INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2007 roku (data wpływu 18 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym: dochodów z działalności rolniczej, dochodów z tytułu wydzierżawienia przez spółkę komandytową gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele działalności rolniczej oraz dochodów ze sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym: dochodów z działalności rolniczej, dochodów z tytułu wydzierżawienia przez spółkę komandytową gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele działalności rolniczej oraz dochodów ze sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W przyszłości planowane jest przekształcenie tej spółki w spółkę komandytową. W wyniku przekształcenia Wnioskodawca zostałby wspólnikiem spółki komandytowej. Działalność spółki związana będzie głównie z rolnictwem. Niemniej jednak, możliwe jest uzyskanie przez spółkę, w której Wnioskodawca posiadał będzie udział w zyskach, kilku źródeł dochodów, a mianowicie dochodów z:

• działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• dzierżawy gospodarstwa rolnego na cele rolnicze (prowadzenie przez dzierżawcę gospodarstwa rolnego),

• sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, istotne jest, iż działalności rolniczej nie prowadziłby Wnioskodawca we własnym imieniu, lecz działalność taką prowadziłaby spółka komandytowa (we własnym imieniu i na własny rachunek).

Dodatkowo w odniesieniu do uzyskiwania dochodów przez spółkę Wnioskodawca wyodrębnia dwie możliwości:

1. spółka komandytowa zarejestruje Krajowym Rejestrze Sądowym jako przedmiot działalności jakąkolwiek inną działalność, spoza działów 01 i 02 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (rolnictwo i leśnictwo) ,
2. spółka komandytowa zarejestruje Krajowym Rejestrze Sądowym jako przedmiot działalności wyłącznie pozycje pochodzące z działów 01 i 02 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę jako wspólnika spółki komandytowej prowadzącej działalność rolniczą we własnym imieniu i na własny rachunek nie podlega opodatkowaniu w świetle art. 2 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... Jeżeli dochód, o którym mowa powyżej, podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, to do którego spośród źródeł wymienionych w art. 10 tej ustawy należy taki dochód zaliczyć...
2. Czy dochód Wnioskodawcy uzyskiwany z wydzierżawienia przez spółkę komandytową gospodarstwa rolnego lub jego składników w celu prowadzenia przez dzierżawcę działalności rolniczej, w sytuacji, gdy dzierżawa nie jest przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej spółki komandytowej, jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak, to do którego spośród źródeł wymienionych w art. 10 tej ustawy należy taki dochód zaliczyć...
3. Czy dochód Wnioskodawcy uzyskany ze sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego (przy założeniu, że grunty związane ze sprzedażą nie tracą charakteru rolnego), jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych – zarówno wtedy, gdy spółka komandytowa prowadzi pozarolniczą dzielność gospodarczą, jak i wtedy, gdy takiej działalności nie prowadzi...

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania pierwszego dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę jako wspólnika spółki komandytowej prowadzącej działalność rolniczą we własnym imieniu i na własny rachunek nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istota problemu polega na tym, że za działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się tylko działalność polegającą na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu. Nie jest natomiast wyraźnie sprecyzowane, jak należy rozumieć wymóg „własnych upraw”, hodowli lub chowu w sytuacji takiej jak przedstawiono powyżej. Podatnikiem jest tutaj osoba fizyczna, ale jej dochód jest uzyskiwany - jak zauważa Wnioskodawca - niejako „pośrednio”, działalność prowadzi bowiem spółka komandytowa, a osoba fizyczna ma dochód z udziału w tej spółce. Jest to zgodne z zasadą opodatkowania dochodów spółek komandytowych, wyrażoną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle tego, że sama spółka komandytowa nie jest ani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, ani podatku dochodowego od osób prawnych, przychody z udziału w takiej spółce (a odpowiednio także koszty uzyskania przychodów) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w zysku spółki. Taka konstrukcja opodatkowania dochodu spółki komandytowej oznacza w konsekwencji, że wszystkie rodzaje działalności spółki należy z mocy prawa przypisywać samym wspólnikom. Jest to zgodne z przyjmowanym w doktrynie prawa handlowego poglądem, że majątek spółki osobowej stanowi przedmiot współwłasności łącznej samych wspólników. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, uprawy, hodowla albo chów prowadzone przez spółkę komandytową powinny być uznane za „własne” uprawy, hodowlę lub chów Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód ten nie podlega opodatkowaniu zarówno wtedy, gdy przedmiotem działalności spółki komandytowej, wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego jest wyłącznie działalność rolnicza, jak i wtedy, gdy przedmiotem działalności jest oprócz działalności rolniczej także pozarolnicza działalność gospodarcza. Nie ma tu znaczenia brzmienie wprowadzonego od 1 stycznia 2007 r. art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Wnioskodawca uważa iż, art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawsze stanowi lex specialis wobec wszelkich innych przepisów tej ustawy - czyli nawet wtedy, gdy spółka komandytowa prowadzi jakąkolwiek pozarolniczą działalność gospodarczą, to jej przychody z działalności rolniczej nie mogą być z mocy prawa kwalifikowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnośnie pytania 2, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dochód uzyskiwany z wydzierżawienia przez spółkę komandytową gospodarstwa rolnego lub jego składników, w sytuacji, gdy dzierżawa nie jest przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego, nie jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dochód taki nie mieści się w żadnym ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kluczowe znaczenia ma tu art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym źródłem przychodów jest m.in. dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze. Z przepisu tego wynika, iż dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jej składników na cele rolnicze nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wnioskodawca zauważa, że z wydanych interpretacji w podobnych sprawach wynika, iż, tego rodzaju przychody nie mieszczą się także w innych źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na powyższe, Wnioskodawca przytacza postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 11.01.2007 r., Nr DZ/415-22/06, Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie z 08.03.2007 r., Nr PD/415-6/07.

W zakresie pytania 3, Wnioskodawca uważa, iż dochód uzyskany ze sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego (przy założeniu, że grunty związane ze sprzedażą nie tracą charakteru rolnego), jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie przysługuje zarówno wtedy, gdy sprzedaż jest przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej spółki, jak i wtedy, gdy spółka takiej działalności nie prowadzi. Zwolnienie ma charakter przedmiotowy i przysługuje bez względu na źródło przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Definicja działalności rolniczej zawarta jest w art. 2 ust. 2 powołanej ustawy. W myśl powołanego przepisu, działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo - fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej - nie stanowią przychodów z tej działalności.

Z przedłożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca nie wyklucza również zgłoszenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jej treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa: wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa, polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, wychodząc z definicji działalności rolniczej oraz pozarolniczej działalności gospodarczej zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych podkreślić należy, że jeżeli przychody uzyskiwane będą z działalności rolniczej, nie będą opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody ze źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 3, tj. nie będą stanowić przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast wszelkie inne przychody, nawet pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności gospodarczej - nie stanowią przychodów z działalności rolniczej. Przychody te, mimo iż uzyskiwane są przez osoby prowadzące działalność rolniczą, pochodzą jednakże z innych źródeł niż ta działalność i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad określonych w ustawie.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin “in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Ponadto jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nie przekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym “załącznikiem nr 2”.

Zatem uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2 do ustawy. Informacje zawarte w wyżej wymienionym załączniku mają znaczenie w dziedzinie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli dany rodzaj uprawy czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści załącznika, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla czy też chów jest działalnością rolniczą, nie będącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych przepisów wynika, iż działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej. Do przychodów uzyskanych z tych działów mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowią one odrębne źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 4 tejże ustawy.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że wszelkie przychody, które otrzymywane, czy też uzyskiwane będą przez spółkę w związku z działalnością rolniczą (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a nie zaliczone zostaną do przychodów z pozarolniczej dzielności gospodarczej i działów specjalnych produkcji rolnej, są wyłączone spod jej zakresu, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W złożonym wniosku Wnioskodawca zauważa, iż ustawa o podatku dochodowym nie wskazuje, jak należy rozumieć wymóg „własnych upraw”, hodowli lub chowu w sytuacji prowadzenia działalności rolniczej przez spółkę. Wnioskodawca zaznacza, iż podatnikiem jest tutaj osoba fizyczna, ale jej dochód jest uzyskiwany niejako „pośrednio”, działalność prowadzi bowiem spółka komandytowa, a osoba fizyczna ma dochód z udziału w tej spółce.

Zauważyć tutaj należy, iż przepis art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu uznaje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Przepis ten, nie reguluje zatem źródeł przychodu, a jedynie przedmiot opodatkowania, wskazując na sposób określenia wysokości przychodu podlegającego opodatkowaniu w sytuacji, gdy z tego samego przedsięwzięcia, prawa, rzeczy czy stanu faktycznego kilka osób (z których każda jest odrębnym podatnikiem) uzyskuje wspólny przychód. Nie odnosi się on też tylko do jednego ze źródeł przychodu, wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, nie wynika to bowiem ani z jego usytuowania w ustawie, ani z treści. W przepisie tym jako sytuacje, w których kilka osób osiąga wspólnie dochód, wymieniono różne stany faktyczne i prawne.

Dochód z udziału w takiej spółce przypisywany jest podatnikowi w roku, w którym został on zrealizowany i jest zaliczany do tego źródła przychodu, do jakiego byłby zaliczony, gdyby podatnikiem była spółka.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że przychody uzyskiwane z działalności rolniczej będą efektem czynności wykonywanych przez spółkę.

Wnioskodawca planuje, iż spółka komandytowa, której zamierza być wspólnikiem, uzyskiwać będzie przychody z tytułu dzierżawy gospodarstwa rolnego lub jego składników, w celu prowadzenia przez dzierżawcę działalności rolniczej. Dzierżawa nie będzie przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej spółki komandytowej.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego, do źródeł przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Dla zwolnienia bądź opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów z dzierżawy gospodarstwa rolnego lub jego składników najistotniejsze znaczenie ma cel w jakim będzie wydzierżawiane gospodarstwo rolne oraz to, że nie są związane z działalnością gospodarczą.

Jednak przy określaniu zakresu tego wyłączenia należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego, obowiązującej w zakresie ustawy o podatku rolnym. Zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w tej ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Tym samym, za gospodarstwo rolne, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz. U. z 2006 r., Nr 136, poz. 969 ze zm.), uważa się obszar gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Przedmiotowa definicja gospodarstwa rolnego zalicza do składników gospodarstwa rolnego jedynie grunty podlegające opodatkowaniu podatkiem rolnym. W konsekwencji tylko niektóre przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne z dzierżawy, poddzierżawy gospodarstwa rolnego lub składników gospodarstwa rolnego przeznaczonych na cele rolnicze wyłączne są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dotyczy to, jedynie przychodów z dzierżawy oraz poddzierżawy całego gospodarstwa rolnego, tj. całości gruntów wchodzących w jego skład, podlegających opodatkowaniu podatkiem rolnym, a także przychodów z dzierżawy, poddzierżawy składników tego gospodarstwa, tj. poszczególnych gruntów opodatkowanych podatkiem rolnym.

Jeżeli więc gospodarstwo rolne lub jego część wydzierżawiona zostanie na działalność rolniczą, o której mowa w cyt. powyżej art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskiwany przez spółkę z tego tytułu zwolniony będzie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego (przy założeniu, że grunty związane ze sprzedażą nie tracą charakteru rolnego), należy zauważyć, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Z postanowień art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Definicję gospodarstwa rolnego przytoczono powyżej.

W związku z tym przy ocenie, czy dana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym - a tym samym również w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - należy brać pod uwagę następujące przesłanki:

• łączna powierzchnia nieruchomości musi mieć powyżej 1 ha,

• grunty wchodzące w skład nieruchomości muszą być kwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Jak wspomniano wyżej, jedną z zasadniczych przesłanek wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to, aby zbywane grunty zachowały charakter rolny lub leśny. Oceniając spełnienie tej przesłanki należy zwrócić uwagę przede wszystkim na faktyczny zamiar nabywcy gruntu, odnośnie dalszego przeznaczenia nieruchomości.

Jednakże, z przedłożonego wniosku nie wynika jednoznacznie, czy przedmiotowa nieruchomość nie straci charakteru rolnego. Wnioskodawca zakłada jedynie, że w związku ze sprzedażą, grunty nie utracą charakteru rolnego.

Zatem, jeżeli transakcja zbycia tej nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, nie spowoduje zmiany jej dotychczasowego przeznaczenia tj. charakteru rolnego, to przychód z jej sprzedaży podlegać będzie zwolnieniu określonym w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, że przychody uzyskiwania przez spółkę z działalności rolniczej (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w sytuacji, gdy nie zostaną zaliczone do przychodów z pozarolniczej dzielności gospodarczej i działów specjalnych produkcji rolnej, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Również zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych będzie przychód uzyskiwany z wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub jego części na działalność rolniczą, o której mowa w cyt. powyżej art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnieniu określonym w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać będzie także zbycie nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, jeżeli transakcja ta nie spowoduje zmiany jej dotychczasowego przeznaczenia tj. charakteru rolnego.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ze złożonego wniosku wynika, że miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest terytorium Polski (ORD-IN część B.3), w związku z powyższym interpretacja indywidualna została wydana zgodnie z przedstawionymi we wniosku zdarzeniami przyszłymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.