INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27.02.2013 r. (data wpływu 06.03.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.03.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 19.11.2010 r. Sąd Okręgowy rozwiązał przez rozwód małżeństwo Wnioskodawcy. Wyrok ten uprawomocnił się 07 kwietnia 2011 roku. Sąd powierzył władzę rodzicielską nad dwójką dzieci byłej małżonce, jednocześnie nie pozbawiając Wnioskodawcy władzy rodzicielskiej, lecz jedynie ograniczając ją do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci dotyczących edukacji i zdrowia. Sąd nałożył na Wnioskodawcę alimenty dla obojga dzieci w łącznej kwocie 1.100 zł miesięcznie. Obowiązek alimentacyjny wypełniany jest regularnie.

Sąd nie pozbawił Wnioskodawcy władzy rodzicielskiej, nadal ją sprawuje, choć w sposób ograniczony. Naturalną konsekwencją orzeczenia rozwodu jest powierzenie władzy rodzicielskiej jednej ze stron, co wiąże się z zamieszkiwaniem z dziećmi i ograniczenie jej wykonywania (nie pozbawienie) drugiemu rodzicowi. Na rozprawie rozwodowej Sąd również ustalił kontakty Wnioskodawcy z dziećmi w sposób następujący (Wnioskodawca zabiera je do swojego miejsca zamieszkania):

• dwa razy w tygodniu we wtorki i czwartki od godziny 16.00 do godziny 19.30,
• pierwszy i trzeci weekend miesiąca,
• połowa wakacji i ferii zimowych,
• jeden dzień świąt Wielkanocnych oraz jeden dzień Bożego Narodzenia.
  
  

Wnioskodawca uważa, że nadal sprawuje władzę rodzicielską, choć w sposób ograniczony i według Niego również należy mu się prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Niestety była małżonka jest innego zdania. Uważa, że to jej w całości należy się ulga na dzieci. Porozumienie z byłą małżonką w tej kwestii jest niemożliwe, więc najrozsądniej jest wykorzystać ulgę prorodzinną przez oboje rodziców w stosunku 50% - 50%.

W zeznaniu podatkowym za rok 2012 Wnioskodawca nie uwzględnił ulgi na dzieci, nie chcąc narażać się na konsekwencje karno - podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej za rok podatkowy 2012 w proporcji 50% ojciec dzieci / 50% matka dzieci, w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych...

Wnioskodawca wskazał, iż Jego pytanie dotyczy ulgi z tytułu wychowywania dzieci za rok 2012.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej i wykonuje ją nadal, choć w sposób ograniczony oraz wypełnia obowiązek alimentacyjny, to uważa, że ma prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci. Według Wnioskodawcy, przy braku porozumienia z byłą małżonką w temacie proporcji wykorzystania rocznego limitu, przysługuje małżonkom wykorzystanie ulgi prorodzinnej po 50% rocznego limitu ulgi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie natomiast do art. 27f ust. 2. ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Na mocy art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 19.11.2010 r. Sąd Okręgowy rozwiązał przez rozwód małżeństwo Wnioskodawcy. Sąd powierzył władzę rodzicielską nad dwójką dzieci byłej małżonce, jednocześnie nie pozbawiając Wnioskodawcy władzy rodzicielskiej, lecz jedynie ograniczając ją do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci dotyczących edukacji i zdrowia. Sąd nałożył na Wnioskodawcę alimenty dla obojga dzieci. Obowiązek alimentacyjny wypełniany jest regularnie.

Na rozprawie rozwodowej Sąd ustalił kontakty Wnioskodawcy z dziećmi w sposób następujący:

• dwa razy w tygodniu we wtorki i czwartki od godziny 16.00 do godziny 19.30,
• pierwszy i trzeci weekend miesiąca,
• połowa wakacji i ferii zimowych,
• jeden dzień świąt Wielkanocnych oraz jeden dzień Bożego Narodzenia.
  
  

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) – przysługuje obojgu rodzicom, a stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom; każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Ograniczenie tej władzy, wynikające z orzeczenia sądowego powierzającego jednemu z rodziców wykonywanie władzy rodzicielskiej nie wpływa na możliwość korzystania z ulgi, ponieważ drugiemu z rodziców również przysługuje władza rodzicielska, nawet jeżeli została ograniczona.

Tak więc ulga ta przysługuje także rodzicowi, który ma ograniczoną władzę rodzicielską. Z odliczenia nie może natomiast skorzystać ten z rodziców, który na skutek interwencji sądu opiekuńczego został pozbawiony tej władzy, jak również rodzic, w stosunku do którego została ona zawieszona.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać więc należy, że w sytuacji, gdy oboje rodzice dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do dziecka są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – przysługuje Wnioskodawcy prawo do dokonywania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na dzieci.

Wskazać jednak należy, iż w powołanym art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zdanie drugie – ustawodawca poprzez użycie łącznika „lub” dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonują odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Rodzice mogą ją odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnie ustalonej przez nich proporcji. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. To w ich gestii leży ustalenie kto i w jakiej części (proporcji) dokona odliczenia przysługującej im ulgi. W związku z tym, zarówno w celu skorzystania z odliczenia od podatku w częściach równych, jak i w innej proporcji konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie.

Wobec powyższego tutejszy organ nie może zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym – przy braku porozumienia z byłą małżonką w temacie proporcji wykorzystania rocznego limitu, przysługuje małżonkom wykorzystanie ulgi prorodzinnej po 50% rocznego limitu ulgi, bowiem spełnienie przesłanek określonych w art. 27f uprawnia Wnioskodawcę do dokonania odliczeń w wysokości ustalonej z byłą małżonką, a brak stosownego porozumienia nie oznacza prawa do skorzystania z ulgi w częściach równych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.