownię od XXX w celu produkowania mediów energetycznych (ciepło oraz energia elektryczna) i uzyskiwania przychodów z tego tytułu, a nie w celu handlowania na wolnym rynku ewentualnymi nadwyżkami uprawnień do emisji, których nie wykorzystała w związku z prowadzeniem Elektrociepłowni, zastosowania przez kupującego przy sprzedaży do XXX niewykorzystanych uprawnień do emisji ceny 0,zz zł za jedno uprawnienie (czyli takiej samej ceny za jaką Kupujący nabył uprawnienia od XXX) jest jak najbardziej uzasadnione i stanowi tym samym „uzasadnioną przyczynę”, o której mowa jest w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwalającą na niezastosowanie do sprzedaży tych uprawnień cen rynkowych.

3.5 Ewentualne powstanie niedoboru emisyjnego wynikać może z zaistnienia sytuacji, w której z uwagi na wielkość produkcji mediów energetycznych, a tym samym wielkość emisji, przewyższy ilość uprawnień do emisji, będących własnością Kupującego. Sytuacja taka może zaistnieć z uwagi na zwiększenie zamówień dostaw mediów energetycznych przez XXX. XXX i Kupujący ustalili, ze ryzyko ekonomiczne, związane z powstaniem takiego niedoboru obciążać będzie XXX (tak samo jak obciążałoby XXX, gdyby XXX nie przeniosła na Kupującego Elektrociepłowni). Tym samym XXX zobowiązała się do przeniesienia na Kupującego odpowiedniej ilości uprawnień emisyjnych (w celu uzupełnienia niedoboru emisyjnego) w cenie 0,22 zł za jedno uprawnienie, niezależnie od tego, za jaką cenę XXX nabędzie te uprawnienia.Tym samym osiągnięty będzie założony przez strony cel gospodarczy, opisany szczegółowo w pkt 1.1 i 1.2 powyżej, przy jednoczesnym zapewnieniu pozostania po stronie XXX ryzyka ekonomicznego związanego z powstaniem niedoboru uprawnień emisyjnych, które i tak pozostawałoby po stronie XXX gdyby nie doszło do sprzedania przez XXX Elektrociepłowni na rzecz Kupującego. Uważamy, że opisane powyżej przesłanki stanowią „uzasadnioną przyczynę”, o której mowa jest w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwalającą na niezastosowanie do sprzedaży tych uprawnień cen rynkowych.

3.6.Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 lutego 2000r. (sygn. akt S.A./Sz 124/99): „wracając do oceny przyczyn podania ”zaniżonej” ceny, której we wskazanym wyżej kierunku organy podatkowe dokonają przy ponownym rozpoznaniu sprawy, należy podkreślić, że w przeciwieństwie do regulacji zawartej w art. 10 ustawy z dnia 31 stycznia 1989r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 z późn. zm.) oraz art. 7 ustawy z 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (dz. U. Nr 45, poz. 207 z późn. zm.), w świetle art. 19 ustawy o p.d.o.f wartość rynkowa nieruchomości stanowi podstawę opodatkowania dopiero wówczas, gdy zostanie wykazane, że cena określona w umowie odbiega od wartości rynkowej w znacznym stopniu i bez uzasadnionej przyczyny, które to przyczyny podają strony umowy, wyjaśniając motywy jakimi się kierowały zawierając umowę, w szczególności co do wysokości ceny.

Racjonalne wyjaśnienie tych przyczyn uniemożliwia ustalenie podstawy opodatkowania według wartości rynkowej. Powyższe uwagi są konieczne, ponieważ z motywów uzasadnienia zaskarżonej decyzji zdaje się przeważać przekonanie o przeważającym znaczeniu wartości rynkowej, co wyraża się choćby tym, że niekwestionowany fakt rozbiórki budynku i takie jego przeznaczenie w chwili zawarcia umowy sprzedaży uznano za okoliczność nie mającą znaczenia dla określenia ceny nieruchomości, bez przekonywającego uzasadnienia”. Oczywiście fakt, że w wyroku tym mowa jest o nieruchomości nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia, gdyż przepis art. 14 ustawy CIT odnosi się również do praw majątkowych, czyli uprawnień do emisji. Podane w wyroku przesłanki przemawiające za odstąpieniem przez organy podatkowe (skarbowe) od ustalenia przychodu według ceny rynkowej, jaką jest racjonalne wyjaśnienie przyczyn zastosowania określonej ceny, znajdują zastosowanie również w przedmiotowej sprawie.

3.7 Podsumowując, zdaniem Spółki, we wszystkich transakcjach dotyczących sprzedaży uprawnień do emisji, opisanych w pkt 1.4, 1.5, 1.6 istnieje „uzasadniona przyczyna” w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która odnośnie każdej z tych transakcji została szczegółowo opisana w pkt 3.2 – 3.4 powyżej, pozwalająca na sprzedaży tych uprawnień za cenę 0,zz zł za jedno uprawienie.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę we wniosku oraz obowiązujący stan prawny Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza co następuje.

Organy podatkowe nie ingerują w sferę swobody zawierania umów cywilnoprawnych, natomiast mają prawo oceniać ich skutki prawnopodatkowe.

W celu określenia prawidłowej wartości zastosowanej w umowie ceny sprzedaży organ podatkowy, jeśli uzna to za zasadne, podejmuje działania zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 14 ust. 1-3 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 654 ze zm.) i przeprowadza stosowne postępowanie w tej sprawie.

Stosownie do art. 14 ust. 1 w/w ustawy przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw majątkowych na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Organ podatkowy może więc ustosunkować się do stanowiska Spółkiw zakresie ceny praw emisyjnych zastosowanej w transakcji sprzedaży tych praw wyłącznie w trakcie postępowania prowadzonego na podstawie art. 14 ust. 3 ustawyo podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto należy zauważyć, że w sprawie ceny sprzedaży praw emisyjnych stosowanejw transakcji sprzedaży dokonywanej przez „Kupującego” na rzecz XXX S.A. stanowisko może zająć wyłącznie właściwy dla Spółki zwanej „Kupującym” naczelnik urzędu skarbowego, w ramach postępowania prowadzonego na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 14a § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa(t.j.Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Interpretacja, o której mowa w § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Jak wykazano powyżej dokonanie oceny prawnej stanowiska pytającego w niniejszej sprawie jest możliwe wyłącznie w trakcie postępowania prowadzonego przez właściwy organ podatkowy na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przeprowadzenie postępowania, o którym mowa w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie jest możliwe w trybie udzielenia interpretacji na podstawie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa.Reasumując postanowiono jak w sentencji.