POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 i art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa(Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.05.2006r.złożonego w Urzędzie Skarbowym w Mińsku Mazowieckim (data wpływu do organu podatkowego 19.05.2006r.), przesłanego pismem z dnia 22.05.2006r. zgodnie z właściwością miejscową do tut. organu podatkowego (data wpływu 29.05.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacjico do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w indywidualnej sprawie, w kwestii zastosowania przez płatnika, na podstawie oświadczenia złożonego przez pracownika, podwyższonych kosztów uzyskania przychodówz tytułu zamieszkania pracownika w innej miejscowości niż mieści się zakład pracy - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów postanawia uznać stanowisko wyrażone we wniosku - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 15.05.2006r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 29.05.2006r.) XY działając w imieniu płatnika XX w Warszawie wystąpiło o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresui sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznychw indywidualnej sprawie, w kwestii zastosowania przez płatnika, na podstawie oświadczenia złożonego przez pracownika, podwyższonych kosztów uzyskania przychodów z tytułu zamieszkania pracownika w innej miejscowości niż mieści się zakład pracy

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zatrudniona w XX w Warszawie Pani ................ zamieszkała i zameldowana w Mińsku Mazowieckimwystąpiła z wnioskiem o zastosowanie zwiększonych kosztów uzyskania przychodu w trakcie roku podatkowego, ze względu na zamieszkiwanie w innej miejscowościniż znajduje się zakład pracy.

W związku z zaistniałą sytuacją wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie- czy dla zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów (127,82zł) wystarczy samo oświadczenie pracownika, poparte faktem jego zameldowania w innej miejscowości niż zlokalizowany jest zakład pracy czy też należy ta okoliczność weryfikować jeszcze w inny sposób, np. przez zobowiązanie pracownika do dostarczenia biletów potwierdzających dojazd do zakładu pracy.

Według oceny wnioskodawcy, ustawodawca nie zobowiązuje zakładu pracydo jakiejkolwiek weryfikacji faktycznego miejsca zamieszkania pracownika. W takiej sytuacjido zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów wystarczające jest złożenie przez pracownika oświadczenia o zamieszkaniu poza miejscowością, w której mieści się zakład pracy (potwierdzone zameldowaniem).

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów dokonując oceny stanu faktycznegoi stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku o podatku dochodowymod osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) koszty uzyskania przychodówz tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej w przypadku, gdy: 1) podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy, wynoszą 102,25zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227,00zł; 2) podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, koszty uzyskania przychodu za rok podatkowy nie mogą przekroczyć łącznie 1.840,77zł; 3) miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę, miesięczne koszty uzyskania przychodu wynoszą 127,82zł, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533,84zł; 4) podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcejniż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę, koszty uzyskania przychodu za rok podatkowy nie mogą przekroczyć łącznie 2.300,94zł.Jednocześnie, zgodnie z art. 22 ust. 13 ww. ustawy, przepisów art. 22 ust. 2 pkt. 3 nie stosuje sięw przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do pracy, z wyjątkiem sytuacjigdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.

Stosownie do treści art. 32 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,zakład pracy, przy obliczaniu miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconego pracownikowi wynagrodzenia, stosuje pracownikowi koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3, tj. w kwocie 102,25zł lub 127,82zł.

Zgodnie z art. 32 ust. 5 ww. ustawy podstawą zastosowania przez zakład pracy podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, jest złożenie przez podatnika oświadczenia o spełnieniu warunków, uprawniających do zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, określonych w art. 22 ust. 2 pkt. 3 ustawy, tj. gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracya podatnik nie dostaje dodatku za rozłąkę. Oświadczenia o którym mowa w ust. 3, nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie (art. 32 ust. 3a ww. ustawy). Natomiast w myśl przepisów art. 32 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku powiadomienia przez pracownika zakładu pracy o zmianie stanu faktycznego wynikającego ze złożonego oświadczenia zakład pracy nie zmniejsza zaliczki na podatek dochodowy o podwyższone koszty uzyskania przychodów. Tak więc ustawodawca nie nakłada na płatnika konieczności weryfikacji (np. przez żądanie przedstawienia biletów potwierdzających dojazd do pracy) okoliczności zamieszkania pracownika w innej miejscowości niż ta, w której mieści się zakład pracy. Zatem podstawą zastosowania przez płatnika zryczałtowanych kosztów w wysokości 127,82zł, przy ustalaniu zaliczki na podatek dochodowy za miesiące, w których zostały spełnione przez podatnika warunki uprawniające do zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów jest oświadczenie złożone przez podatnika.

Mając na uwadze powołane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawionystan faktyczny, tutejszy organ podatkowy uznaje stanowisko wyrażone we wnioskuza prawidłowe.

Powyższa interpretacja odnosi się jedynie do stanu faktycznego przedstawionegoprzez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.