POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst z 2005 roku Dz. U. Nr 8 poz.60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 15 listopada 2005 roku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości przyjęcia w ewidencji środków trwałych budynku mieszkalnego jako używanego

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 15 listopada 2005 roku podatnik wystąpił do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż jest Pan podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej oraz dodatkowo od dnia 01.10.2005r. uzyskuje Pan dochody z tytułu wynajmu budynku mieszkalnego.

Przedmiotowy budynek podatnik zakupił wspólnie z małżonką od osoby fizycznej w dniu 01.08.2002r. W akcie notarialnym znalazły się poniższe określenia:

zaawansowanie prac wykończeniowych w wysokości 70%,
• sprzedający zobowiązuje się do ujawnienia budynku w księdze wieczystej,
• sprzedający okaże przy dokonywaniu powyższej czynności zawiadomienie o zakończeniu budowy z adnotacją Inspektora Wydziału Urbanistyki i Architektury Urzędu Miejskiego z dnia 24.04.2002r. o przyjęciu budynku do używania.

Dodatkowo informuje Pan, że:

1. Budynek mieszkalny wybudowano w 1989 roku na gruncie będącym od 1986 roku w użytkowaniu wieczystym przez pierwszego właściciela.
2. Po odbiorze wszystkich mediów budynek nadawał się do użytkowania i zamieszkania.
3. Współwłaścicielka przedmiotowego budynku z dniem 29 sierpnia 1989 roku została zameldowana na pobyt stały, a następnie z dniem 29 lipca 2002 roku uzyskała wymeldowanie (przeprowadzone czynności meldunkowe zostały uwidocznione przez Urząd Miejski w Gdańsku w odpowiednich dokumentach).
4. Oświadczenie współwłaścicielki budynku mieszkalnego o jego zamieszkiwaniu i użytkowaniu w okresie od dnia 28 sierpnia 1989 roku do dnia 21 lutego 2000 roku zostało potwierdzone notarialnie.
5. W związku z użytkowaniem przedmiotowego budynku współwłaścicielka od 1986 roku do chwili sprzedaży ponosiła koszty związane z opłacaniem użytkowania wieczystego gruntu, a od 1989 roku również koszty podatku od nieruchomości oraz za zużycie: wody, kanalizacji, prądu, gazu i centralnego ogrzewania.

Z uwagi na powyższe podatnik zadał pytanie: czy zakupiony budynek mieszkalny można amortyzować jako środek trwały używany?

Zdaniem Podatnika, z uwagi na to, iż poprzednia właścicielka budynku zamieszkiwała w nim oraz ponosiła wszelkie koszty z tym związane takie jak: opłacanie podatku od nieruchomości, dzierżawy wieczystej, gazu, prądu, centralnego ogrzewania oraz wody i kanalizacji, przesądzają o jego faktycznym użytkowaniu i w związku z tym w ewidencji środków trwałych można przyjąć ten budynek mieszkalny jako używany.

Stosownie do treści art. 22j ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3 tego artykułu tj. budynków i budowli, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m#179;, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, uznaje się za używane jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.

Z podanej powyżej definicji występują dwa istotne sformułowania, a mianowicie "przed nabyciem" oraz "wykorzystywane".

Użycie pojęcia "przed nabyciem" świadczy, że chodzi tu o jakiekolwiek przeniesienie własności tzn: nie tylko kupno, ale także np.: nabycie w drodze spadku czy darowizny.

Ponadto wskazana norma prawna mówi bardzo ogólnie o wykazaniu "wykorzystania", bez sprecyzowania przez kogo i na jakie cele dany składnik majątku miał być wykorzystywany. Dlatego należy uznać, że w tym przypadku ustawodawca nie precyzuje, że wskazany okres odnosi się wyłącznie do wykorzystywania danego środka trwałego przez poprzedniego właściciela tj. zbywcy tego środka. Może on się bowiem odnosić również do poszczególnych jego właścicieli (podmiotów gospodarczych jak i osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej), o ile było ich kilku, w tym również przez ostatniego z właścicieli, od którego nabywa się dany środek trwały.

Istotnym pozostaje jednak fakt, aby okres wykorzystywania tego składnika majątku przed jego nabyciem, w przypadku budowli wynosił (łącznie) co najmniej 60 pełnych miesięcy.

Podkreślić też należy, że definiując pojęcie używanego składnika majątku przepisy ustawy w żaden sposób nie odwołują się do faktycznego stopnia zużycia rzeczy. Tak więc środkiem trwałym używanym będzie nieruchomość o znikomym i dużym stopniu faktycznego zużycia, jeżeli tylko zostanie udowodniony przez podatnika fakt jej uprzedniego wykorzystywania przez okres co najmniej 60 miesięcy.

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowy budynek przed jego nabyciem był użytkowany dłużej niż 60 miesięcy. Świadczą o tym przede wszystkim informacje zawarte w złożonym przez Pana piśmie, a w szczególności:

• ponoszenie kosztów związanych ze zużyciem podłączonych mediów, a więc ponoszeniem kosztów eksploatacji tego budynku,
• potwierdzonym notarialnie oświadczeniu poprzedniego właściciela o faktycznym zamieszkiwaniu budynku w okresie od dnia 28 sierpnia 1989 roku do dnia 21 lutego 2000 roku tj. przez okres 125 miesięcy,
• wpisie w dowodzie osobistym o zameldowaniu na pobyt stały od dnia 29 sierpnia 1989 roku.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym będzie Pan mógł ująć w ewidencji środków trwałych przedmiotowy budynek mieszkalny jako używany.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny należy stwierdzić, iż stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.