POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 26.06.2006 r. (wpłynęło do tut. urzędu 29.06.2006 r. )

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka dokonuje transakcji zakupu oraz sprzedaży towarów firmie XXX S.A. z siedzibą we Francji oraz innym firmom z grupy ........Transakcje te, czyli wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów dokumentowane są fakturami VAT wystawianymi w walucie obcej EURO. Sama płatność XXX Spółce oraz płatność przez Spółkę XXX dokonywana jest w złotych polskich zgodnie z ustalonym w umowie pomiędzy stronami kursem wymiany walut EURO w stosunku do złotówki.

Faktury sprzedaży i zakupu, w opisanej formule, wystawiane są w EURO z przyczyn czysto technicznych, wynikających z formuły jednakowych zasad wzajemnych rozliczeń w grupie........... Zasada ustalenia z góry określonego kursu wymiany walut pomiędzy Spółką a jej kontrahentami dotyczy całej grupy .......... Aby ułatwić wydajność zarządzania finansami przez poszczególne Spółki z grupy........... wprowadzony został w tym celu system nettingu, czyli wzajemnych kompensat pomiędzy poszczególnymi Spółkami. System ten obsługuje spółka YYY S.A z Belgii. System działa w ten sposób, iż rozliczenia realizowane są poprzez zapisy na indywidualnym rachunku rozliczeniowym każdej ze Spółek....... należącej do systemu, w tym Spółki. Każda należność i każde zobowiązanie Spółki wobec innej Spółki z grupy jest odnotowywane na tym rachunku a następnie wzajemnie potrącane. W ten sposób co miesiąc obliczane jest ostateczne saldo każdej ze Spółek z grupy. W przypadku salda dodatniego Spółka ma możliwość przekazania nadwyżki pieniężnej. YYY w celu jej korzystnego zaliczenia na przedpłatę przyszłych zobowiązań Spółki. W przypadku gdy Spółka nie posiada na dzień nettingu odpowiedniej kwoty może ona zwrócić się do YYY z prośbą uregulowania jej ujemnego salda. W przypadku wystąpienia nadwyżek w danym okresie YYY zagospodarowuje te nadwyżki na poczet przyszłych zobowiązań. Rozliczenie za pomocą systemu wzajemnych potrąceń odbywa się raz w miesiącu w terminie między 10 i 15 dniem miesiąca następującego po miesiącu fakturowania.

Rozliczenia Spółki prowadzone są w PLN. Zatem YYY ponosi ryzyko związane z możliwymi wahaniami kursu EURO w stosunku do PLN.

W związku z powyższym w Spółce powstały wątpliwości:

1. Czy prawidłowym będzie postępowanie Spółki, polegające na nie rozpoznawaniu różnic kursowych kosztowych, w sytuacji wystawienia przez kontrahentów zagranicznych faktur w EURO z tytułu sprzedaży towarów Spółce, i dokonywania przez Spółkę płatności za te faktury w walucie polskiej, według ustalonego w procedurze nettingu jednego kursu na cały rok , oraz

2. Czy prawidłowym będzie postępowanie Spółki polegające na nie rozpoznawaniu różnic kursowych przychodowych, w sytuacji wystawienia przez Spółkę faktur w EURO z tytułu sprzedaży kontrahentom zagranicznym towarów i dokonywania przez tych kontrahentów płatności za te faktury w walucie polskiej.

Spółka uważa, iż jej postępowanie polegające na braku rozpoznawania podatkowych różnic kursowych (i przychodowych i kosztowych) od transakcji zakupusprzedaży towarów z kontrahentami zagranicznymi jest prawidłowe. Zdaniem Spółki najważniejsza jest kwestia w jakiej walucie umówiono się na rozliczenie z kontrahentami zagranicznymi. Gdyby umówiono się na rozliczenia w EURO wówczas różnice kursowe występowałyby. Faktury dotyczące sprzedaży przez Spółkę kosmetyków oraz faktury zakupów od kontrahentów, mimo, iż wystawione w EURO należy traktować jak wystawione w polskich złotych co skutkuje brakiem różnic kursowych. Za powyższym przemawia argument wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, iż ustawodawca nie uzależnił rodzaju waluty określonej na fakturze od wskazania, czy przychód/koszt jest wyrażony w walucie obcej, czy też nie. To że faktura wystawiona jest w EURO nie oznacza, iż zapłata za towary lub usługi jest dokonywana w EURO.

Przepisy art. 15 ust. 1 i art. 12 ust. 3 odnoszą się do sposobu wyliczania poniesionych wydatków oraz należnych przychodów jednak ustawodawca wskazuje na występowanie różnic kursowych wyłącznie w sytuacji poniesienia wydatków/uzyskania przychodu w walucie obcej. W przypadku Spółki nie można w ogóle mówić o poniesieniu kosztu w walucie obcej, czy też uzyskaniu przychodu w walucie obcej. Brak występowania zapłaty w walucie obcej jest równoznaczny z uznaniem wystawionej przez Spółkę lub otrzymanej przez nią faktury, za fakturę wystawioną w złotówkach, co wyklucza powstanie różnic kursowych.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się z przedstawionym stanem faktycznym zauważa co następuje:

W przedstawionym stanie faktycznym nie mają zastosowania art. 12 ust. 1, art. 12 ust. 3 i art. 15 ust. 1 ustawy po podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 Nr 54 r. poz.654 z późn. zm.) w zakresie dotyczącym zaliczania różnic kursowych do przychodów lub kosztów podatkowych. Zgodnie bowiem z postanowieniami przepisu art. 12 ust. 3 ustawy, jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu. Natomiast art. 12 ust. 1 pkt 1ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W zakresie kosztów uzyskania przychodów przepisy stanowią, że jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża się o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego korzystał ponoszący koszt, oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów (art. 15 ust. 1 ustawy).

Powołane powyżej przepisy uznają prawo do obniżenia lub podwyższenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów o różnice wynikające z różnych kursów walut, ogłaszanych przez NBP i bank, z którego usług korzysta osoba uzyskująca przychód lub ponosząca koszt, w dniu otrzymania należności i odpowiednio zapłaty zobowiązania. Przepisy te nie uzależniają jednak prawa do korekty przychodów i kosztów z tytułu różnic kursowych jedynie od wystąpienia przychodu lub zapłaty. Wskazują również na sposób obliczania różnic powstających w wartości przychodu lub kosztu.

Przepisy art. 12 ust.3 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy ustalaniu różnic kursowych w celu rozliczenia swoich należności i zobowiązań - wyraźnie i bezpośrednio nawiązują do stosowania kursów walut ustalonych przez banki z których usług korzystali osiągający przychód lub ponoszący koszt a nie z kursów ustalonych przez centrum nettingowe. W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka nie korzysta z usług banku dewizowego w związku z czym w przedmiotowej sprawie nie powstają różnice kursowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie zaś jak to wielokrotnie podnosi Podatnik przychody i koszty rozliczane są przez Spółkę w PLN co również w świetle w/w przepisów wyklucza rozliczanie różnic kursowych pod względem podatkowym.