Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-260/13/MR
z 24 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 7 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Przedmiotem działalności jest świadczenie usług celno-spedycyjnych. W celu wykonywania takiej działalności otrzymali w 1997 roku koncesję Prezesa Głównego Urzędu Ceł i założyli agencję celną. Firma niezmiennie od lat wykonuje usługi polegające głównie na sporządzaniu dokumentacji celnej za rzecz firm i osób fizycznych. Działalność wykonywana jest w pomieszczeniu biurowym wynajmowanym w budynku urzędu celnego. Firma jest podatkiem podatku VAT. W zakresie podatku dochodowego prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów, przyjęto opodatkowanie podatkiem liniowym. Podatkowa księga przychodów i rozchodów prowadzona jest na zasadzie ujmowania kosztów w dacie ich poniesienia, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Każdy ze wspólników rozlicza osobno podatek dochodowy od osób fizycznych.

Firma dotarła do ogłoszenia, że urząd miasta oddaje w użytkowanie wieczyste na 99 lat nieruchomość niezabudowaną. Oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste nastąpi w formie przetargu ustnego nieograniczonego. Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem jest zainteresowany użytkowaniem tej nieruchomości na warunkach ustalonych przez urząd miasta, do których należą między innymi:

1. nieruchomość jest oddawana w użytkowanie wieczyste na cele zabudowy obiektami przemysłu, budownictwa, drobnej wytwórczości i usług z wykluczeniem funkcji mieszkaniowej,
2. ustala się termin zagospodarowania nieruchomości, tj. termin rozpoczęcia budowy do 31 grudnia 2013 r.,
3. ustala się termin zakończenia budowy do 31 grudnia 2015 r.,
4. w przypadku niedotrzymania powyższych terminów mogą być ustalone dodatkowe opłaty roczne obciążające użytkownika wieczystego,
5. pierwsza opłata z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości wynosić będzie 25% ceny działki, do której zostanie doliczony podatek VAT według stawki obowiązującej w dniu zawarcia umowy sprzedaży i podlegać będzie zapłacie jednorazowo nie później niż do dnia zawarcia umowy sprzedaży,
6. opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości wynosić będzie 3% ceny działki, do której zostanie doliczony podatek według stawki obowiązującej w dniu zawarcia umowy sprzedaży. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo wieczystego użytkowania.
7. nabywca, przed zawarciem umowy w sprawie oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości, pokryje koszt sporządzenia operatu szacunkowego w kwocie 158 zł 04 gr, koszty geodezyjne w kwocie 798 zł 20 gr i koszt odpisu z księgi wieczystej w kwocie 30,00 zł.
8. nabywca pokrywa koszt sporządzenia umowy notarialnej u notariusza

Spółka będzie przeprowadzać inwestycję polegającą na wybudowaniu budynku służącego pracy biurowej, tj. usługowym sporządzaniu dokumentacji celnej na rzecz firm i osób fizycznych oraz usługowemu składowaniu i przeładowywaniu towarów. Budynek składać się będzie z części biurowej składającej się z pomieszczeń biurowych i zaplecza socjalnego oraz części magazynowej (hali).

Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste następuje na podstawie zarządzenia Prezydenta Miasta w sprawie przeznaczenia do oddania w użytkowanie wieczyste na 99 lat, w drodze przetargu ustnego nieograniczonego, nieruchomości gruntowej niezabudowanej o powierzchni 0,5661 ha, wydane na mocy uchwały Rady Miasta w sprawie gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi przedmiot własności i przedmiot użytkowania wieczystego Gminy Miasta, zmienionej uchwałami Rady Miasta. Uchwała Rady Miasta została wydana na podstawie art. 13 ust. 1 i 2, art. 14, art. 16 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 7a), art. 34 ust. 6, art. 3 ust. 3 i 4 art. 68 ust. 1, 2, 3, 8, 9 i 10 art. 70 ust. 4, art. 73 ust. 3 i 4, art. 98a, art. 146 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261 poz. 2603, z późn. zm.) i art. 18 ust. 2 pkt 9) lit. a) oraz art. 40 ust. 2 pkt 3) i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591, z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można zaliczyć pierwszą opłatę oraz opłaty roczne z tytułu wieczystego użytkowania gruntu, o których mowa w punkcie 5 oraz 6 pola 68 niniejszego wniosku, do kosztów prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w momencie ich poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwszą opłatę oraz opłaty roczne z tytułu wieczystego użytkowania gruntu, o których mowa w punkcie 5 oraz 6 pola 68 niniejszego wniosku, można zaliczyć do kosztów prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. l ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w momencie ich poniesienia. Jest to zgodne z treścią art. 22 ust. l w związku z art. 23 ust. l pkt la ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Art. 22 ust. 1 stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (ust. 2 pkt 1).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określeniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do ww. przepisu należy rozdzielić wydatki poniesione na nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu od wydatków poniesionych tytułem opłat za wieczyste użytkowanie gruntu. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów mogą być wyłącznie opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu.

Stosownie do treści art. 22g ust. 4 ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W świetle tego przepisu, wartością początkową nieruchomości budynkowej są wydatki na jej wytworzenie. Do wydatków tych nie zalicza się jednak między innymi opłat za wieczyste użytkowanie gruntu. Wydatki te chociaż ponoszone w trakcie realizacji inwestycji nie są ponoszone w celu wytworzenia środka trwałego, ale w związku z prawem posiadania „gruntu” (prawa wieczystego użytkowania gruntu); są wymagalne niezależnie od tego czy na „gruncie” tym prowadzona jest inwestycja, czy nie.

Skoro cytowany art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wyjątek, umożliwia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, to opłaty te (tak pierwsza opłata, jak i kolejne opłaty roczne) nawet ponoszone w trakcie prowadzenia inwestycji, mogą w dacie ich poniesienia podlegać zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 22 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, poniesione przez Wnioskodawcę opłaty z tytułu wieczystego użytkowania nieruchomości będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, proporcjonalnie do Jego udziału w zysku spółki cywilnej, z uwzględnieniem warunków określonych w art. 22 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.