POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordyncja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem Strony, który wpłynął do tut. Urzędu dnia 13.10 2005 roku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie ustawy o podatku od towarów i usług

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług uprawnionym do dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiada potwierdzenie zgłoszenia na formularzu VAT-5 UE. Podatnik chce zamieszczać swój numer NIP poprzedzony kodem PL na wszystkich wystawianych fakturach dotyczących sprzedaży towarów i usług w kraju jak i dla odbiorców mających siedzię w Unii Europejskiej oraz poza jej granicami. Według Strony zamieszczanie kodu PL na fakturach sprzedaży w powyższych przypadkach nie jest niezgodne z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, które nie przewidują żadnych negatywnych dla Podatnika konsekwencji prawnych.

Tutejszy Organ podziela pogląd Strony w sprawie.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.u. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie majązastosowania zwolnienia od podatku od towarów i uslug (Dz.U. Nr 95, poz. 798) określają przypadki, w których podmioty zarejestrowane jako podatnicy VAT UE obowiązane są do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Ustawodawca w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT nałożył bowiem obowiązej na zarejestrowanych Podatników VAT UE (którzy uzyskali potwierdzenie zgodnie z art. 97 ist. 9 w/w ustawy) do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy wykonywaniu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy o VAT. Dotyczy to również stosowania dwuliterowego kodu w procedurze uproszczonej, zgodnie z art. 136 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy.

Powyższy wymóg nie dotyczy jednak faktur stwierdzających dokonanie sprzedaży krajowej. Zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 2 w/w rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy; 2) numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 10 i 11; 3) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz daty wystawienia faktury oznaczonej jako "faktura VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;4) nazwę towaru lub usługi;5) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonywanych usług;6) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);7) wartość towarów wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);8) stawki podatku;9) sumę wartości sprzedaży towarów netto lub wykonanych usług z podziałęm na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto) z podziałęm na kwoty dotyczące psozczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu;12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażoną cyframi i słownie.

W ocenie tutejszego organu przepis ten określa minimalne dane jakie powinna zawierać faktura dokumentująca sprzedaż. Wskazuje na to użyty w cytowanym przepisie zwrot "co najmniej". Zatem faktura może zawierac inne dodatkowe i niewymienione w przytoczonym przepisie elementy. Z uwagi na powyższe tak wystawioną fakturę za zgodną z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14b § 1 – 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia albo zmiany przepisów, na podstawie których została wydana. Na niniejsze postanowienie – na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej – Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego.