INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 20.02.2008 r. (data wpływu 03.03.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wysokości stawki podatku związanej z budową drogi osiedlowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.03.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wysokości stawki podatku związanej z budową drogi osiedlowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2006 r. Przedsiębiorstwo, wykonało na rzecz Gminy przebudowę drogi osiedlowej.

Po zakończeniu inwestycji, wykonawca wystawił na rzecz Gminy fakturę VAT Nr xx/06 z dnia 01.12.2006 r., obciążając Gminę należnością powiększoną o podatek VAT, wg stawki 22%, Jako nazwę towaru lub usługi na fakturze wskazano „Przebudowa drogi osiedlowej ul. X”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

• Czy roboty budowlane związane z budową drogi osiedlowej podlegają opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7 %, czy 22%...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę 7%, w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz robót konserwacyjnych i remontów związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Przez roboty te rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remonty obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, rozumie się m.in.: urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy. Ustawodawca nie sprecyzował o jakie drogi chodzi wskazując, że inwestycje w tym zakresie muszą być determinowane przez przedsięwzięcia i zadania dotyczące budownictwa mieszkaniowego.

Jak stanowi art. 1 i 2 ustawy o drogach publicznych – drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Drogi publiczne dzielą się na krajowe, wojewódzkie, powiatowe, gminne. Zgodnie z art. 8 ww. ustawy – drogi nie zaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, są drogami wewnętrznymi. W celu uznania drogi za infrastrukturę towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, niezbędne jest aby roboty budowlano-montażowe dotyczące tej drogi wykonywane były w celu urządzania i zagospodarowania terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego. Oznacza to, że aby budowa (przebudowa) drogi mogła być uznana za budowę (przebudowę) infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu – musi stanowić przedsięwzięcie w zakresie budownictwa mieszkaniowego. Tym samym aby droga mogła być uznana za infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu winna służyć wyłącznie temu budownictwu. Taki charakter mają drogi wewnętrzne, o których mowa w art. 8 ustawy o drogach publicznych, ponieważ pomiędzy nimi, a obiektami budownictwa mieszkaniowego istnieje funkcjonalny i bezpośredni związek.

W związku z powyższym Gmina stoi na stoi na stanowisku, że do inwestycji polegającej na przebudowie drogi osiedlowej zastosowanie znajduje art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym stawka podatku VAT w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 146 ust.1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7 % w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego (art. 146 ust. 2 ustawy).

Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się: urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę - jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego (art. 146 ust. 3 pkt 2 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem prowadzonej inwestycji w 2006 r. była przebudowa drogi osiedlowej.

Przepisy ustawy nie definiują co należy rozumieć przez pojęcie robót budowlanych, czy też przebudowy, zatem uzasadnione jest odwołanie się do prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 07.07.2004 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. Nr 156 poz.1118 ze zm.), przez roboty budowlane - należy m.in. rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, z kolei w pkt 7a) tego artykułu zapisano, iż przez przebudowę - należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2004 Nr 204 poz. 2086 ze zm.), drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Z kolei drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie: drogi krajowe, drogi wojewódzkie, drogi powiatowe i drogi gminne (art. 2 ww. ustawy o drogach). Z kolei art. 8 ust. 1 ww. ustawy o drogach stanowi, iż drogi niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych, dojazdowe do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców, place przed dworcami kolejowymi, autobusowymi i portami oraz pętle autobusowe, są drogami wewnętrznymi.

Powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, wyraźnie wskazują, iż dla celu ustalenia właściwej stawki podatku od towarów i usług przy realizacji inwestycji towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu istotne znaczenie ma związek tejże infrastruktury z budownictwem mieszkaniowym. Konieczne jest również uznanie, że roboty budowlane mają na celu urządzenie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż jest to przebudowa drogi osiedlowej, zatem stosownie do ww. przepisów ustawy Prawo budowlane jest to robota budowlana, o której mowa w art. 146 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż aby droga mogła być uznana za infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu (art. 146 ust. 3 pkt 2 ustawy), winna służyć wyłącznie temu budownictwu, a taki charakter ma droga w osiedlu mieszkaniowym (o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o drogach).

Z uwagi na powyższe stosownie do art. 146 ust.1 pkt 2 lit. a ustawy, usługa polegająca na przebudowie drogi osiedlowej, winna być opodatkowana w 2006 r. stawką w wysokości 7%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.