Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB1/415-293/07-2/ES
Data
2008.01.02
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Ordynacja podatkowa --> Zobowiązania podatkowe --> Przedawnienie --> Warunki przedawnienia
Słowa kluczowe
bieg przedawnienia
bieg terminu przedawnienia
dochód nieujawniony
upływ terminu
Istota interpretacji
Początek terminu przedawnienia do wydania decyzji określony w art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej, w stosunku do zobowiązań z tytułu z podatku dochodowego za 2000 r. rozpoczął swój bieg z końcem roku 2001 r. Termin pięcioletni upłynął więc z końcem 2006 r., a nie 1 stycznia 2006 r.
Wniosek ORD-IN
308 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17.09.2007 r. (data wpływu 19.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie początku biegu terminu przedawnienia - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17.09.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie początku biegu terminu przedawnienia.
W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny.
Podatnik utrzymywał się z prowadzenia działalności gospodarczej. Przychody z tej działalności były wykazywane z rocznych zeznaniach podatkowych składanych do urzędu skarbowego właściwego dla miejsca zamieszkania podatnika. Jednocześnie przez wiele lat podatnik świadczył usługi okazjonalnie na terenie kraju i zagranicy. Z tego tytułu uzyskiwał wysoki dochód w obcych walutach. Z uwagi na duże wahania kursów walut spowodowane sytuacją polityczno-gospodarczą na świecie podejmował się również okazjonalnie skupu i sprzedaży tej waluty uzyskując niekiedy wysokie przebicie. Środki te nie były ujawniane z uwagi na brak prowadzenia przez podatnika formy organizacyjnej umożliwiającej działalność gospodarczą w tym zakresie. Działalność ta miała charakter jedynie okazjonalny i sporadyczny. Przychody z tego tytułu były cyklicznie przeznaczane w latach kolejnych na konsumpcję przez podatnika. Ostatnie z tego tytułu środki podatnik uzyskał pod koniec 2000 roku.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy za początek biegu terminu przedawnienia można przyjąć koniec roku podatkowego, w którym podatnik osiągnął nieujawniony dochód...
Zdaniem wnioskodawcy prawidłowa wykładnia prawa pozwala na przyjęcie stanowiska, iż początek biegu terminu przedawnienia do wydania decyzji o wymiarze podatku z tytułu nieujawnionych źródeł przychodu należy przyjąć koniec roku podatkowego w którym podatnik osiągnął nieujawniony dochód. Tak więc bezsprzecznym jest w przedstawionej sytuacji, iż 5-letni okres przedawnienia do ustalenia zobowiązania podatkowego z tytułu dochodu nie znajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów biegnie od końca roku podatkowego, w którym dochód nieujawniony został osiągnięty, a nie w którym został wydatkowany. W przedmiotowej sytuacji termin ten upłynął 1 stycznia 2006 roku.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:
Zgodnie z art. 68 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zobowiązanie z tytułu opodatkowania dochodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzącego ze źródeł nieujawnionych nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin do złożenia zeznania rocznego dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, za rok podatkowy, którego dotyczy decyzja. W myśl art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Stosownie do art. 45 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, na których ciąży obowiązek złożenia zeznania , są obowiązani w terminie określonym w ust. 1 tegoż przepisu, tj. do 30 kwietnia następnego, roku wpłacić różnicę pomiędzy podatkiem należnym od dochodu a sumą należnych za dany rok zaliczek. Początek terminu przedawnienia do wydania decyzji określony w art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej, w stosunku do zobowiązań z tytułu z podatku dochodowego za 2000 r. rozpoczął swój bieg z końcem roku 2001 r. Termin pięcioletni upłynął więc z końcem 2006 r., a nie 1 stycznia 2006 r. jak twierdzi wnioskodawca. Dodać należy, iż przepis art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej ustanawiający terminy, w czasie których możliwe jest wydanie decyzji w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, ogranicza jedynie możliwość wydania takiej decyzji. Przepis ten nie ogranicza natomiast uprawnienia do dokonywania rozliczeń potrzebnych do ustalenia dochodu od przychodów z nieujawnionych źródeł, a uwzględniających przychody i wydatki z okresu wcześniejszego niż ten, z którego dochód może być przedmiotem opodatkowania.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
|