Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kolbuszowej działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.), art. 21 ust. 1 pkt 121, art. 22 ust. 1, art. 22d ust. 1, art. 23 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), postanawia uznać, że stanowisko podatniczki dotyczące pytań w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania 1 i 2) opisane we wniosku z dnia 30.05.2007r., który został uzupełniony w dniu 10.08.2007r.:

• jest prawidłowe w zakresie:
  1. zwolnienia z opodatkowania otrzymanych środków pieniężnych na rozpoczęcia działalności gospodarczej,
  2. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wymienionych we wniosku współfinansowanych tymi środkami,
• nie jest prawidłowe w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup wyposażenia (innego niż środki trwałe).

W dniu 4.06.2007r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego złożony przez Panią Z. Wniosek ten został uzupełniony w dniu 10.08.2007r. W przedmiotowym wniosku Pani Z. zwróciła się z zapytaniami dotyczącymi m.in. zwolnienia z opodatkowania otrzymanych środków pieniężnych na rozpoczęcia działalności gospodarczej oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków (innych niż środki trwałe) współfinansowanych tymi środkami.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym podatniczka w dniu 15.05.2007r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych, natomiast przed jej rozpoczęciem w dniu 9.05.2007r. zawarła umowę ze Starostą Powiatu K. w imieniu którego działała Dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy w K., w wyniku której otrzymała środki pieniężne w wysokości 13.000,00 zł na podjęcie działalności gospodarczej. Były to środki przyznane dla osób bezrobotnych zarejestrowanych w Urzędzie Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Ze środków tych został sfinansowany zakup wyposażenia sklepu (za kwotę 12.911,36 zł) oraz zakup towaru (za cenę 88,64 zł). Część wyposażenia została zakupiona przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, natomiast towar po jej rozpoczęciu.

Wg stanowiska podatniczki przedstawionego we wniosku otrzymane jednorazowe środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast wydatki w postaci składników majątku innych niż środki trwałe (wyposażenie) będą kosztem uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Ustalono, że w ww. sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani też postępowanie przed Sądem Administracyjnym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przed podatniczkę stan faktyczny, tutejszy organ zważył co następuje. Zgodnie z przepisami art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.) starosta może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, które pod rygorem ich zwrotu muszą być wykorzystane na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) środki te zostały zwolnione z opodatkowania.

Jeżeli przyznane środki finansowe zostaną przeznaczone na uruchomienie działalności, to poniesione wydatki będą kosztem uzyskania przychodów z działalności gospodarczej pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy, który określają katalog wydatków niebędących kosztem podatkowym. Aby więc określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, to między tym wydatkiem, a osiągniętym lub planowanym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie, funkcjonowanie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i wydatek ten nie może być wymieniony w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów zawartym m.in. w art. 23 ust. 1 pkt 56, cytowanej ustawy nie wyszczególniono kosztów sfinansowanych przychodami zwolnionymi z opodatkowania na podstawie art. 21 ust 1 pkt 121 ww. ustawy o podatku dochodowym.

Wobec tego wydatki poniesione na zakup składników majątku nie będących środkami trwałymi (wyposażenia) oraz zakup towaru po rozpoczęciu działalności gospodarczej stanowią koszt uzyskania przychodu. Jednakże koszt zakupu wyposażenia zostanie zaewidencjonowany w dacie oddania go do używania - zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego stanowisko przedstawione w złożonym wniosku w pytaniach 1 i 2 jest prawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanych środków i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na zakup wyposażenia i towaru sfinansowanych tymi środkami, ale nieprawidłowe w zakresie momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym.