Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawnypostanawia uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że P. S.A. w ramach świadczonych usług transportu międzynarodowego - przewóz osób środkami transportu lotniczego nabywają towary poza terytorium Unii Europejskiej przeznaczone do obsługi pasażerów w rejsach międzynarodowych.

Zdaniem Strony, w przypadku importu towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych do wykonywania transportu międzynarodowego art. 83 ust.1 pkt 18 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania, ponieważ przepis ten dotyczy wyłącznie dostawy, a nie importu towarów.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, 535 ze zm.) stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych do wykonywania transportu międzynarodowego.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 i 3 w/w ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz import towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 w/cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2) wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4) wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

W myśl art. 2 pkt 7 w/w ustawy, ilekroć w przepisach jest mowa o imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Z przytoczonych wyżej definicji określonych w art. 2 i 7 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i import towarów to dwie różne, odrębne czynności w świetle ustawy o VAT.

Natomiast z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje importu towarów i z tego tytułu jest obowiązana do obliczenia kwoty podatku.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 i 2 w/w ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek. Jeżeli organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości. Naczelnik urzędu celnego może określić kwotę podatku w decyzji dotyczącej należności celnych.

W związku z powyższym art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania, ponieważ dotyczy on wyłącznie dostawy towarów dokonanych na terytorium kraju. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że do oceny prawidłowego naliczenia podatku z tytułu importu towarów jest Naczelnik Urzędu Celnego.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.