INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P.J., przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 7 sierpnia 2007r.) w części dotyczącej udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie metody amortyzacji gruntów pod złożami służącymi wydobyciu kopalin oraz sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego jakim jest złoże - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji między innymi przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie metody amortyzacji gruntów pod złożami służącymi wydobyciu kopalin oraz sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego jakim jest złoże.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik rozlicza się na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Posiada własne złoża mineralne udokumentowane geologicznie na własnym terenie oraz zamierza dokupić nieruchomości obce pod przyszłe złoża. Wnioskodawca wydobywa kopaliny metodą odkrywkową – własnym sprzętem. Dotychczas podatnik nie dokonywał żadnych odpisów amortyzacyjnych oraz nie wyceniał swojego złoża.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką metodą i w oparciu o jakie stawki amortyzować grunt pod złożami służącymi wydobyciu kopalin metodą odkrywkową oraz jak ustalić wartość początkową środka trwałego jakim jest złoże...

Zdaniem wnioskodawcy, środek trwały przez okres jego użytkowania powinien być amortyzowany według pierwotnie wybranej metody i stawki amortyzacyjnej. Zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy o rachunkowości grunty-złoża eksploatowane metodą odkrywkową powinny być amortyzowane z ustaloną stawką amortyzacji. Zarówno okres eksploatacji złoża, jak i indywidualna stawka amortyzacji tego gruntu, jednostka ustala we własnym zakresie /…/. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych „milczy w tej sprawie.”Rodzą się jednak wątpliwości do powyższego, gdyż wartość gruntu nie zawsze odzwierciedla wartość rynkową zawartej w tym gruncie kopaliny, zaś amortyzacja wartości początkowej gruntu sprawia, że wartość bilansowa gruntu po upływie ustalonego okresu eksploatacji będzie zerowa.

Według wnioskodawcy między innymi w drodze analogii stosując wykładnię do ustalenia wartości początkowej środka trwałego (art. 22g ust. 1 pkt 1 i 2 updof) można by ustalić wartość jednostki handlowej wydobywanego materiału na podstawie oszacowanej geologicznie zasobności złoża.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

W myśl art. 22a ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z przepisem art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 143 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) w granicach określonych przez społeczno-gospodarcze przeznaczenie gruntu własność gruntu rozciąga się na przestrzeń nad i pod jego powierzchnią.

Powyższe oznacza, że złoża kopalin stanowią część składową nieruchomości gruntowych, należących do ich właściciela.

Jak wynika ze złożonego wniosku przedmiotem Pana działalności jest wydobywanie żwiru, piasku oraz pospółki metodą odkrywkową ze złóż znajdujących się na nieruchomościach gruntowych stanowiących własność podatnika oraz nabywanych w przyszłości, które będą stanowiły środki trwałe przez cały okres ich używania.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawiony zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, iż stanowiące własność podatnika nierucho-mości gruntowe (wraz z będącymi ich częścią złożami kopalin) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok oraz wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z jego działalnością gospodarczą powinny zostać zaliczone do środków trwałych podatnika – nie podlegających amortyzacji.

Wartość początkowa tych środków trwałych powinna zostać ustalona zgodnie z art. 22g ust.1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl którego za wartość tę, z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się między innymi:

• w razie nabycia w drodze kupna – cenę ich nabycia (art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy),
• w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy).

Wobec powyższego nieprawidłowe na gruncie prawa podatkowego jest stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2007r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż w poz. 52 Wniosku ORD-IN ujęto stwierdzenie o treści: „Innym podejściem jest postrzeganie kosztu wydobywanego minerału w kontekście obowiązku rekultywacyjnego wyrobiska. Koszty te będą ponoszone dopiero w przyszłości. Art. 22 ust. 5 lub 6 upodf pozwala zaliczyć do kosztów te wydatki które jeszcze nie poniesiono, jeżeli mają one związek z przychodami uzyskanymi w latach wcześniejszych. Jednak procedura jest złożona i nie proponujemy tego sposobu”.

Zważywszy na fakt, iż w opisie stanu faktycznego (poz. 50 wniosku) nie ujęto informacji dotyczącej tej kwestii, w poz. 51 wniosku nie sformułowano pytania w tym względzie a informacje w tej kwestii ujęte w poz. 52 wniosku nie mogą być uznane za stanowisko o którym stanowi art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, przyjęto iż w tej kwestii podatnik nie wystąpił z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała