Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie art. 12 Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko Spółki X Sp. z o.o. przedstawione we wniosku, dotyczące braku obowiązku opodatkowania w Polsce dochodów, wypłacanych przez podmiot polski rezydentowi Republiki Federalnej Niemiec, z tytułu opłat za użytkowanie programów komputerowych.

Uzasadnienie

Jak wynika z wniosku, Spółka X Sp. z o.o. z siedzibą w W, należy do grupy X, zajmującej się sprzedażą obuwia oraz artykułów dodatkowych i akcesoriów obuwniczych, na terenie Europy i Stanów Zjednoczonych Ameryki. Jedyny udziałowiec polskiej spółki - Pan X - X GmbHCo (dalej X GmbH) - rezydent Niemiec, opracował i wdrożył we własnym zakresie lub też zakupił odpowiednie licencje na korzystanie z szeregu systemów informatycznych, wspomagających proces zarządzania przedsiębiorstwem.

Spółka X Sp. z o.o. korzysta z kilku systemów, o których mowa wyżej, m.in. z systemu finansowo-księgowego SAP oraz systemu gospodarki towarowej WWS, na podstawie prawa zakupionego od X GmbH. Programy te są przeznaczone do użytku własnego polskiej Spółki, która posiada prawo, bez wyłączności, jedynie do wykorzystywania programu we własnym zakresie (dla użytku wewnętrznego), zgodnie z warunkami umowy.

Powyższe umowy nie przenoszą na Spółkę autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Natomiast X Sp. z o.o., jako dysponent egzemplarza bądź egzemplarzy programu komputerowego, upoważniona jest jedynie do działań, które nie naruszają autorskich praw majątkowych. W szczególności nie ma prawa zwielokrotniania, rozpowszechniania, dokonywania zmian w oprogramowaniu, jak również nie ma prawa do udzielania innym podmiotom licencji na korzystanie z niego.

W przedstawionym stanie faktycznym wątpliwości Spółki dotyczą konieczności pobrania u źródła podatku z tytułu należności za nabycie praw do egzemplarza programu komputerowego. W ocenie Spółki, X Sp. z o.o. jako płatnik, nie jest zobowiązana do pobierania podatku w Polsce w przypadku dokonywanej na rzecz X GmbH wypłaty wynagrodzenia za korzystanie z udostępnionych programów komputerowych (egzemplarzy końcowych programów komputerowych).

Zdaniem Spółki, przekazywane rezydentowi niemieckiemu należności z tytułu użytkowania programu komputerowego nie podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej updop), ponieważ użyte w wymienionym przepisie sformułowanie "przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych, w tym również ze sprzedaży tych praw", nie obejmuje opłat wnoszonych przez tzw. użytkowników końcowych programów komputerowych na rzecz podmiotów, od których nabyto prawa do użytkowania tych programów.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka przywołała wyrok NSA w Warszawie z dnia 20 czerwca 2001 r.(sygn. akt III SA 163/2000) oraz pisma Ministerstwa Finansów m.in. z dnia 2 grudnia 2002 r. (nr PB7/033-0344-2558/02/TK) i z dnia 30 czerwca 1997 r. (nr PO4/AK-802-3627/345/97).

W świetle powyższego, jak uważa Spółka, skoro opłaty za oprogramowanie nie są należnościami licencyjnymi i dlatego nie podlegają opodatkowaniu u źródła zgodnie z art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to dochody z tytułu przekazania praw do korzystania z programów komputerowych powinny być rozliczane na zasadach ogólnych, a dla celów polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania traktowane jako zyski przedsiębiorstw. W tym przypadku będzie zatem miał zastosowanie art. 7 umowy polsko-niemieckiej, w myśl którego zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa (w tym przypadku Niemiec) podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie (tj. w Polsce) poprzez położony tam zakład.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy, Minister Finansów uznał, iż stanowisko Spółki X Sp. z o.o. przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 2 ustawy updop, podatnicy jeśli nie mają na terytorium Polski siedziby ani zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. W stanie faktycznym, przedstawionym we wniosku Spółki, zastosowanie znajdą również przepisy umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

W świetle postanowień tej umowy, należności wypłacane przez wnioskodawcę z tytułu korzystania z oprogramowania komputerowego, wykorzystywanego wyłącznie na własne potrzeby (bez prawa do dalszej odprzedaży, powielania, kopiowania itp.) stanowią zyski przedsiębiorstwa (art. 7 umowy polsko-niemieckiej).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania ("Zyski przedsiębiorstw"), dochód niemieckiej spółki X GmbH w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymuje za udostępnienie korzystania przez spółkę polską z programu komputerowego SAP i WWS podlegać będzie opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu dochód taki uzyskującego, o ile spółka niemiecka nie posiada zakładu na terytorium Polski.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym występują transakcje, których przedmiotem są umowy o korzystanie z programów komputerowych. Umowy te nie przenoszą praw autorskich ani nie dają prawa do użytkowania prawa autorskiego do programu komputerowego. Korzystający może eksploatować taki program zgodnie z jego przeznaczeniem na potrzeby własne.

W opisanej we wniosku sytuacji nie dochodzi więc do zapłaty, którą można by zakwalifikować jako "należność z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych lub z tytułu zbycia tych praw". W związku z powyższym, należność przekazywana podmiotowi zagranicznemu nie jest objęta dyspozycją art. 21 i 26 ustawy updop, co oznacza, że podmiot polski dokonujący wypłaty takiej należności nie jest obowiązany do potrącenia od niej podatku dochodowego.

Należy jednak zauważyć, że inna byłaby ocena skutków podatkowych związanych z użytkowaniem oprogramowania komputerowego, w przypadku, kiedy oprogramowanie takie służyłoby jako instrument do odpłatnego korzystania z posiadanych przez podmiot zagraniczny informacji w dziedzinie przemysłowej handlowej lub naukowej (know-how) lub z baz danych mających charakter "dzieła" w rozumieniu prawa autorskiego. W takim przypadku, kiedy przekazywane podmiotowi niemieckiemu należności obejmowałyby zarówno opłatę za korzystanie z takich informacji lub z takiego dzieła jak i opłatę za oprogramowanie komputerowe umożliwiające podmiotowi polskiemu takie korzystanie, należności te podlegałyby w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 12 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla Strony, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.