Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-490/12/PST
z 26 listopada 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB3/423-490/12/PST
Data
2012.11.26



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
przymusowy wykup akcji
wykup akcji


Istota interpretacji
Czy na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, realizując przymusowy wykup akcji, Spółka ma prawo rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu wszystkie koszty poniesione w związku z organizacją przymusowego wykupu akcji przedstawione w stanie faktycznym składanego wniosku?



Wniosek ORD-IN 1006 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego(Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia24 sierpnia 2012 r. (data wpływu 28 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z realizacją przymusowego wykupu akcji – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 28 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z realizacją przymusowego wykupu akcji.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


W dniu 27 lipca 2012 r. Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy A. SA podjęło uchwałęw sprawie przymusowego wykupu akcji akcjonariuszy mniejszościowych Spółki. Wykupem przymusowym objęto 637.927 (słownie: sześćset trzydzieści siedem tysięcy dziewięćset dwadzieścia siedem) akcji zwykłych na okaziciela serii A, reprezentujących łącznie 4,73% kapitału zakładowego Spółki, których numery zostały ogłoszone w Monitorze Sądowymi Gospodarczym. Zobowiązanym do wykupienia wszystkich akcji A. S.A., o których mowa powyżej, jest akcjonariusz większościowy Spółki – P. Spółka Akcyjna. Cena akcji została ustalona przez biegłego powołanego na podstawie oddzielnej uchwały. Zarząd A. S.A., działając na podstawie art. 418 § 2a ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: Ksh) wezwał akcjonariuszy, których akcje podlegają przymusowemu wykupowi, aby złożyli Oświadczenie o przekazaniu akcji do rozporządzenia Spółki w celu wykupu i o sposobie zapłaty ceny za akcje, w nieprzekraczalnym terminie jednego miesiąca od publikacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym ogłoszenia uchwały ZWZ w sprawie przymusowego wykupu akcji akcjonariuszy mniejszościowych Spółki.

A., aby umożliwić akcjonariuszom mniejszościowym, których akcje podlegają wykupowi, wykonanie czynności niezbędnych dla odebrania ceny za wykupywane akcje, powierzył Centralnemu Domowi Maklerskiemu wykonywanie pewnych czynności związanych z wykupem akcji (m.in. przyjmowanie oświadczeń akcjonariuszy, dokonywanie zapłaty za pomocą otrzymanych od Spółki środków pieniężnych zapłaty ceny wykupu, dokonania zmianw depozycie i rejestrze akcjonariuszy, po zakończeniu całego procesu - przekazania Spółce pełnej dokumentacji dot. przymusowego wykupu).


W związku z powyższym, Spółka poniosła i poniesie koszty związane z realizacją procesu przymusowego wykupu akcji, aż do momentu jego zakończenia, w szczególności:


  • koszty wyceny akcji przez biegłego,
  • koszty dotyczące czynności wykonanych przez Dom Maklerski,
  • koszty korespondencji: wysyłki, publikacji i przekazania informacji akcjonariuszom,
  • koszty ogłoszeń prasowych,
  • koszty ogłoszeń w Monitorze Sądowym i Gospodarczym,
  • koszty opłat skarbowych, sądowych,
  • koszty unieważnienia dokumentu akcji i wydania nowego (w trybie art. 358 Ksh).


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, realizując przymusowy wykup akcji, Spółka ma prawo rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu wszystkie koszty poniesione w związku z organizacją przymusowego wykupu akcji przedstawione w stanie faktycznym składanego wniosku...


Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 418 § 1 Ksh Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy może powziąć uchwałęo przymusowym wykupie akcji akcjonariuszy reprezentujących nie więcej niż 5% kapitału zakładowego (akcjonariusze mniejszościowi) przez nie więcej niż pięciu akcjonariuszy, posiadających łącznie nie mniej niż 95% kapitału zakładowego, z których każdy posiada nie mniej niż 5% kapitału zakładowego. Uchwała, o której mowa w § 1, powinna określać akcje podlegające wykupowi oraz akcjonariuszy, którzy zobowiązują się wykupić akcje, jak również określać akcje przypadające każdemu z nabywców (art. 418 § 2 Ksh).

Stosownie do przepisu art. 418 § 2a Ksh, akcjonariusze mniejszościowi, których akcje podlegają przymusowemu wykupowi, powinni w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia uchwały, złożyćw spółce dokumenty akcji lub dowody ich złożenia do rozporządzenia spółki. Jeżeli akcjonariusz nie złożył dokumentu akcji w terminie, zarząd unieważnia ją w trybie art. 358, a nabywcy wydaje nowy dokument akcji pod tym samym numerem emisyjnym.

Zdaniem Spółki, wszystkie koszty poniesione w związku z organizacją przymusowego wykupu akcji, w szczególności: wyceny akcji przez biegłego, koszty dotyczące czynności wykowywanych przez Dom Maklerski, korespondencji, wysyłki, publikacji i przekazywania informacji akcjonariuszom, koszty ogłoszeń w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, koszty ogłoszeń prasowych, koszty unieważnienia i wydania nowych dokumentów akcji oraz koszty: opłat skarbowych, opłat sądowych, stanowią koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W opinii Spółki, przepisy art. 418 w powiązaniu z art. 417 Ksh, jednoznacznie nakładająna Zarząd Spółki obowiązek przeprowadzenia przymusowego wykupu akcji, w związku z czym Spółka, z mocy ustawy, zobowiązana jest do przeprowadzenia wykupu akcji i tym samym pokrycia wszystkich kosztów, związanych z tym procesem Stąd. koszty poniesione przez Spółkę w związku z realizacją ustawowego obowiązku wynikającego z przepisów Ksh, winny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.


Aby wydatek został uznany za koszt uzyskania przychodów muszą zostać spełnione następujące warunki:


  • wydatek został poniesiony przez podatnika, jest definitywny (rzeczywisty),
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą
  • został poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany.


Powyższe warunki zostały przez A. SA spełnione. Poniesione przez Spółkę wydatki, oraz te które zostaną jeszcze poniesione w związku z finalizacją przedsięwzięcia przymusowego wykupu akcji, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera wyłączeń w zakresie wydatków poniesionych na organizację przez Zarząd Spółki przymusowego wykupu akcji. Stąd wydatki, poniesione przez A. SA na zorganizowanie procesu przymusowego wykupu akcji, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawyo podatku dochodowym od osób prawnych.


W świetle obowiązującego stanu stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Tryb realizowania przymusowego wykupu akcji został uregulowany w ustawie z dnia15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) – dalej: Ksh. Jak stanowi art. 418 § 1 Ksh - Walne zgromadzenie może powziąć uchwałęo przymusowym wykupie akcji akcjonariuszy reprezentujących nie więcej niż 5 % kapitału zakładowego (akcjonariusze mniejszościowi) przez nie więcej niż pięciu akcjonariuszy, posiadających łącznie nie mniej niż 95 % kapitału zakładowego, z których każdy posiada nie mniej niż 5 % kapitału zakładowego. Uchwała wymaga większości 95 % głosów oddanych. Statut może przewidywać surowsze warunki powzięcia uchwały. Z kolei jak wynikaz art. 418 § 2 Ksh uchwała powinna określać akcje podlegające wykupowi oraz akcjonariuszy, którzy zobowiązują się wykupić akcje, jak również określać akcje przypadające każdemuz nabywców.

Akcjonariusze, którzy mają nabyć akcje i głosowali za uchwałą, odpowiadają solidarnie wobec spółki za spłacenie całej sumy wykupu. Akcjonariusze mniejszościowi, których akcje podlegają przymusowemu wykupowi, powinni, w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia uchwały, złożyćw spółce dokumenty akcji lub dowody ich złożenia do rozporządzenia spółki. Jeżeli akcjonariusz nie złożył dokumentu akcji w terminie, zarząd unieważnia ją w trybie art. 358, a nabywcy wydaje nowy dokument akcji pod tym samym numerem emisyjnym (art. 418 § 2a Ksh).

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowymod osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.) – dalej: ustawa - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lubzachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionychw art. 16 ust. 1 (…).

Powołany przepis ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.


W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:


  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokrytyz zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowiw jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.


Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czyw momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostającew bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Tutejszy organ wskazuje, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywana podatniku.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia to tzw. koszty pośrednie.

Innym słowy „pośrednie” koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, które nie pozostająw uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, obsługę prawną.

Podsumowując, z przepisów Kodeksu spółek handlowych wynika m.in., iż walne zgromadzenie może powziąć uchwałę o przymusowym wykupie akcji, a Spółka występuje w istocie jako pośrednik, gdyż to akcjonariusz większościowy wykupuje akcje.

Związanych z tą operacją wydatków nie da się powiązać z konkretnym przychodem Spółki, w konsekwencji należy je rozpatrywać w kategoriach pośredniego kosztu uzyskania przychodów, związanego z funkcjonowaniem Spółki, służącemu zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy przyjąć, że ponoszone wydatki związane z realizacją przymusowego wykupu akcji - jeśli spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy, o ile zostaną właściwie udokumentowane oraz nie będą podlegały one wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy, mogą co do zasady, zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.


Reasumując stanowisko Spółki wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego należy uznać za prawidłowe.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa ( art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania ( art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj