INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2007r. (data wpływu 17 grudnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokonywania korekt sprzedaży, w związku z otrzymaniem zapłaty po upływie 60 dniowego terminu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2007r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokonywania korekt sprzedaży, w związku z otrzymaniem zapłaty po upływie 60 dniowego terminu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów ze stawką 0%. Na podstawie § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Towary nabywane są przez podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych we Francji. Towary te przeznaczone są do wykonania na nich usług wymienionych w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d na terytorium kraju a następnie do wywozu do Francji. Zgodnie z § 7a ust. 2, jednym z warunków wymaganych dla zastosowania zerowej stawki podatku jest otrzymanie zapłaty na rachunek bankowy w banku krajowym w terminie 60 dni od dnia wydania towaru. Otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego. Wątpliwości Strony wiążą się z interpretacją tego przepisu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jeżeli Spółka wykaże w deklaracji sprzedaż ze stawką 0%, to co się dzieje po upływie 60 dni, kiedy podatnik nie otrzyma zapłaty:

1. czy należy w takiej sytuacji skorygować deklarację z daty powstania obowiązku podatkowego i wykazać sprzedaż ze stawką 22% i czy należy zapłacić odsetki za opóźnione wykazanie sprzedaży ze stawką 22%, czy należy wystawić fakturę korygującą pomimo korekty deklaracji z daty powstania obowiązku podatkowego,
2. czy istnieje obowiązek wystawienia faktury korygującej bez potrzeby korygowania deklaracji z daty powstania obowiązku podatkowego.
   
   

Co się dzieje kiedy podatnik otrzyma zapłatę po upływie 60 dni w kontekście dokonanej już wcześniej korekty:

1. jeżeli pierwotnie wykazano sprzedaż ze stawką 0% a następnie po upływie 60 dni bez zapłaty skorygowano deklarację i wykazano sprzedaż ze stawką 22%, to czy ponowna korekta po zapłacie po 60 dniach rodzi uprawnienie do wykazania sprzedaży ze stawką 0% w deklaracji z daty powstania obowiązku podatkowego,
2. co się dzieje z odsetkami zapłaconymi w przypadku skorygowania deklaracji na 22% jeżeli zapłata nie nastąpiła w terminie 60 dni a następnie zapłacono podatnikowi po 60 dniach,
3. czy ponownie istnieje obowiązek korekty faktury jeżeli zapłata nastąpiła po 60 dniach.
   
   

Czy w przypadku wykazania sprzedaży ze stawką 0% i braku zapłaty po upływie 60 dni, obowiązek dokonania korekty i wykazania sprzedaży ze stawką 22% powstaje następnego dnia po bezskutecznym upływie 60 dni, czy też dopuszczalna jest korekta po zakończeniu miesiąca, w którym bezskutecznie upłynął 60-dniowy termin zapłaty.

Zdaniem wnioskodawcy, jeżeli kontrahent zapłaci, po upływie 60 dni to prawo do korekty o której mowa w § 7a ust. 2 pkt 4 dotyczy miesiąca, w którym podatnik wykazał 22% podatek. W ocenie Wnioskodawcy nie trzeba wystawiać faktur korygujących ani korygować deklaracji z daty powstania obowiązku podatkowego, a więc deklaracji w której podatnik wykazał wartość sprzedaży, opodatkowując tą sprzedaż stawką 0%.

Bezskuteczny upływ 60 dniowego terminu płatności powoduje, iż podatnik opodatkowując statystycznie sprzedaż ze stawką 22% może poczekać do terminu zakończenia deklaracji za miesiąc, w którym bezskutecznie upłynął 60 dniowy termin płatności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

1. jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE i w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosił, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów,
2. przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy,
3. wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów,
4. otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w banku krajowym w terminie 60 dni od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego,
5. posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.
   
   

Jeżeli Spółka wykazała dostawę towarów z zastosowaniem stawki podatku 0% i w terminie 60 dni nie otrzymała zapłaty, zobowiązana jest do dokonania korekty deklaracji za miesiąc, w którym wykazała wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i naliczyć podatek według krajowej stawki podatku VAT właściwej dla danego towaru, traktując kwotę faktury jako kwotę brutto i licząc podatek należny rachunkiem „w stu”. W przypadku, gdy Spółka otrzyma zapłatę po dokonaniu korekty deklaracji, uprawniona jest do ponownej korekty podatku należnego i wykazania dostawy jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w deklaracji, w której po raz pierwszy wykazała przedmiotową dostawę ze stawką 0%.

Przepis § 7a ust. 2 pkt 4 rozporządzenia wskazuje prawo podatnika do dokonania korekty podatku należnego. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) - § 16 i 17 – określają przypadki, w których podatnicy obowiązani są do wystawienia faktury korygującej. W przepisach tych nie przewidziano obowiązku wystawienia faktury korygującej z powodów określonych w § 7a rozporządzenia, zatem Spółka zobowiązana jest do korekt podatku należnego w deklaracjach podatkowych, w których pierwotnie wykazała dostawę, nie jest natomiast uprawniona do korygowania faktur stwierdzających dostawę, ani w przypadku braku zapłaty po upływie 60 dni i korygowaniu dostawy wg krajowej stawki podatku, ani w przypadku otrzymania zapłaty po dokonaniu pierwszej korekty.

Ustawodawca w § 7a ust. 2 pkt 4 rozporządzenia nie wskazał terminu dopuszczalnego na dokonanie korekty, wskazał konkretnie termin 60 dni jako termin oczekiwania na zapłatę, po upływie którego należy dokonać korekty podatku należnego. Wnioskować należy, że termin upływu 60 dni jest terminem granicznym, bezpośrednio po upływie którego należy dokonać korekty podatku należnego.

Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę. Odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego (art. 53 § 4 Ordynacji Podatkowej). Stosowanie zaś do przepisu art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33.

Stwierdzić zatem należy, że jeżeli w terminie 60 dni Spółka nie otrzyma zapłaty, to powinna skorygować deklarację za miesiąc, w którym wykazała dostawę wewnątrzwspólnotową i naliczyć podatek należny według stawki krajowej. Jeżeli w wyniku tak dokonanej korekty deklaracji wystąpi zaległość, Spółka zobowiązana jest do jej niezwłocznego uregulowania wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi za okres od dnia następującego po upływie terminu płatności podatku do dnia dokonania wpłaty tej zaległości (art. 51 § 1 i art. 53 § 4 Ordynacja Podatkowa).

Podatnik dokonuje opodatkowania dostawy stawką krajową, o którym mowa powyżej, z uwagi na niewypełnienie wszystkich warunków określonych w § 7a ust. 2 rozporządzenia uprawniających do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT. Zgodnie z art. 72 § 1 Ordynacji Podatkowej za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku,
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej,
3. zobowiązania wpłaconego przez płatnika lun inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej,
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

Biorąc powyższe pod uwagę, wpłacony podatek w wyniku dokonanej korekty jest podatkiem wpłaconym należnie, zatem podatnikowi nie będzie przysługiwał zwrot zapłaconych uprzednio odsetek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.