Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie działając na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 30 października 2006r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie z dnia 23 października 2006r., znak: US.X/443-57/06 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego odnośnie rozliczania podatku od towarów i usług Urzędu Miejskiego w M. i Gminy Miasto M. przy zastosowaniu NIP nadanego Urzędowi Miejskiemu

odmawia zmiany przedmiotowego postanowienia.

Wnioskiem z dnia 19 września 2006r., Gmina Miasto M. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie o dokonanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że zarówno Urząd Miejski w M., jak i Gmina Miasto M. są podatnikami podatku od towarów i usług. Podmioty te posiadają własne numery identyfikacji podatkowej (NIP). Z uwagi na stanowisko Ministerstwa Finansów, zaprezentowane w piśmie z dnia 18 maja 2005r., znak: OS5-065-171-MG/2633/05, Wnioskodawca wystąpił z zapytaniem, którym numerem identyfikacji podatkowej (NIP), należy się posługiwać się przy składaniu deklaracji VAT-7. Wnioskodawca zwrócił także się z prośbą o potwierdzenie stanowiska organu I instancji, które wyrażone zostało w postanowieniu z dnia 9 lutego 2005r., znak: US.XI/400-1/05, w przedmiocie interpretacji prawnej dotyczącej nadania oddzielnego numeru identyfikacji (NIP) dla Gminy Miasto M.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina Miasto M. nie ma własnych struktur organizacyjnych. Nałożone zadania wykonuje za pośrednictwem Urzędu Miejskiego w M. Zatem to właśnie ten podmiot powinien być podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto, dla celów rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług, Gmina Miasto M. oraz Urząd Miejski powinny rejestrować się jako odrębne podmioty tego podatku i posiadać odrębne oznaczenia NIP.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kętrzynie w postanowieniu z dnia 23 października 2006r., znak: US.X/443-57/06, wydanym w trybie art. 14a § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Stwierdził, że jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa), ze względu na przyznaną ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, o ile spełniają pozostałe warunki wskazane w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. W jego ocenie, Urząd Miejski w Mrągowie i Gmina Miasto Mrągowo zobowiązane są do posiadania odrębnych oznaczeń NIP ze względu na przyporządkowanie do jednej z kategorii, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Gmina Miasto posiadająca status podatnika z racji dostaw towarów i usług (sprzedaż, dzierżawa mienia komunalnego), natomiast Urząd Miejski z racji bycia płatnikiem podatków oraz płatnikiem składek ubezpieczeniowych. Ponadto, dla celów rozliczeń podatku od towarów i usług należy posługiwać się jednym oznaczeniem NIP podmiotu posiadającego status podatnika VAT, tj. numerem Gminy Miasto M.

Na powyższe postanowienie Wnioskodawca w dniu 30 października 2006r. złożył zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, w którym zarzucił stanowisku Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie błędną interpretację przepisów prawa podatkowego, tzn. art. 2 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Nie zgadzając się ze stanowiskiem organu I instancji wskazał również na różną praktykę, gdzie urząd gminy posługuje się własnym oznaczeniem NIP dla rozliczania podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży, dzierżawy majątku komunalnego oraz składa jedną deklarację rozliczeniową VAT-7, która obejmuje rozliczenie podatku za gminę i za urząd. Przedmiotowe zażalenie według wyjaśnień Wnioskodawcy, nie ma także na celu zmiany zaskarżonego postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie, lecz dokonanie jego weryfikacji i zajęcie stanowiska przez organ odwoławczy.

W przedmiotowej sprawie zważono, co następuje:

Zgodnie ustawą z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1). Gmina posiada osobowość prawną (art. 2 ust. 2). Organem wykonawczym gminy jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta (art. 11a), który wykonuje swoje zadania przy pomocy urzędu gminy (art. 33 ust. 1).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W szczególności działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że gmina ze względu na przyznaną ustawowo osobowość prawną jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jeżeli spełnia pozostałe warunki określone w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, tj. wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W szczególności gmina będzie traktowana jako podatnik VAT w związku z wykonywaniem czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, które wykraczają poza zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, np. sprzedaż, dzierżawa mienia komunalnego.

Z treści art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. W ten sposób ustawodawca uregulował generalny obowiązek składania deklaracji podatkowych dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług. Obowiązek taki ciąży na każdym podatniku podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że deklaracje podatkowe składane są na urzędowych formularzach, określonych w obowiązującym aktualnie rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 września 2005r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, poz. 1545), wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 99 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. W załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia wskazano wzór deklaracji VAT-7, który zawiera w poz. 1 "Numer Identyfikacji Podatkowej podatnika".

W rezultacie, gmina dokonując dostawy towarów i usług w związku z obrotem prawnym majątku komunalnego (sprzedaż, dzierżawa mienia), zobowiązana jest do składania deklaracji podatkowej VAT-7, na której powinien znajdować się jej numer identyfikacji podatkowej, tzn. podmiotu posiadającego status podatnika podatku od towarów i usług.

Odrębnym zagadnieniem od kwestii podmiotowości w zakresie, który z podmiotów winien rozliczać się w podatku od towarów i usług jest kwestia posiadania odrębnych NIP dla Urzędu Miasta w Mrągowie i Gminy Miasto Mrągowo.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. Nr 142, poz. 702 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej, zwanej dalej NIP. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych oraz płatnicy podatków; podmioty te również otrzymują NIP (ust. 2). Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenia zdrowotne, zwane dalej "płatnikami składek bezpieczeniowych"; podmioty te również otrzymują NIP (ust. 3). Powyższy zapis ustawy oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii jest obowiązany posiadać numer identyfikacji podatkowej.

Jak wskazano wyżej, z treści art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 08 marca 1990r. o samorządzie gminnym wynika, że gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, posiada osobowość prawną, a zadania publiczne wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, posiada ona podmiotowość prawnopodatkową. Natomiast urzędy gmin, które realizują zadania organów samorządu terytorialnego, występują wyłącznie jako jednostki organizacyjne działające w imieniu i na rzecz tych organów. Ponieważ urzędy te dokonują rozliczeń jako płatnicy, np. podatku dochodowego od osób fizycznych czy składek ZUS - obowiązane są posiadać numer identyfikacji podatkowej. A zatem w kwestii posiadania odrębnego NIP dla Gminy Mragowo oraz Urzędu Miejskiego w Mrągowie należy uznać stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie za prawidłowe.

Stosownie do art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), podatnik we wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Stan faktyczny powinien być przedstawiony w sposób wyczerpujący. Podkreślenia wymaga fakt, że interpretacja przepisów prawa podatkowego wiąże tylko w zakresie stanu faktycznego, który został wskazany we wniosku o jej udzielenie.

Naczelnik Urzędu Skarbowego, w trybie art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, wydaje postanowienie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku. Natomiast zakres kontroli merytorycznej w postępowaniu drugoinstancyjnym sprowadza się do oceny, czy organ I instancji, wydając postanowienie zastosował odpowiednie normy prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że w złożonym zażaleniu z dnia 30 października 2006r. Wnioskodawca podnosi, że Urząd Miejski w M., a nie Gmina Miasto Mrągowo, występuje jako płatnik podatku od towarów i usług w zakresie m.in. rozliczeń prywatnych rozmów pracowników oraz zakupów towarów i usług na potrzeby tego urzędu. Jest to nowa okoliczność, która wykracza poza ramy stanu faktycznego wskazanego we wniosku z dnia 19 września 2006r. o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, w oparciu o który, organ I instancji wydał zaskarżone postanowienie, nie może być zatem rozpatrzona w postępowaniu zażaleniowym. W celu wyjaśnienia niniejszej kwestii, zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, można skorzystać z przysługującego uprawnienia do wystąpienia do organu I instancji z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Mając na uwadze wszystkie aspekty sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie orzekł jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego. Na niniejszą decyzję przysługuje Wnioskodawcy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Skargę wnosi się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.