Spółka rozwiązała umowę o pracę ze swoim pracownikiem. W wyniku wniesionego pozwu do Sądu Pracy zawarto ugodę sądową, na mocy której spółka zobowiązała się do zapłaty byłemu pracownikowi odszkodowania przyznanego na podstawie przepisów o zakazie konkurencji zgodnie z kodeksem pracy (art.101(1) do 101(4) ). Odszkodowanie wypłacane jest w miesięcznych ratach, kwota ustalona w ugodzie jest kwotą brutto.

Spółka zwróciła się z zapytaniem czy byłemu pracownikowi należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanej comiesięcznie raty odszkodowania i wystawić PIT-11 na koniec roku?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kwota odszkodowania powinna być wypłacana w kwocie netto po potrąceniu kwoty podatku dochodowego od osób fizycznych odprowadzonego na konto właściwego urzędu skarbowego, a na koniec roku należy wystawić byłemu pracownikowi PIT-11.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu informuje, że zgadza się ze stanowiskiem podatnika o ile stan faktyczny opisany we wniosku zgodny jest ze stanem rzeczywistym.

Podstawą wypłaty odszkodowania wynikłego z tytułu zakazu konkurencji są artykuły od 101(1) do 101(4) kodeksu pracy. Zgodnie z przytoczonymi przepisami pracodawca i pracownik zawierają umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Wymieniona umowa zawarta pomiędzy pracownikiem i pracodawcą wynika z łączącego strony stosunku pracy.

Zgodnie z treścią art.9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz.176 ze zm.)opodatkowaniem podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art.21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl artykułu 21 ust. 1 pkt 3 lit. d) wspomnianej ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odszkodowań przyznanych na podstawie zapisów o zakazie konkurencji.

W myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczoną w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń , a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona , a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika , jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych W związku z powyższym uznać należy , iż odszkodowanie wypłacone z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji jest świadczeniem wynikającym de facto z łączącego strony stosunku zatrudnienia i jako takie, winno zostać zakwalifikowane. Konsekwencją tego jest możliwość regulowania zagadnień wynikających ze wspomnianego odszkodowania przez przepisy odnoszące się bezpośrednio do stosunku pracy Zasadnym staje się zatem zastosowanie art.31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , który wskazuje, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „ zakładami pracy” są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, a w spółdzielniach pracy-wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy należy wskazać, że odszkodowanie wypłacone w ramach umowy o zakazie konkurencji stanowi dochód pracownika i jako takie opodatkowane jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dotychczasowy pracodawca, jako płatnik obowiązany jest pobrać i odprowadzić od wypłaconego odszkodowania zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wystawić informację imienną w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym , a jeżeli obowiązek poboru zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym została pobrana ostatnia zaliczka.

Niniejsza interpretacja jest aktualna według stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.