INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24.09.2007 r. (data wpływu 21.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działów specjalnych produkcji rolnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.12.2007 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działów specjalnych produkcji rolnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą jednorodną polegającą na uprawie pomidorów na podłożu mineralnym w szklarniach ogrzewanych o łącznej powierzchni 16540 m2. Opisana powyżej produkcja ma charakter sezonowy (sezon sprzedaży produktów trwa najczęściej w przedziale od miesiąca marca do listopada). Działalność ta spełnia wszelkie kryteria do sklasyfikowania jej jako „działy specjalne produkcji rolnej”. W 2007 roku podobnie jak w latach poprzednich podstawą obliczenia dochodu z prowadzonego gospodarstwa ogrodniczego i tym samym podstawy obliczenia podatku dochodowego były normy szacunkowe określone w załączniku nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Biorąc pod uwagę wartość dotychczasowych obrotów oraz prognozy sprzedaży do końca sezonu można przewidzieć, że łączny obrót przekroczy próg 800.000 EURO, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy fakt przekroczenia progu obrotów o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości powoduje utratę prawa wyboru formy opodatkowania według norm szacunkowych...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z brzmieniem art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca ustanowił dwa sposoby ustalania przychodu z działów specjalnych produkcji rolnej tj. na podstawie norm szacunkowych czyli w formie zryczałtowanej oraz na zasadach określonych w art. 14 ustawy, na podstawie zapisów w księgach wykazujących wysokość tego przychodu, w sytuacji kiedy to podatnik dokona dobrowolnego wyboru takiego sposobu ustalania przychodu. Możliwość wyboru sposobu obliczenia wartości przychodu ustawodawca zagwarantował podatnikowi zapisem w art. 15 ustawy poprzez użycie konstrukcji fakultatywnego uznania – (…) o zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego (…).Bez wątpienia wybór co do sposobu ustalania przychodu z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej i tym samym wybór zasad opodatkowania dochodu ustawodawca pozostawił wyłącznie uznaniu podatnika. Jednakowo w myśl art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek prowadzenia ksiąg mają osoby prowadzące działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli zgłosiły taki zamiar. Stąd można wnioskować, że przepisy art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 września 1994 roku o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) mają zastosowanie dla podatników prowadzących działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli dokonają wyraźnie takiego wyboru prowadzenia ksiąg. W ocenie wnioskodawcy możliwość wyboru formy ustalenia wartości przychodów na podstawie ksiąg lub na podstawie norm szacunkowych jest zgodna z wolą ustawodawcy i ratio legis analizowanych powyżej przepisów. Odmienna wykładnia tychże przepisów stanowiłaby nadinterpretację prawa dokonaną z niekorzyścią dla podatnika.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) działy specjalne produkcji rolnej stanowią odrębne źródło przychodów. W myśl art. 24 ust. 4 ustawy dochód z tego źródła może być ustalony w dwojaki sposób:

• przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, wyszczególnionych w załączniku nr 2 ustawy,

• w oparciu o prowadzoną przez podatnika księgę podatkową.
  
  

Stosownie do art. 15 ustawy przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody.

W myśl art. 24 ust. 4 w/w ustawy dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Artykuł 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 EURO.

Z kolei z art. 24a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wyrażone w EURO wielkości przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy. Średni kurs EURO ogłoszony przez Narodowy Bank Polski obowiązujący w dniu 30 września 2007 r. wyniósł 3,7775 zł/EURO, zgodnie z tabelą kursów NBP z dnia 28 września 2007 r. Nr 189/A/NBP/2007. Stąd też przychód uzyskany w 2007 r. zobowiązujący do prowadzenia od 1 stycznia 2008 r. ksiąg rachunkowych wynosi 3.022.000 zł.

Jak z powyższego wynika, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy od formy prawnej jednostki lub wielkości osiąganych przychodów, nie zaś od przedmiotu działalności i sposobu opodatkowania. Jeżeli zatem osoby fizyczne prowadzące działalność rolniczą, w tym także prowadzące działy specjalne produkcji rolnej przekroczą określoną w w/w artykule kwotę (800.000,00 EURO), to są one zobowiązane do stosowania przepisów ustawy o rachunkowości.

Zatem w sytuacji, gdy przychód z działów specjalnych produkcji rolnej osiągnięty za 2007 rok przekroczył równowartość w walucie polskiej 800.000,00 EURO (tj. 3.022.000,00 zł) z dniem 1 stycznia 2008 roku wnioskodawca winien zaprowadzić księgi rachunkowe.

Z powołanych przepisów wynika, że dochód z działów specjalnych produkcji rolnej może być ustalany przy zastosowaniu norm szacunkowych tylko wówczas, gdy podatnik nie prowadzi ksiąg. W sytuacji, gdy podatnik wypełniając obowiązek nałożony przez art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości prowadzi księgi rachunkowe, dochód z tego źródła jest ustalany na podstawie tych ksiąg. Należy jednocześnie zauważyć, że powołane przepisy art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią lex specialis w stosunku do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Nie mogą zatem być podstawą zwolnienia z obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych dla osób fizycznych prowadzących działy specjalne produkcji rolnej w sytuacji, gdy taki obowiązek przewidują przepisy o rachunkowości.

Reasumując - wyboru sposobu ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej tj. na podstawie ksiąg bądź norm szacunkowych dokonuje sam podatnik. Jednakże możliwość wyboru sposobu ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej jest ograniczona wielkością uzyskanego przychodu z tego źródła. Jeżeli zatem przychody podatnika przekroczą wspomniany próg 800.000 EURO, to powstaje obowiązek ustalania dochodu na podstawie zapisów dokonywanych w prowadzonych księgach rachunkowych. Wówczas nie jest możliwe rozliczanie podatku dochodowego przy zastosowaniu norm szacunkowych przewidzianych dla przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.