INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 roku (teks: jednolity z 2011 roku Dz. U. nr 177 poz. 1054 ze zmianami) - dalej zwana ustawą VAT. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na dystrybucji energii elektrycznej, tj. na jej transporcie za pomocą sieci i urządzeń elektroenergetycznych wysokich, średnich i niskich napięć do odbiorców końcowych.

Spółka wchodzi w skład Grupy prowadzącej działalność w zakresie dystrybucji, obrotu i wytwarzania energii elektrycznej. W grupie został zrealizowany program konsolidacji, który objął kilkanaście podmiotów. W pierwszym etapie realizacji tego programu z Zakładów Energetycznych zajmujących się obrotem i dystrybucją energii elektrycznej zostały wydzielone zakłady samodzielnie sporządzające bilans (zorganizowane części przedsiębiorstwa dalej: zcp) w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym w 2007 roku zajmujące się dystrybucją, które zostały następnie wniesione aportem do spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, co nastąpiło dnia 30 czerwca 2007 roku. Przeniesienia majątku obejmującego także towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy VAT dokonano zatem w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu. W jednym przypadku, z Zakładu Energetycznego dokonano wyodrębnienia działalności dotyczącej obrotu energią elektryczną, pozostawiając w nim działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej.

Wydzielenie z Zakładów Energetycznych spółek dystrybucyjnych dokonane w dniu 30 czerwca 2007 roku przedstawia poniższy schemat:

1. SA - wydzielenie zcp zajmującej się dystrybucją i wniesienie aportem do Sp. z o.o.
2. SA - wydzielenie zcp zajmującej się dystrybucją i wniesienie aportem do Sp. z o.o.
3. S-A. - wydzielenie zcp zajmującej się dystrybucją i wniesienie aportem do Sp. z o.o.
4. S.A.- wydzielenie zcp zajmującej się dystrybucją i wniesienie aportem do Sp. z o.o.
5. S.A. - wydzielenie zcp zajmującej się dystrybucją i wniesienie aportem do Sp. z o.o.
6. SA - wydzielenie zcp zajmującej się dystrybucją i wniesienie aportem do Sp. z o.o.
7. SA - wydzielenie zcp zajmującej się dystrybucją i wniesienie aportem do Sp. z o.o.
8. S.A. - wydzielenie zcp zajmującej się obrotem energią. Pozostała część przedsiębiorstwa zajmująca się dystrybucją zmieniła nazwę na SA.
   
   

Dalszymi założeniami procesu konsolidacji było zintegrowanie czterech obszarów biznesowych: Energii Konwencjonalnej, Sprzedaży Detalicznej. Dystrybucji oraz Energetyki Odnawialnej. Wyznaczone cztery spółki przejmujące, połączyły się z pozostałymi podmiotami działającymi w tej samej linii biznesowej przez przejęcie zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (dalej: KSH). W wyniku połączenia całość majątku spółek przejmowanych została przeniesiona na spółkę przejmującą, dokonującą konsolidacji w swojej linii biznesowej. W rezultacie połączenia, spółki przejmujące stały się następcami prawnymi spółek przejętych zgodnie z art. 494 KSH i wstąpiły we wszelkie przepisane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółek przejmowanych.

Spółka powstała w dniu 27 listopada 2009 roku była podmiotem konsolidującym działalność w zakresie obszaru dystrybucji energii elektrycznej. W dniu 31 sierpnia 2010 roku nastąpiło połączenie, w wyniku którego Spółka przejęła osiem spółek dystrybucyjnych:

• ... Sp. z o. o,

• ... Sp. z o. o,

• ... Sp. z o. o,

• ... Sp. z o. o.,

• ... Sp. z o. o.,

• ... Sp. z o. o.,

• ... S. A.

• ... Sp. z o. o.
  
  

Połączenie zakończyło proces konsolidacji spółek dystrybucyjnych.

W rezultacie, zgodnie z art. 494 KSH, Wnioskodawca stał się następcą prawnym 8 przejętych spółek dystrybucyjnych, które przed połączeniem były samodzielnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W wyniku połączenia straciły osobowość prawną i stały się oddziałami Wnioskodawcy.

Efektem tych przekształceń, przedmiotowo istotnym dla problemu postawionego do rozstrzygnięcia, jest fakt przeniesienia własności na Wnioskodawcę m.in. ośrodka szkoleniowego (dalej: CPK) mieszczącego się na obrzeżach, należącego do przyłączonej przez Wnioskodawcę Spółki. Służy on wykonywaniu działalności gospodarczej polegającej na odpłatnej organizacji spotkań firmowych, kongresów, szkoleń, zjazdów, konferencji, a także pikników oraz imprez okolicznościowych przede wszystkim dla podmiotów zewnętrznych (czynności te są opodatkowane podatkiem od towarów i usług), a także w podobnym zakresie jest on wykorzystywany na potrzeby wewnętrzne Spółki (szkolenia dla pracowników, konferencje, imprezy okolicznościowe itp.). CPK tworzy kompleks budynków, w których znajdują się sale konferencyjne, sale restauracyjne, pokoje i apartamenty noclegowe, kawiarnia i bar, sauna i sala bilardowa, budynki gospodarcze, utwardzone kostką: parkingi, drogi dojazdowe i alejki, zagospodarowany teren zielony (przygotowany pod imprezy plenerowe), ogrodzenie. CPK jest kompletnie wyposażony.

W najbliższym czasie Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży całego Ośrodka - CPK jednemu nabywcy. Oprócz samego majątku trwałego i nietrwałego (wyposażenia) przedmiotem sprzedaży będą również wszelkie zobowiązania wynikające z zawartych umów na organizację imprez niezrealizowanych przed datą sprzedaży CPK. Zostanie również zbyta, o ile nabywca będzie nią zainteresowany, baza klientów korporacyjnych korzystających w ostatnich latach z usług Ośrodka. Wszelkie zobowiązania finansowe wymagalne na dzień zbycia, zostaną uregulowane przed dokonaniem sprzedaży.

Majątek, którego sprzedaż zaplanowano jest wyodrębniony organizacyjnie i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Co prawda nie posiada on samodzielności finansowej, ale na podstawie ewidencji księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tak wyodrębnionej działalności oraz ustalenie wyniku finansowego. Takie wyodrębnienie wiązało się z nadaniem CPK autonomii w podejmowaniu decyzji biznesowych przez osoby zarządzające (Ośrodek posiada własne kierownictwo).

Dodać należy, że zespół składników majątkowych jest wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań, natomiast nie posiada on własnych służb finansowo - księgowych, czy kadrowo - płacowych i w tym zakresie wymaga udziału pozostałych struktur Wnioskodawcy, jednakże wydzielony zespół składników majątkowych został wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. stanowi on potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, które nie są zbieżne z głównym profilem działalności Wnioskodawcy (usługami dystrybucji energii elektrycznej). Stąd też decyzja o ich zbyciu.

CPK jako wydzielony zespół składników majątkowych przeznaczony jest do realizowania określonego zadania gospodarczego, tj. odpłatnego świadczenia usług organizacji spotkań firmowych, kongresów, szkoleń, zjazdów, konferencji, a także pikników oraz imprez okolicznościowych i działa w ramach Wydziału Administracji. Nie jest jednak formalnie wyodrębniony w strukturze tego Wydziału. Wyodrębnienie Wydziału Administracji wynika ze schematu organizacyjnego zatwierdzonego przez Dyrektora Generalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może uznać, że zbywane składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług...
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy Wnioskodawca może zastosować przy sprzedaży CPK art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i uznać, iż czynność zbycia CPK nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zbywane składniki majątkowe tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT. Takie stanowisko opiera się na następującej argumentacji:

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust.1 ustawy dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 ust. 6 ustawy). Zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W analizowanym przypadku planowana jest sprzedaż CPK, a zatem dokonanie jednej z form zbycia. Art. 2 pkt 27e ustawy VAT zawiera definicję „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”, która obejmuje organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, zgodnie z treścią tego przepisu winna się zatem charakteryzować odpowiednim stopniem wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego. Przez wyodrębnienie organizacyjne należy rozumieć nie tylko umieszczenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturze organizacyjnej przedsiębiorcy przykładowo jako oddział, zakład lub dział spółki zajmujący się prowadzeniem określonego rodzaju działalności, ale także każdą inną formę wyodrębnienia organizacyjnego (nie musi ono mieć sformalizowanego charakteru). Bardziej istotne jest kryterium funkcjonalne wskazujące, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić część przedsiębiorstwa, prowadzonego przez podatnika, zdolną do samodzielnego działania.

Natomiast wyodrębnienie finansowe nie musi koniecznie oznaczać, że zorganizowana część przedsiębiorstwa jest zobowiązana do samodzielnego sporządzania bilansu. Wystarczające jest wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa dla celów np. rachunkowości zarządczej. polegające w szczególności na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z prowadzeniem danej części przedsiębiorstwa.

Powyższe wnioski wynikają wprost z wyroku z dnia 10 listopada 2011 roku wydanego przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TS UE lub Trybunał) w sprawie C-444/10 Finanzamt Lüdenscheid przeciwko Christel Schriever gdzie:

• po pierwsze Trybunał przede wszystkim stwierdził, że w odniesieniu do pojęcia, przekazanie, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako wkładu do spółki całości lub części aktywów”, użytego w art. 5 ust. 8 zdanie pierwsze szóstej dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE), orzekł już, że pojęcie to jest terminem autonomicznym prawa Unii Europejskiej, który należy intepretować jednolicie na całym jej obszarze. Wobec braku definicji tego pojęcia w szóstej dyrektywie oraz wyraźnego odesłania do prawa państw członkowskich znaczenie i zakres tego pojęcia należy ustalić z uwzględnieniem jego kontekstu oraz celu, jakiemu służy omawiane uregulowanie. Niewątpliwie zatem, termin pojęcia „przekazania, odpłatnego lub nieodpłatnego (...) do spółki całości lub części aktywów, użyte w art. 5 ust. 8 zdanie pierwsze VI dyrektywy, jest terminem autonomicznym prawa UE, który należy interpretować jednolicie na całym jej obszarze.

• po drugie przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej.
  
  

Tym samym sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, rozumieć w sposób funkcjonalny a nie tylko werbalny, tzn. analizując czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy - Janusz Zubrzycki, Leksykon VAT 2012, str. 26. A zatem, wyłącznie w oparciu o wykładnię wspólnotową dokonywaną zgodnie ze wskazaniami TSUE zawartymi w wyżej cytowanym wyroku stwierdzić należy, że skoro planowa transakcja zbycia ma dotyczyć całego zespołu aktywów, które powala na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania, organizacji spotkań firmowych, kongresów, szkoleń, zjazdów, konferencji, a także pikników oraz imprez okolicznościowych - będzie to transakcja dotycząca zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Również na podstawie wyżej cytowanych przepisów krajowych, przedmiot sprzedaży należy zakwalifikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podstawowym bowiem wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). W przypadku objętym wnioskiem przedmiotem zbycia jest zespół składników materialnych - towarów nieruchomości, ruchomości oraz niematerialnych, jak np. nazwa ośrodka stanowiąca uznaną na rynku markę, baza klientów itp., czy tez zobowiązania wynikające z zawartych umów.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika. CPK ma niewątpliwie swoje miejsce w strukturze organizacyjnej w ramach Wydziału Administracji. Posiada własne kierownictwo i przypisanych do tej komórki pracowników. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca taką możliwość zapewnia poprzez takie prowadzenie ewidencji, w której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tak wyodrębnionej działalności.

Ostatni z warunków jest również spełniony. Zgodnie z nim wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. CPK, niezależnie od samego Wnioskodawcy, może świadczyć usługi, do których zostało powołane, tj. świadczyć usługi krótkotrwałego zakwaterowania, organizacji spotkań firmowych, kongresów, szkoleń, zjazdów, konferencji, a także pikników oraz imprez okolicznościowych.

W konsekwencji tak określony zespół składników majątkowych winien zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, ponieważ odznacza się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Składniki tworzące CPK pozostają we wzajemnych relacjach, dlatego też należy mówić o nich Jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność Jednego podmiotu gospodarczego.

Przede wszystkim jednak składniki majątkowe wchodzące w skład CPK postrzegane w ujęciu funkcjonalnym (a tylko takie jest właściwe na gruncie wykładni TSUE) pozwalają na samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej i tym samym muszą być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Inne warunki zakreślone w art. 2 pkt 27e ustawy VAT (organizacyjne i finansowe wyodrębnienie) mogą mieć jedynie pomocnicze znaczenie, a ich wykładnia musi być dokonywana w zgodzie z wykładnią dokonaną przez TSUE i podporządkowana funkcjonalnemu podejściu do interpretacji tego przepisu.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, skoro zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym do pkt 1 zbywane składniki są zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, do jej odpłatnego zbycia znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy VAT i czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Pojęcie „dostawy towarów” ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z ww. przepisem pod pojęciem „dostawy towarów” należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że o tym czy doszło do wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, iż doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą polegającą na dystrybucji energii elektrycznej, tj. na jej transporcie za pomocą sieci i urządzeń elektroenergetycznych wysokich, średnich i niskich napięć do odbiorców końcowych. W najbliższym czasie Wnioskodawca ma zamiar sprzedać cały Ośrodek - CPK jednemu nabywcy. Oprócz samego majątku trwałego i nietrwałego (wyposażenia) przedmiotem sprzedaży będą również wszelkie zobowiązania wynikające z zawartych umów na organizację imprez niezrealizowanych przed datą sprzedaży CPK. Zostanie również zbyta, o ile nabywca będzie nią zainteresowany, baza klientów korporacyjnych korzystających w ostatnich latach z usług Ośrodka. Wszelkie zobowiązania finansowe wymagalne na dzień zbycia, zostaną uregulowane przed dokonaniem sprzedaży. Majątek, którego sprzedaż zaplanowano jest wyodrębniony organizacyjnie i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Co prawda nie posiada on samodzielności finansowej, ale na podstawie ewidencji księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tak wyodrębnionej działalności oraz ustalenie wyniku finansowego. Takie wyodrębnienie wiązało się z nadaniem CPK autonomii w podejmowaniu decyzji biznesowych przez osoby zarządzające (Ośrodek posiada własne kierownictwo). Dodać należy, że zespół składników majątkowych jest wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań, natomiast nie posiada on własnych służb finansowo - księgowych, czy kadrowo - placowych i w tym zakresie wymaga udziału pozostałych struktur Wnioskodawcy, jednakże wydzielony zespół składników majątkowych został wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. stanowi on potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, które nie są zbieżne z głównym profilem działalności Wnioskodawcy (usługami dystrybucji energii elektrycznej).

Mając na uwadze powołane przepisy oraz treść wniosku należy stwierdzić, iż zbywane przez Wnioskodawcę składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowego zespołu składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) w formie Ośrodka wyodrębnionego ze Spółki, jako zorganizowana część przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski